Τζον Μίλερ Έιντι | |
---|---|
Ο Στρατηγός Τζον Μίλερ Έιντι το 1882 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | John Miller Adye (Αγγλικά) |
Γέννηση | 1 Νοεμβρίου 1819[1][2] Σέβενοουκς |
Θάνατος | 26 Αυγούστου 1900[3] Ρόθμπερι |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία Γούλιτς |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος αξιωματικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαίρη Στόπφορντ (1856–άγνωστη τιμή)[4][5] |
Τέκνα | Σερ Τζον Έιντι Γουινιφρέντα Τζέιν Έιντι[6][4] Μαίρη Καρολάιν Έιντι[6] Ίθρλ Μονταγκού Έιντι[6][4] Έβελιν Βάιολετ Έιντι[6][4] Μόρτιμερ Στόπφορντ Έιντι[4] Μαίρη Κορντέλια Έιντι[4] Τζον Έιντι[4] |
Γονείς | Τζέιμς Πάτισον Έιντι[4] και Τζέιν Κέλσον[6][4] |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός/Βρετανικός Στρατός |
Πόλεμοι/μάχες | Αγγλοαιγυπτιακός Πόλεμος, Κριμαϊκός Πόλεμος και Ινδική Επανανάσταση 1857 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Κυβερνήτης του Γιβλαρτάρ (1883–1886) |
Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο στρατηγός Σερ Τζον Μίλερ Έιντι (αγγλικά: Sir John Miller Adye, 1 Νοεμβρίου 1819 – 26 Αυγούστου 1900) ήταν Βρετανός στρατιωτικός και ερασιτέχνης καλλιτέχνης.
Ο Έιντι ήταν γιος του ταγματάρχη Τζέιμς Π. Έιντι, που γεννήθηκε στο Σέβενοουκς του Κεντ την 1η Νοεμβρίου 1819. Σπούδασε στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία του Γούλιτς[7] εισήλθε στο Βασιλικό Πυροβολικό το 1836, προήχθη σε λοχαγό το 1846 και υπηρέτησε καθ' όλη τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου ως ταξίαρχος και βοηθός γενικού υπασπιστή πυροβολικού (τιμήθηκε με τα παράσημα του ταγματάρχη και του αντισυνταγματάρχη του Τάγματος του Λουτρού).[8]
Στην ινδική εξέγερση του 1857 υπηρέτησε στο επιτελείο με παρόμοια ιδιότητα. Προαχθείς σε επίτιμο συνταγματάρχη το 1860, απασχολήθηκε ειδικά το 1863 στα βορειοδυτικά σύνορα της εκστρατείας στην Ινδία και ήταν αναπληρωτής γενικός υπασπιστής στη Βεγγάλη από το 1863 έως το 1866, οπότε και επέστρεψε στην πατρίδα του. Από το 1870 έως το 1875 ο Έιντι ήταν Διευθυντής Πυροβολικού και Αποθηκών στο Υπουργείο Πολέμου. Έγινε Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού το 1873, προήχθη σε υποστράτηγο και διορίστηκε διοικητής της Βασιλικής Στρατιωτικής Ακαδημίας του Γούλιτς το 1875 και Γενικός Επιθεωρητής του Πυροβολικού το 1880. Το 1882 ήταν επικεφαλής του επιτελείου και δεύτερος διοικητής της εκστρατείας στην Αίγυπτο και υπηρέτησε καθ' όλη τη διάρκεια της εκστρατείας (τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Λουτρού και ευχαριστίες του Κοινοβουλίου.[8] Διετέλεσε κυβερνήτης του Γιβραλτάρ από το 1883 έως το 1886, όπου διακρίθηκε για τα έργα τέχνης του και για τη διατήρηση μιας καλής ισορροπίας μεταξύ των αναγκών του Γιβραλτάρ ως στρατιωτικού οχυρού και των αναγκών του άμαχου πληθυσμού για βιοπορισμό. Οι στρατιωτικοί διέθεταν δωμάτια για αναψυχή και οι πολίτες απολάμβαναν χαλαρούς εμπορικούς νόμους.[9]
Διορίστηκε Συνταγματάρχης Διοικητής του 4ου και 26ου («Βασιλικό Οπλοστάσιο») Σώματος Εθελοντών Τυφεκιοφόρων του Κεντ και Επίτιμος Συνταγματάρχης του διαδόχου τους, του 3ου Τάγματος Εθελοντών του Βασιλικού Συντάγματος του Δυτικού Κεντ.[10]
Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1886, διεκδίκησε ανεπιτυχώς την εκλογή του στο Μπαθ με τους Φιλελεύθερους το 1892.[8]
Κάποια στιγμή στη σταδιοδρομία του έγινε καλός φίλος τόσο με τον Γουίλιαμ Άρμστρονγκ όσο και με τον Στιούαρτ Ρέντελ, σε τέτοιο βαθμό που η κόρη του, Γουινιφρέντα, παντρεύτηκε το 1889 τον ανιψιό και κληρονόμο του πρώτου, Γουίλιαμ Χένρι Γουάτσον-Άρμστρονγκ. Η άλλη κόρη του, η Έβελιν Βάιολετ, έμελλε να γίνει σύζυγος του Τζον Μιντ Φώκνερ στις 18 Οκτωβρίου 1899. Ο γιος του, σερ Τζον Έιντι, θα γινόταν υποστράτηγος. Ο γιος του Τζον Έιντι παντρεύτηκε την Κλάρα Τζόαν Γουίλιαμς το 1899. [11]
Ο Έιντι ήταν επίσης συγγραφέας και καλλιτέχνης, περιγράφοντας τις εμπειρίες του σε έργα όπως A Review of the Crimean War (Ανασκόπηση του Κριμαϊκού Πολέμου, 1859), Sitana: a Mountain Campaign on the Borders of Afghanistan in 1863 (Σιτάνα: μια ορεινή εκστρατεία στα σύνορα του Αφγανιστάν το 1863) και Recollections of A Military Life (Αναμνήσεις από μια στρατιωτική ζωή, 1895). Οι πίνακές του για το Γιβραλτάρ βρίσκονται στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου και δύο για την Ινδία βρίσκονται στο Εθνικό Στρατιωτικό Μουσείο.[12]