Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Τέτοντορ Ούλιγκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1822[1][2][3] Wurzen[4] |
Θάνατος | 3 Ιανουαρίου 1853[1][2][3] Δρέσδη[5] |
Αιτία θανάτου | φυματίωση |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Σαξονίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[6] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | βιολονίστας συνθέτης[7] κριτικός μουσικής μουσικολόγος |
Οικογένεια | |
Γονείς | Φρειδερίκος Αύγουστος Β΄ της Σαξονίας |
O Θεόδωρος Ούλιχ, γερμ. Theodor Uhlig (15 Φεβρυαρίου 1822 - 3 Ιανουαρίου 1853) από τον Οίκο των Βέττιν ήταν βιολιστής, συνθέτης και μουσικοκριτικός.
Ήταν νόθος γιος του Φρειδερίκου-Αυγούστου Β΄ της Σαξονίας. Έμεινε ορφανός σε μικρή ηλικία και γρήγορα έδειξε το μουσικό του ταλέντο. Αυτό τον οδήγησε στο να γίνει βολιστής στην ορχήστρα της Δρέσδης σε ηλικία 19 ετών. Το επόμενο έτος, το 1842 ο Ρίχαρτ Βάγκνερ ήλθε στη δρέσδη για την πρεμιέρα της όπεράς του Ριέντσι και έμεινε στην πόλη ως διευθυντής της ορχήστρας του παρεκκλησίου. Όμως το 1849 συμμετείχε ηγετικά στην εξέγερση του Μαΐου και έτσι αναγκάστηκε να διαφύγει από την πόλη.
Ο Ούλιχ στην αρχή ήταν αντίθετος με τον Βάγκνερ, αλλά γρήγορα έγινε παθιασμένος θαυμαστής του. Απτή απόδειξη αυτού είναι η μετεγγραφή της όπερας Λόενγκριν του Βάγκνερ για πιάνο. Υποστήριξε τον Βάγκνερ σε άρθρα περιοδικών. Ο Βάγκνερ έγραψε γι' αυτόν στην αυτοβιογραφία του ότι "κατανόησε με σαφήνεια και συμφώνησε τέλεια με τις τάσεις μου, όταν πολλοί μουσικοί, με ευρύτερη καλλιέργεια, θεωρούσαν τη μουσική μου σχεδόν απελπιστικά φρικτή."