Τζιλ Τάρτερ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jill Tarter (Αγγλικά) |
Γέννηση | 16 Ιανουαρίου 1944 Νέα Υόρκη |
Υπηκοότητα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ, Πανεπιστήμιο Κορνέλ, Cornell University College of Engineering και Eastchester High School |
Βραβεύσεις | TED Prize (2009), Women in Space Science Award (2003), Εταίρος της Επιτροπής Σκεπτικιστικής Έρευνας, μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης, Public Service Medal (1993) και Carl Sagan Prize for Science Popularization |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | αστρονομία |
Ιδιότητα | αστρονόμος και αστροφυσικός |
δεδομένα ( ) |
Η Τζιλ Κόρνελ Τάρτερ (γεννημένη στις 16 Ιανουαρίου 1944) είναι Αμερικανίδα αστρονόμος και πρώην διευθύντρια του Κέντρου ερευνών SETI , όπου κατέχει την θέση Bernard M. Oliver στο Ινστιτούτο SETI.[1][2][3]
Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο Cornell, όπου έλαβε πτυχίο Φυσικής της Μηχανικής και μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο στην αστρονομία από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ.[4]
Η Τάρτερ έχει εργαστεί σε μια σειρά από σημαντικά επιστημονικά έργα, τα περισσότερα σχετικά με την αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια, εργάστηκε για το πρόγραμμα ραδιο-αναζήτησης SERENDIP, και δημιούργησε το αντίστοιχο ακρωνύμιο, "Search for Extraterrestrial Radio Emissions from Nearby Developed Intelligent Populations." Ήταν υπεύθυνη για την έρευνα υψηλής ανάλυσης μικροκυμάτων της NASA (High Resolution Microwave Survey-HRMS), το 1992 και το 1993, και στη συνέχεια διευθύντρια του Project Phoenix (αναδιαρθρωμένο HRMS) υπό την αιγίδα του Ινστιτούτο SETI. Μαζί με την Μάργκαρετ Τέρνμπουλ δημιούργησαν το HabCat το 2002, ένα κύριο συστατικό του Project Phoenix. Η Τάρτερ έχει δημοσιεύσει δεκάδες εργασίες τεχνικού περιεχομένου και εκτενείς διαλέξεις τόσο στην αναζήτηση για εξωγήινη νοημοσύνη και την ανάγκη για τη σωστή επιστημονική εκπαίδευση. Η ίδια επινόησε τον όρο "καφέ νάνος", ο οποίος χρησιμοποιείται για την ταξινόμηση των αστεριών με ανεπαρκή μάζα για να διατηρηθεί η σύντηξη υδρογόνου.[5] Έχει περάσει 35 χρόνια στην αναζήτηση για εξωγήινη ζωή και ανακοίνωσε την αποχώρησή της το 2012.[3]
Το 2011, η Τάρτερ εκφώνησε ομιλία, "Ευφυής Ζωή στο Σύμπαν: Είναι Κανείς Εκεί;" στο πρώτο Φεστιβάλ Στάρμους (Starmus Festival) στα Κανάρια Νησιά. Το Φεστιβάλ, που ιδρύθηκε από τον αστρονόμο Garik Israelian, είναι ένας συνδυασμός αστρονομίας, συναφών επιστημών, μουσικής και τέχνης, στο οποίο η Τάρτερ στη συνέχεια εντάχθηκε στο διοικητικό Συμβούλιο, μαζί με τον Israelian, τον αστροφυσικός και ιδρυτικό μέλος και κιθαρίστα των Queen Brian May,τον θεωρητικό φυσικό Stephen Hawking, τον εξελικτικό βιολόγο Ρίτσαρντ Ντόκινς, και άλλους. Η ομιλία που έδωσε το 2011 δημοσιεύθηκε στο βιβλίο "Starmus: 50 Χρόνια του Ανθρώπου στο Διάστημα.[6] Η Τζιλ Τάρτερ είναι επίσης μέλος της Συμβουλευτικής επιτροπής CuriosityStream .[7]
Η δουλειά της Τάρτερ στην βιοαστρονομία και η επιτυχία της ως επιστήμονας έχουν κερδίσει βραβεία από διάφορες επιστημονικές οργανώσεις.
Το αστρονομικό έργο της Τάρτερ απεικονίζεται στο μυθιστόρημα του Καρλ Σάγκαν Επαφή (Contact). Στην κινηματογραφική εκδοχή της Επαφή, την πρωταγωνίστρια Έλι Αρογουέι υποδυήθηκε η Τζόντι Φόστερ. Η Τάρτερ ήταν σε επαφή με την ηθοποιό για μήνες πριν και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, και η Αρογουει ήταν σε μεγάλο βαθμό βασισμένη στην δουλειά της Τάρτερ. Έχει επίσης εμφανιστεί στο μουσικό βίντεο του John Boswell Συμφωνία της Επιστήμης, "Η Ποίηση της Πραγματικότητας (Ένας Ύμνος για την Επιστήμη) / The Poetry of Reality (An Anthem for Science)".[8]
Στις 20 οκτωβρίου 2006, η Τάρτερ εμφανίστηκε στο podcast Point of Inquiry για να συζητήσει την ερώτηση: "Eίμαστε μόνοι;". Η Τάρτερ δήλωσε, "οι Άνθρωποι θα έχουν μια διαφορετική άποψη για την ύπαρξη τους, αν και όταν μάθουμε την απάντηση στην ερώτηση "Είμαστε μόνοι;" "[9]