Το 1959 με την Αγγλία | |||||||||||
Προσωπικές πληροφορίες | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Τζέιμς Πίτερ Γκριβς | ||||||||||
Ημερ. γέννησης | 20 Φεβρουαρίου 1940 | ||||||||||
Τόπος γέννησης | Λονδίνο, Αγγλία | ||||||||||
Ημερ. θανάτου | 19 Σεπτεμβρίου 2021 (81 ετών) | ||||||||||
Τόπος θανάτου | Ντάνμπερι, Αγγλία | ||||||||||
Ύψος | 1,73 μ. | ||||||||||
Θέση | Επιθετικός | ||||||||||
Ομάδες νέων | |||||||||||
1955–1957 | Τσέλσι ΦΚ | ||||||||||
Επαγγελματική καριέρα* | |||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | ||||||||
1957–1961 | Τσέλσι ΦΚ | 157 | (124) | ||||||||
1961 | ΑΚ Μίλαν | 12 | (9) | ||||||||
1961–1970 | Τότεναμ | 321 | (220) | ||||||||
1970–1971 | Γουέστ Χαμ | 38 | (13) | ||||||||
1975–1976 | Μπρέντγουντ Τάουν ΦΚ | 1 | (3) | ||||||||
1976–1977 | Τσέλμσφορντ | 38 | (20) | ||||||||
1977–1979 | Μπάρνετ ΦΚ | 51 | (16) | ||||||||
1979–1980 | Γουότφορντ ΦΚ | ||||||||||
Σύνολο | 618 | (405) | |||||||||
Εθνική ομάδα | |||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | ||||||||
1957–1962 | Αγγλία U23 | 12 | (13) | ||||||||
1959–1967 | Αγγλία | 57 | (44) | ||||||||
Τίτλοι
| |||||||||||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Τζέιμς Πίτερ «Τζίμι» Γκριβς (αγγλικά: James Peter "Jimmy" Greaves, 20 Φεβρουαρίου 1940 – 19 Σεπτεμβρίου 2021) ήταν Άγγλος διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Ένας από τους καλύτερους Άγγλους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της αγγλικής πρώτης κατηγορίας με 357 γκολ και ο παίκτης με τα περισσότερα χατ τρικ (έξι) για την Εθνική Αγγλίας.[1][2][3] Ήταν μέλος της εθνικής ομάδας της Αγγλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου το 1966. Είναι μέλος της Αίθουσας Φήμης του αγγλικού ποδοσφαίρου.[4]
Ο Γκριβς γεννήθηκε στο Μάνορ Παρκ του Λονδίνου και μεγάλωσε στο Χέινολτ. Το 1955 υπέγραψε στην Τσέλσι ως μαθητευόμενος για να γίνει ένα από τα «Παπάκια Ντρέικ» (Ντρέικ ήταν το όνομά του προπονητή ως απάντηση στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Έκανε σύντομα εντύπωση στο επίπεδο νέων, σημειώνοντας 51 γκολ τη χρονιά 1955–56 και 114 στην επόμενη.[4]
Έγινε επαγγελματίας το καλοκαίρι του 1957. Σε ηλικία 17 ετών, σκόραρε στο ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία, στις 24 Αυγούστου 1957 με αντίπαλο την Τότεναμ. Η ομάδα ανέβηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της σεζόν 1957–58, με αποτέλεσμα υψηλή βαθμολογία και ο Γκριβς έκλεισε ως ο πρώτος σκόρερ του συλλόγου με 22 γκολ σε 37 εμφανίσεις.[5][6] Ο Γκριβς σκόραρε πέντε γκολ στη νίκη με 6–2 απέναντι στους πρωταθλητές Γουλβς στον τρίτο αγώνα της χρονιάς 1958–59. Η Τσέλσι δεν είχε καλή πορεία, ο Γκριβς όμως κατάφερε να τερματίσει ως πρώτος σκόρερ με 32 γκολ σε 44 παιχνίδια πρωταθλήματος.[7][8]
