Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Πακιστάν

Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Πακιστάν
پاکستان پیپلز پارٹی
ΗγέτηςΣιράτζ Ουλ Χακ
ΙδρυτήςΑμπούλ Αλά Μαουντούντι
Ίδρυση26 Αυγούστου 1941
ΈδραΛαχόρη, Πακιστάν
ΙδεολογίαΙσλαμισμός
Πολιτικό φάσμαΔεξιά
Εθνοσυνέλευση του Πακιστάν
4 / 342
Γερουσία του Πακιστάν
1 / 104
Ιστότοπος
http://jamaat.org
Πολιτικό σύστημα Πακιστάν
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

To Τζαμάατ-ε-Ισλάμι (Jamaat-e-Islami, Ούρντου γλώσσα: جماعتِ اسلامی) είναι κοινωνικά συντηρητικό, και ισλαμιστικό πολιτικό κόμμα. Στόχος του είναι να καταστήσει το Πακιστάν ένα Ισλαμικό κράτος, που διέπεται από τον νόμο της Σαρία), μέσα από σταδιακή, νόμιμη, πολιτική διαδικασία.[1] Το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι αντιτίθεται σθεναρά και απωθεί έννοιες όπως ο καπιταλισμός, ο φιλελευθερισμός, ο σοσιαλισμός και ο κοσμικισμός, όπως επίσης και οικονομικές πρακτικές όπως το τραπεζικό επιτόκιο. Το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι είναι ένα ριζοσπαστικό κόμμα: τα μέλη του απαρτίζουν μια ελίτ, με "θυγατρικές" και "συμπαθούντες" κάτω από αυτούς. Ο ηγέτης του κόμματος αποκαλείται εμίρης.[2](p70) Παρότι δεν έχει ευρύ λαϊκό άνοιγμα, το κόμμα είναι αρκετά ισχυρό και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα κινήματα του Ισλάμ στο Πακιστάν, μαζί με το Ντεομπάντι και το Μπαρελβί.[3]

Το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι έφτασε στη σύγχρονη ίδρυσή του στη Λαχόρη το 1941 στη Βρετανική Ινδία από τον μουσουλμάνο θεολόγο και κοινωνικοπολιτικό φιλόσοφο, Αμπούλ Αλά Μαουντούντι.[4] Το 1947, το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι μετακίνησε τη λειτουργία του στο Δυτικό Πακιστάν μετά την Ανεξαρτησία του.[5](p223) (Μέλη που παρέμειναν στην Ινδία, ίδρυσαν μια ανεξάρτητη οργάνωση που λεγόταν Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Χιντ).

Το κόμμα τέθηκε υπό σοβαρή κρατική καταστολή το 1948, 1953 και 1963,[6] αλλά κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών του καθεστώτος του στρατηγού Μοχάμεντ Ζία Ουλ Χακ χρησίμευσε ως «ιδεολογικό και πολιτικό σκέλος του καθεστώτος»,[7] με μέλη του κόμματος να κατέχουν στο υπουργικό συμβούλιο τα χαρτοφυλάκια των πληροφοριών και ραδιοτηλεόρασης, παραγωγής, και νερού, ενέργειας και φυσικών πόρων.[8]

Το 1971, κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Πολέμου του Μπανγκλαντές, το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι αντιτάχθηκε στην ανεξαρτησία του Μπανγκλαντές. Ωστόσο, το 1975, δημιούργησε στη νέα χώρα ένα νέο κλάδο, το Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Μπανγκλαντές. Ο Αμπάς Αλί Χαν ήταν ο ιδρυτής και πρώτος Εμίρης του Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Μπανγκλαντές. Άλλες παραφυάδες της Τζαμάατ-ε-Ισλάμι, (η οποία χωρίστηκε σε ξεχωριστές ανεξάρτητες οργανώσεις μετά την Κατάτμηση της Ινδίας το 1947) περιλαμβάνουν τη Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Χιντ στην Ινδία, και τη Τζαμάατ-ε-Ισλάμι Κασμίρ στο Τζαμού και Κασμίρ. Η Τζαμάατ-ε-Ισλάμι διατηρεί στενούς δεσμούς με αυτές και άλλες διεθνείς ισλαμικές ομάδες.[9]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Haqqani, Pakistan, 2005: p.122
  2. ↑ Adel G. H. et al (eds.) "Muslim Organisations in the Twentieth Century: Selected Entries from Encyclopaedia of the World of Islam." EWI Press, 2012 p.67 ISBN 1908433094, 9781908433091.
  3. ↑ Roy, Olivier (1994). The Failure of Political Islam. Harvard University Press. σελίδες 88. Islam in Pakistan is divided into three tendencies: the Jamaat, which is the Islamist party and which, although it does not have extensive popular roots, is politically influential; the deobandi, administered by fundamentalists and reformist ulamas; and the Barelvi, which recruits from popular and Sufi Islamic circles. 
  4. ↑ van der Veer P. and Munshi S. (eds.) "Media, War, and Terrorism: Responses from the Middle East and Asia." Psychology Press, 2004 p138. ISBN 0415331404, 9780415331401.
  5. ↑ Guidere M. "Historical Dictionary of Islamic Fundamentalism." Scarecrow Press, 2012 p356 ISBN 0810879654, 9780810879652.
  6. ↑ Nasr, Mawdudi and the Making of Islamic Revivalism, 1996: p.97
  7. ↑ Kepel, Jihad, (2002), pp.98, 100, 101
  8. ↑ Haqqani, Pakistan, 2005: p.138
  9. ↑ Haqqani, Pakistan, 2005: p.171

 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]