Τζοβάνι Μπατίστα Αντριάνι

Τζοβάνι Μπατίστα Αντριάνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1511[1][2][3] ή 1513 Φλωρεντία
Θάνατος	1579[1][2][4] Φλωρεντία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιταλικά[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιστορικός
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τζοβάνι Μπατίστα Αντριάνι (ιταλικά: Giovanni Battista Adriani‎‎, 1511 ή 1513 – 1579) ήταν Ιταλός ιστορικός.

Βίος

Γεννήθηκε στις 11 Αυγούστου 1823, στο Κεράσκο, σε μια φλωρεντινή αριστοκρατική οικογένεια. Ο πατέρας του, Μαρτσέλο Βιρτζίλιο Αντριάνι (πέθανε στις 27 Νοεμβρίου 1521), ήταν καθηγητής λογοτεχνίας και διετέλεσε καγκελάριος της Δημοκρατίας της Φλωρεντίας.^[6][7] Το 1838, εντάχθηκε στο Τάγμα των Κανονικών Κληρικών της Σομάσκα και σύντομα έγινε δάσκαλος φιλοσοφίας και θεολογίας. Το 1846-1853, ήταν καθηγητής ιστορίας και γεωγραφίας στο Κολλέγιο-Κονβίτο ντι Καζάλε.^[8]

Ο Τζοβάνι Μπατίστα ήταν γραμματέας της Δημοκρατίας της Φλωρεντίας. Ήταν μεταξύ των υπερασπιστών της πόλης κατά την πολιορκία του 1530, αλλά στη συνέχεια προσχώρησε στο κόμμα των Μεδίκων και διορίστηκε καθηγητής ρητορικής στο πανεπιστήμιο.^[9]

Με εντολή του Κόζιμο Α΄ έγραψε στα ιταλικά μια σύγχρονη ιστορία, που καλύπτει την περίοδο από το 1536 έως το 1574, η οποία γενικά θεωρείται συνέχεια των χρονικών του Γκουιτσαρντίνι, αν και ο ιστορικός Μπρυνέ θεωρεί την άποψη αυτή λανθασμένη. Αυτή η Istoria dei suoi tempi εκδόθηκε στη Φλωρεντία το 1583- μια νέα έκδοση κυκλοφόρησε επίσης στη Φλωρεντία το 1872. Ο Ντε Θου αναγνωρίζει ότι οφείλει πολλά στην ιστορία αυτή, επαινώντας την ιδιαίτερα για την ακρίβειά της.^[9]

Ο Αντριάνι συνέθεσε επίσης επικήδειους λόγους στα λατινικά για τον αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄ και άλλες ευγενείς προσωπικότητες και ήταν ο συγγραφέας μιας μακροσκελούς επιστολής για τους αρχαίους ζωγράφους και γλύπτες που επισυνάπτεται στον πρώτο τόμο του Βαζάρι.^[10]

Ο γιος του Τζοβάνι Μπατίστα, ονόματι Μαρτσέλο, γεννήθηκε το 1533 και έγινε καθηγητής ρητορικής στην Accademia Fiorentina. Επιμελήθηκε και μετέφρασε πολλά κλασικά κείμενα, μεταξύ των οποίων το Trattato dell'elocuzione του Δημητρίου του Φαληρέα.^[7]

Έργα

• Giovan Battista Adriani: Istoria de’ svoi tempi ... Divisa in libri ventidue. Di Nuovo Mandata In Luce. Con li sommarii, e tavola delle cose più notabili. 2 vols. Giunti, Φλωρεντία, 1583.
• Adolfo Bartoli (επιμ.): Scritti vari editi ed inediti di GB Adriani e di Marcello suo figliuolo. Gaetano Romagnoli, Μπολόνια, 1871.

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 120235935. Ανακτήθηκε στις 13  Αυγούστου 2015.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb144703100. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου: (Αγγλικά) Library of Congress Name Authority File. nr00032291.
4. British Museum person-institution thesaurus. 119966. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb144703100. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
6. Mazzucchelli 1822.
7. Predari, Francesco (1865). Dizionario biografico universale. Milano: Tipografia Guigoni. σελ. 33. 
8. De Gubernatis 1879, σελ. 11.
9. Chisholm 1911.
10. Vasari, Giorgio (1568). Le vite de' piv eccellenti pittori, scvltori, et architettori. Florenza: Appresso i Givnti. σελ. 60. 

Πηγές

•  
  Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: 
  Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Adriani, Giovanni Battista» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 217 
• De Gubernatis, Angelo (1879). Dizionario biografico degli scrittori contemporanei diretto da Angelo De Gubernatis (στα Ιταλικά). Successori Le Monnier. 
• Mazzucchelli, Giammaria (1822). Notizie intorno alla vita di Giovanbatista Adriani. σελίδες 13–20.