Την περίοδο 1960–61, γίνεται ο νεότερος παίκτης που πέρασε το όριο των 100 τερμάτων, σε ηλικία 20 ετών και 290 ημερών.[4][9] Εντούτοις, ήταν απογοητευμένος από την Τσέλσι που βυθιζόταν, αγωνιστικά και οικονομικά. Το τελευταίο του παιχνίδι ήταν στις 29 Απριλίου, όπου σημείωσε το 13ο χατ-τρικ για το σύλλογο, σημειώνοντας και τα τέσσερα γκολ στην 4–3 νίκη με την Νότιγχαμ Φόρεστ. Σημείωσε ρεκόρ σεζόν σε μια ομάδα (41 γκολ σε 40 παιχνίδια πρωταθλήματος).[8]
Είχε αποκτήσει ήδη διεθνή φήμη και υπέγραψε στην ιταλική Μίλαν τον Ιούνιο του 1961. Ωστόσο, δεν είχε καλή σχέση με τον προπονητή Νέρεο Ρόκκο, ο οποίος επέμενε να κρατήσει τους παίκτες σε αυστηρό εκπαιδευτικό καθεστώς. Ο Γκριβς σκόραρε εννέα γκολ, όμως γρήγορα έφυγε.[10]
Μετά από παρατεταμένες διαπραγματεύσεις, υπέγραψε στην Τότεναμ το Δεκέμβριο του 1961. Έπαιξε το πρώτο του παιχνίδι σκοράροντας δύο γκολ στις 9 Δεκεμβρίου 1961. Η ομάδα στη συνέχεια αντιμετώπισε τη Μπενφίκα στους ημιτελικούς του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου σκοράροντας ένα τέρμα στη Λισαβόνα, χωρίς όμως να κερδίσει την πρόκριση. Αγωνίστηκε σε επτά παιχνίδια του Κυπέλλου σκοράροντας εννέα γκολ και κερδίζοντας τελικά το τρόπαιο του 1962.[9] Κατά την περίοδο 1962–63, σημείωσε 37 γκολ σε 41 παιχνίδια πρωταθλήματος, τελειώνοντας ως ο πρώτος σκόρερ και πάλι.[8] Στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, η Τότεναμ έφτασε στον τελικό, όπου συναντήθηκε με την Ατλέτικο Μαδρίτης και νικώντας το με 5–1 με δύο γκολ του Γκριβς έγινε η πρώτη βρετανική ομάδα που κέρδισε ευρωπαϊκό τρόπαιο.[6][11] Τη χρονιά εκείνη ήταν τρίτος στη ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας.[12]
Την αγωνιστική περίοδο 1963–64 ο Γκριβς σημείωσε 35 τέρματα σε 41 εμφανίσεις για να τελειώσει ως πρώτος σκόρερ σε όλα τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (το Χρυσό Παπούτσι δεν είχε ακόμα καθιερωθεί).[13] Το 1966–67 κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας.[11] Το 1968–69, ο Γκριβς σημείωσε 27 γκολ σε 42 παιχνίδια για να τελειώσει ως κορυφαίος σκόρερ της πρώτης κατηγορίας για έκτη και τελευταία φορά.[8] Τα εννέα τέρματα του σε αγώνες κυπέλλου, του έδωσαν σύνολο 36 σε 52 παιχνίδια. Εκείνη την χρονιά ξεπέρασε τον Στιβ Μπλούμερ ως κορυφαίος σκόρερ της πρώτης εθνικής κατηγορίας με 336 γκολ. Ήταν ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 266 τέρματα μέχρι το 2023.[11][14]
Τον Μάρτιο του 1970, εντάχθηκε στη Γουέστ Χαμ. Προς το τέλος της καριέρας του με τον σύλλογο, άρχισε να γίνεται επιρρεπής στο αλκοόλ, συχνά πηγαίνοντας κατευθείαν από παμπ στην προπόνηση.[15] Αργότερα παραδέχθηκε ότι ήταν στα αρχικά στάδια του αλκοολισμού. Με την τελευταία σεζόν έφτασε σε ένα ρεκόρ 357 γκολ στην πρώτη κατηγορία.[16][17] Μαζί με τα 9 γκολ στο Μιλάνο, σημείωσε 366 σε πρωταθλήματα πρώτης κατηγορίας.[18]
Επανήλθε στην ενεργό δράση το 1975 αγωνιζόμενος σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών, συνεχίζοντας όμως να αντιμετωπίζει προβλήματα με την χρήση αλκοόλ και οριστικά σταμάτησε το 1980 στα 40 του.[15] Στο σύνολο της πορείας του σημείωσε 590 τέρματα σε 842 επίσημους αγώνες.[19] Αν συνυπολογιστούν και τα φιλικά το γενικό σύνολο υπερβαίνει τα 750 γκολ.
