Ο Σακέρι δημοσίευσε σημαντικά έργα όπως τα Quaesita geometrica (1693), Logica demonstrativa (1697) και Neo-statica (1708).
Λίγο πριν πεθάνει, το 1733, εξέδωσε το έργο Euclides ab omni naevo vindicatus (Ο Ευκλείδης απελευθερωμένος από κάθε ελάττωμα). Το έργο αυτό παρέμεινε άγνωστο μέχρι που ανακαλύφθηκε ξανά από τον Εουτζένιο Μπελτράμι στα μέσα του 19ου αιώνα.
Πολλές από τις ιδέες του Σακέρι αναπτύχθηκαν τον 11ο αιώνα από τον Πέρση διανοοούμενο και πολυμαθή Ομάρ Καγιάμ, στο έργο του Risâla fî sharh mâ ashkala min musâdarât Kitâb 'Uglîdis, (Συζητήσεις για τη δυσκολία του Ευκλείδη), γεγονός που αγνοούσαν οι δυτικές πηγές μέχρι πρόσφατα. Είναι άγνωστο αν ο Σακέρι είχε πρόσβαση στις ιδέες του Καγιάμ μέσω μετάφρασης ή είχε αναπτύξει τις θεωρίες του ανεξάρτητα. Πολλές φορές το τετράπλευρο του Σακέρι καλείται τετράπλευρο Καγιάμ-Σακέρι.[9]
Euclide liberato da ogni macchia. Testo latino a fronte; a cura di Pierangelo Frigerio, introduzione di Imre Tóth ed. Elisabetta Cattanei, Milano, Bompiani, 2001.
Logica dimostrativa. Testo latino a fronte; a cura di Paolo Pagli e Corrado Mangione, Milano, Bompiani, 2011.
Segre, Corrado (1903). «Congetture intorno all'influenza di Girolamo Saccheri sulla formazione della geometria non-euclidea». Atti della R. Accademia delle ScienzeXXXVIII: 535–547.
Vailati, Giovanni (1903). «Di un'opera dimenticata del P. Girolamo Saccheri («Logica Demonstrativa» 1697)». Rivista Filosofica4 (VI): 528–540.
Roberto Bonola (1912). Non-Euclidean Geometry. Μτφρ. H. S. Carslaw. Chicago: Open Court.
Emch, Arnold F. (1935). «The Logica Demonstrativa of Girolamo Saccheri». Scripta Mathematica3: 51–60, 143–152, 221–233.