Τζιοβάννα ντα Μοντεφέλτρο | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μπονκόντε ντα Μοντεφέλτρο |
Η Τζιοβάννα, ιταλ.: Giovanna ήταν μια Ιταλίδα ευγενής του 13ου αι. και σύζυγος του Μπονκόντε ντα Μοντεφέλτρο στρατιωτικού. Αναφέρεται από τον Δάντη Αλιγκιέρι στη Θεία Κωμωδία του, επειδή δεν θυμόταν τον μακαριστό σύζυγό της στις προσευχές της.
Η οικογένεια της Τζιοβάννας είναι άγνωστη. Η Τζιοβάννα παντρεύτηκε τον Μπονκόντε Α΄ ντα Μοντεφέλτρο, γιο του Μοντεφελτράνο Α΄. Αυτή και ο Μπονκόντε απέκτησαν μία κόρη, που την έλεγαν Mανεντίσα, η οποία παντρεύτηκε τον Γκουίντο Σαλβάτικο των κομήτων του Γκουίντι, κόμη της Ντοβαντόλα. [1] Η Τζιοβάννα έμεινε χήρα μετά το τέλος του Μπονκόντε στη μάχη του Καμπαλντίνο το 1289. [2] Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή της, εκτός από τις πληροφορίες που δίνει ο Δάντης στο Καθαρτήριο.
Η Τζιοβάννα αναφέρεται στην ωδή V του Καθαρτηρίου, του δεύτερου μέρους της Θείας Κωμωδίας του Δάντη. Όταν ο Μπονκόντε πλησιάζει τον Δάντη, ο Μπονκόντε παραπονιέται ότι η σύζυγός του και άλλοι συγγενείς του δεν προσεύχονταν γι' αυτόν στη μετά θάνατον ζωή του. [3] Ότι τα μέλη της οικογένειάς του δεν ενδιαφέρονται γι' αυτόν, έρχεται σε αντίθεση με τον Τζάκοπο ντελ Κασέρο, έναν άλλο χαρακτήρα που συνάντησε ο Δάντης και αναφέρει στην ίδια ωδή, ο οποίος παρακαλεί τον Δάντη για βοήθεια. [4]
Για τον Μπονκόντε, ο οποίος μετανόησε για τις αμαρτίες του προσευχόμενος στην Παναγία τη στιγμή του τέλους του (in articulo mortis), οι προσευχές των στοργικών συγγενών είναι απαραίτητες, για να του επιτρέψουν να περάσει μικρότερο χρόνο καθαριζόμενος από τις κακίες του στο Βουνό του Καθαρτηρίου. Σύμφωνα με τον Δάντη, έχοντάς τον ξεχάσει η Τζιοβάννα, δεν εκτελεί το καθήκον της ως σύζυγος και χήρα. [3] Η καταδίκη της Τζιοβάννα από τον Μπονκόντε είναι η πρώτη περίπτωση του στοχασμού του Δάντη σχετικά με τη θέση της χηρείας και τις κοινωνικές ευθύνες των χηρών στη μεσαιωνική κοινωνία. [3] Ομοίως με τον Μπονκόντε, και άλλοι χαρακτήρες, όπως ο Nίνο Βισκόντι, [5] θρηνούν για το γεγονός ότι οι σύζυγοίς τους τούς ξέχασαν μετά το τέλος τους και δεν τούς θυμούνται πλέον, ούτε προσεύχονται για τις ψυχές τους. Αντίθετα άλλοι χαρακτήρες επαινούν τις συζύγους τους όπως ο Φορέζε Ντονάτι [3], του οποίου η σύζυγος Nέλλα προσευχόταν συνεχώς γι' αυτόν και επομένως του επέτρεψε να ολοκληρώσει τον χρόνο του στο Καθαρτήριο σε συντομότερο χρονικό διάστημα. [3]