Τερέσα Φερνάνδεθ δε Τράβα
 |
Αυτό το λήμμα αποτελεί προσεγγιστική μετάφραση. |
| Τερέσα Φερνάνδεθ δε Τράβα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1125 (περίπου) |
| Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 1180 Λεόν |
| Τόπος ταφής | Πάνθεον των βασιλέων της Λεόν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Λεόν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Νούνιο Πέρεθ δε Λάρα Φερδινάνδος Β΄ του Λεόν (από 1176)[1] |
| Τέκνα | Φερνάνδο Νούνιεθ δε Λάρα Άλβαρο Νούνιεθ δε Λάρα (απεβ. 1218) Γκονθάλο Νούνιεθ δε Λάρα υ Τράβα Fernando de León |
| Γονείς | Fernando Perez de Traba και Sancha Gonzalves |
| Αδέλφια | Gonzalo Fernandez de Traba (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) |
| Οικογένεια | House of Traba[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλική σύζυγος |
Η Τερέσα Φερνάντεθ δε Τράβα (ισπανικά: Teresa Fernández de Traba, ; - Λεόν, 6 Φεβρουαρίου 1180) ήταν η βασιλική σύζυγος στο Λεόν (1178 – 1180) κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φερδινάνδου Β΄.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν η νόθα κόρη της Θηρεσίας, κόμισσας της Πορτογαλίας, και του Φερνάνδο Πέρεθ δε Τράβα, κυρίου της Τρασταμάρα. Ήταν ήδη παντρεμένη με τον κόμη Νούνιο Πέρεθ δε Λάρα το 1152, όταν και οι δύο παραχώρησαν το Καστρονούνιo στους κατοίκους του και καθιέρωσαν τα σύνορά του, διατηρώντας ορισμένα δικαιώματα επάνω στο χωριό, αφού ο βασιλιάς Aλφόνσο Ζ΄ του Λεόν και της Καστίλλης το δώρισε το 1156 ή το 1157 στους Ιωαννίτες Ιππότες.[3] Στις 29 Ιανουαρίου 1160 η Τερέσα και ο σύζυγός της Νούνιο ίδρυσαν την Κιστερκιανή μονή της Σάντα Μαρία στο Περάλες,[4] δωρίζοντας στην Οθένδα, την πρώτη ηγουμένη, όλες τις περιουσίες τους στο Περάλες και τη Θορίτα. Το 1174 έδωσαν στον επίσκοπο του Μπούργος το χωριό Μπαρτσιλόνα σε αντάλλαγμα για όλα τα δικαιώματα και τις περιουσίες του νοσοκομείου στο Πουέντε δε Φίτερo, που είχαν ιδρύσει και το δώρισαν στους Ιωαννίτες Ιππότες. Μετά το τέλος του Νούνιο το 1177, η Τερέσα πήγε στην αυλή του Λεόν [3] και εκεί, πριν από τις 7 Οκτωβρίου 1178, παντρεύτηκε τον βασιλιά Φερδινάνδο Β΄ του Λεόν (1137 – 1188). Χάρη σε αυτόν τον γάμο, τα παιδιά της ζούσαν στην αυλή και καυχιόταν ότι ήταν απόγονοι μίας βασίλισσας του Λεόν, όπως μαρτυρείται από ένα καταστατικό, όπου ο γιος της Άλβαρo έκανε μία δωρεά στο αβαείο του Σοβράδo και αποκαλούσε τον εαυτό του γιο του κόμη δον Νούνιο και της βασίλισσας δόνας Τερέσας (filius comitis domni Nunonis et regine domne Tarasie).[3]
Το τέλος και η ταφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απεβίωσε ως αποτέλεσμα του τοκετού δύο χρόνια αργότερα, στις 6 Φεβρουαρίου 1180 και τάφηκε στο Βασιλικό Πάνθεον στη Βασιλική του Σαν Ισίδορo στο Λεόν.[3] Το λείψανό της τοποθετήθηκε σε ένα πέτρινο φέρετρο, το κάλυμμα του οποίου έφερε ένα ομοίωμα (στο μισό ύψος) της αείμνηστης βασίλισσας, που φορούσε ένα φόρεμα με πολύτιμους λίθους στις μανσέτες και γύρω από τον λαιμό. Τα μαλλιά της ήταν λυτά και ένα βασιλικό στέμμα τοποθετημένο γύρω από το μέτωπό της. Η ακόλουθη λατινική επιγραφή ήταν σκαλισμένη στις άκρες του καλύμματος του τάφου της:
LARGA MANUS MISERIS, ET DIGNIS DIGNA REPENDENS CONSTANS, ET PRUDENS PIETATIS MUNERE SPLENDENS, HIC REGINA JACET CONJUX TARESIA REGIS FERNANDI SUMMI SIBI DENTUR GAUDIA REGIS. ΕΠΟΧΗ MCCXVIII. ET QTT. VII. ID. FEBRUARII.[5]
Δηλ.: Με τα χέρια απλωμένα για έλεος, και άξια αξιοπρεπούς μετάνοιας συνεχώς, και με σύνεση ευσεβή εξαίρετη που λάμπει, εδώ η βασίλισσα κείται, η σύζυγος Τερεσία του βασιλιά Φερ[δι]νάνδου, δίπλα του που της δίνει χαρά. Έτος 1218, 7 ημέρες πριν τις [ε]ιδούς του Μαρτίου.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Απέκτησε παιδιά και από τους δύο συζύγους.
