Τζοβάνι Καντιόλι | |
---|---|
Γέννηση | 1710[1][2][3] Μάντοβα[4] |
Θάνατος | 10 Σεπτεμβρίου 1767 Μάντοβα[4] |
Ιδιότητα | ζωγράφος, αρχιτέκτονας και ιστορικός της τέχνης |
Κίνημα | μπαρόκ |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ |
Βραβεύσεις | Τάγμα του Χρυσού Σπιρουνιού |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τζοβάνι Καντιόλι (ιταλ.: Giovanni Cadioli, περ. 1710 – 10 Σεπτεμβρίου 1767) ήταν Ιταλός ζωγράφος της περιόδου του μπαρόκ ο οποίος δραστηριοποιήθηκε κατά κύριο λόγο στην γενέτειρά του Μάντουα. Είναι επίσης ο συγγραφέας έργου-οδηγού για τα έργα τέχνης στην πόλη αυτή.[5]
Ήταν μαθητής του Τζοβάνι Τσάντι (Giovanni Canti), μαζί με τους Τζουζέπε Μπατσάνι (Giuseppe Bazzani) και Φραντσέσκο Μαρία Ραϊνέρι (Francesco Maria Raineri). Αποδείχθηκε ταλαντούχος στη ζωγραφική τοπίων,[6] ενώ μεταξύ άλλων ζωγράφισε την ελεημοσύνη του San Guerrino για την εκκλησία Sant’Egidio στη Μάντουα και το 1746 ολοκλήρωσε σειρά έργων με θέμα την ζωή του αγίου Ιππόλυτου για το ναό Gazoldo degli Ippoliti. Στα 1750-1760 ζωγράφισε επίσης νωπογραφίες για το αββαείο του αγίου Βενέδικτου στο Πολιρόνε. Το 1748 ορίσθηκε ζωγράφος και αρχιτέκτονας του Θεάτρου της Μάντουα και το 1752 ίδρυσε την Ακαδημία Καλών Τεχνών της πόλης αυτής, στην οποία αργότερα ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή. Ανάμεσα στους αξιόλογους μαθητές του ήταν ο Τζάκομο Γκάττι (Giacomo Gatti).