Ονομασία IUPAC | |
---|---|
2-(4-{[4-Methyl-6-(1-methyl-1H-1,3-benzodiazol-2-yl)-2-propyl-1H-1,3-benzodiazol-1-yl]methyl}phenyl)benzoic acid | |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Micardis, Actavis, άλλες |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a601249 |
Δεδομένα άδειας |
|
Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
Οδοί χορήγησης | Από το στόμα |
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Βιοδιαθεσιμότητα | 42–100% |
Πρωτεϊνική σύνδεση | >99.5% |
Μεταβολισμός | Ελάχιστος ηπατικός (γλυκορουνιδίωση) |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 24 ώρες |
Απέκκριση | Κόπρανα 97% |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 144701-48-4 |
Κωδικός ATC | C09CA07 |
PubChem | CID 65999 |
IUPHAR/BPS | 592 |
DrugBank | DB00966 |
ChemSpider | 59391 |
UNII | U5SYW473RQ |
KEGG | D00627 |
ChEBI | CHEBI:9434 |
ChEMBL | CHEMBL1017 |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C33H30N4O2 |
Μοριακή μάζα | 514,63 g·mol−1 |
O=C(O)c1ccccc1c2ccc(cc2)Cn3c4cc(cc(c4nc3CCC)C)c5nc6ccccc6n5C | |
InChI=1S/C33H30N4O2/c1-4-9-30-35-31-21(2)18-24(32-34-27-12-7-8-13-28(27)36(32)3)19-29(31)37(30)20-22-14-16-23(17-15-22)25-10-5-6-11-26(25)33(38)39/h5-8,10-19H,4,9,20H2,1-3H3,(H,38,39) Key:RMMXLENWKUUMAY-UHFFFAOYSA-N | |
(verify) |
Η τελμισαρτάνη, που πωλείται με την εμπορική ονομασία Micardis μεταξύ άλλων, είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, της καρδιακής ανεπάρκειας και της διαβητικής νεφρικής νόσου.[1] Είναι μια λογική αρχική θεραπεία για την υψηλή αρτηριακή πίεση. Λαμβάνεται από το στόμα. Υπάρχουν διαθέσιμα σκευάσματα όπου συνδυάζεται[2] με υδροχλωροθειαζίδη ή αμλοδιπίνη.
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, διάρροια και πόνο στην πλάτη.[1] Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν νεφρικά προβλήματα, χαμηλή αρτηριακή πίεση και αγγειοοίδημα.[1] Η χρήση κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να βλάψει το μωρό και δεν συνιστάται η χρήση της κατά τον θηλασμό.[3] Είναι ανταγωνιστής του υποδοχέα της αγγειοτενσίνης II και δρα αναστέλλοντας τις επιδράσεις της αγγειοτενσίνης II.[1]
Η τελμισαρτάνη κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1991 και τέθηκε σε ιατρική χρήση το 1999.[4] Διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο.[5] Το 2017, ήταν το 249ο πιο συχνά συνταγογραφούμενο φάρμακο στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περισσότερες από ένα εκατομμύριο συνταγές.[6][7]