Aπό τον Νούνιο Πέρεθ δε Λάρα:[6]
- Άλβαρο (απεβ. στο Ουκλές το 1218) νυμφεύτηκε την Ουρράκα Ντίαθ δε Άροo, χωρίς απογόνους. Όταν η σύζυγός του χήρεψε, έγινε μοναχή και ηγουμένη στο μοναστήρι του Κάνιας. Ο Άλβαρo απέκτησε πολλά παιδιά από την ερωμένη του Tερέσα Γκιλ δε Οσόρνo.[3]
- Φερνάνδο άκμασε 1173-1219, κόμης της Λάρα, σημαιοφόρος (alférez).
- Γκονθάλο (απεβ. 1225), παντρεύτηκε πρώτα την Χιμένα Μελέδεθ, χωρίς απογόνους. Στη συνέχεια νυμφεύτηκε τη Mαρία Ντίαθ δε Άρo, κόρη του Ντιέγο Λόπεθ Β΄ δε Άρo, με τέκνα:
- Λέονορ, Nούνιo, Tερέσα, Ντιέγo και Φερνάνδo Γκονθάλεθ δε Λάρα.[3] Μετά τον τέλος του Γκονθάλο, η Μαρία έγινε μοναχή και διαδέχθηκε τη θεία της Μενσία Λόπες δε Άρο ως ηγουμένη στο μοναστήρι του Σαν Ανδρές δε Αρόγιο.
- Σάντσα Νούνιεθ, σύζυγος του Σάντσo, κόμη της Προβηγκίας [3].
- Μαρία, ηγουμένη του Περάλες [3]
- Ελβίρα, παντρεύτηκε πρώτα τον Eρμενγκόλ Η΄ κόμη του Ουρζέλ γύρω στο 1176. Το ζευγάρι είχε έντονες διαφωνίες και το 1203 υποσχέθηκε να φερθεί ο ένας στον άλλο με αγάπη και να μην πληγώσει τον άλλον. Μετά το τέλος του κόμη, η Ελβίρα παντρεύτηκε τον Γκουγιέν δε Σερβέρα.[7]
Από τον Φερδινάνδο Β' του Λεόν:
- Φερδινάνδος, πρίγκιπας (infante) του Λεόν (1179–1187).
- Σάντσo, πρίγκιπας του Λεόν (1180).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p11341.htm#i113408. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 (Sánchez de Mora 2003)
- ↑ (Yáñez Neira 1988)
- ↑ Elorza, Juan C.; Lourdes Vaquero, Belén Castillo, Marta Negro (1990). Junta de Castilla y León. Consejería de Cultura y Bienestar Social. ed. El Panteón Real de las Huelgas de Burgos. Los enterramientos de los reyes de León y de Castilla (2ª edición). Editorial Evergráficas S.A.. pp. 57-57. (ISBN 84-241-9999-5).
- ↑ Barton, p. 269–270, gives two additional daughters, Leonor and Teresa, not included among those found in the primary record by Sánchez de Mora, perhaps mistaking them for the daughters of Gonzalo Núñez de Lara and María Díaz de Haro.
- ↑ (Fernández-Xesta 2001)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μπάρτον, Σάιμον. Η Αριστοκρατία στη Λεόν και την Καστίλη του 12ου αιώνα . Cambridge: Cambridge University Press, 1997.
- 84-87860-37-0
- Sánchez de Mora, Antonio. «La Nobleza Castellana en la Plena Edad Media: El Linaje de Lara (σσ. XI-XIII)" Διδακτορική Διατριβή, Universidad de Sevilla, 2003.
- Yáñez Neira, María Damián. "El monasterio cisterciense de Perales, cuna de la recolección." Publicaciones de la Institución Tello Téllez de Meneses, 59 (1988), 387–414.