Κεντρικός επιθετικός με εξαιρετικό φυσικό ταλέντο, ο Γκρίβς είχε καλό έλεγχο της μπάλας, επιτάχυνση, αξιοσημείωτο αριστερό πόδι και ίσως πάνω απ' όλα την εξαιρετική ικανότητα να βρίσκει χρόνο και χώρο μέσα στην περιοχή του πέναλτι, όσο γεμάτη κι αν φαινόταν: γινόταν σχεδόν αόρατος στους αντίπαλους αμυντικούς μέχρι να φτάσει η μπάλα και να έρθει η στιγμή να χτυπήσει.[20] Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής σταδιοδρομίας ακολούθησε καριέρα σχολιαστή αγώνων.[5]
Έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Αγγλίας U23 στη νίκη 6–2 επί της Βουλγαρίας το 1957, όπου σημείωσε δύο γκολ και έχασε ένα πέναλτι. Στην εθνική των ανδρών αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 17 Μαΐου 1959 σημειώνοντας το μοναδικό τέρμα σε ήττα από το Περού με 4–1,[21] καθιερώθηκε από το 1960 και το 1962 συμμετέχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο σημειώνοντας ένα γκολ στην νίκη επί της Αργεντινής με 3–1. Απέκτησε απρόσμενη δημοσιότητα στη διοργάνωση αυτή καθώς στον αγώνα των προημιτελικών με την μετέπειτα πρωταθλήτρια κόσμου Βραζιλία, μάζεψε έναν σκύλο που εισέβαλε στο γήπεδο έχοντας αποφύγει τους παίκτες της Βραζιλίας. Ο Γκαρίντσα πήρε το σκυλί στο σπίτι του και ο Γκριβς έγινε γνωστός στη Βραζιλία ως «ο σκύλος του Γκαρίντσα».[22][23] Στις 20 Νοεμβρίου 1963, σημείωσε τέσσερα γκολ στη νίκη με 8–3 με αντίπαλο τη Βόρεια Ιρλανδία. Την επόμενη χρονιά, στις 3 Οκτωβρίου, σκόραρε ένα άλλο χατ-τρικ εναντίον της ίδιας ομάδας, που τον κατέστησε τον κορυφαίο σκόρερ της Αγγλίας με 35 γκολ.[21]
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 έπαιξε τα τρία παιχνίδια απέναντι στην Ουρουγουάη, το Μεξικό και τη Γαλλία, ωστόσο, στη νίκη ενάντια στη Γαλλία, τραυματίστηκε σοβαρά. Ο αντικαταστάτης του στον αγώνα με αντίπαλο την Αργεντινή, Τζεφ Χερστ, σημείωσε το μοναδικό γκολ του παιχνιδιού και διατήρησε τη θέση του μέχρι τον τελικό.[17][24] Μόνο οι 11 παίκτες στο γήπεδο στο τέλος της νίκης 4–2 επί της Δυτικής Γερμανίας έλαβαν μετάλλια. Μετά από μια εκστρατεία του ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας να πείσει τη FIFA να απονείμει μετάλλια σε όλα τα μέλη των ομάδων των νικητών, ο Γκριβς παρέλαβε το δικό του το 2009 όπως και οι άλλοι σε αντίστοιχη θέση.[25]
Ο Γκριβς έπαιξε μόνο τρεις φορές για την Αγγλία μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, σημειώνοντας ένα μόνο γκολ.[21] Την εποχή εκείνη ήταν ο κορυφαίος σκόρερ της Αγγλίας, αλλά ξεπεράστηκε το επόμενο έτος από τον Μπόμπι Τσάρλτον. Αν και κλήθηκε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968, παρέμεινε αχρησιμοποίητος σε όλο τη διοργάνωση. Αποσύρθηκε από το διεθνές ποδόσφαιρο στις αρχές του επόμενου έτους. Συνολικά σημείωσε 44 γκολ σε 57 εμφανίσεις για την Αγγλία.[21] Σήμερα βρίσκεται στην πέμπτη θέση στην λίστα όλων των σκόρερ της εθνικής, έχοντας όμως παίξει σημαντικά λιγότερους αγώνες από αυτούς που τον έχουν ξεπεράσει.[26] Σημείωσε το νικητήριο γκολ της Εθνικής Αγγλίας στο 87ο λεπτό στον αγώνα που έδωσε το 1963 με την πρώτη στην ιστορία Μικτή Κόσμου (με παίκτες όπως οι Αλφρέδο Ντι Στέφανο, Φέρεντς Πούσκας, Ρεϊμόν Κοπά, Εουσέμπιο, Λεβ Γιασίν, Ντζάλμα Σάντος, Ούβε Ζέελερ, Γιόζεφ Μάζοπουστ, Ντένις Λόου), για τα 100 χρόνια της βρετανικής ποδοσφαιρικής ιστορίας και έληξε με νίκη των Άγγλων με 2–1. Η απόδοση του Γιάσιν στο πρώτο ημίχρονο του στέρησε τη δυνατότητα για περισσότερα γκολ.[27][28][29] Επίσης, σημείωσε ένα γκολ για την Αγγλία στον αποχαιρετιστήριο αγώνα με αντίπαλο τη Μικτή Ευρώπης προς τιμήν του Στάνλεϊ Μάθιους στις 28 Απριλίου 1965.[30]
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, πολέμησε κατά του αλκοολισμού, αλλά τα τελευταία χρόνια ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, παράλυτος από τη μια πλευρά.[31] Απεβίωσε σε ηλικία 81 ετών στις 19 Σεπτεμβρίου 2021.[32]
Τίτλοι
Ατομικές διακρίσεις