Τιγκράν Μανσουριάν

Τιγκράν Μανσουριάν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Տիգրան Մանսուրյան (Αρμενικά)
Γέννηση27  Ιανουαρίου 1939[1][2][3]
Βηρυτός[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Αρμενία
ΣπουδέςΜουσική Σχολή του Ρομανός Μελικιάν (1956, 1960) και Κρατικό Ωδείο του Γερεβάν Κομιτάς (1960, 1965)
Ιδιότητασυνθέτης[4] και συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες
ΑδέλφιαΆραξ Μανσουριάν
Μχερ Μανσουριάν
ΒραβεύσειςΕπίτιμοι πολίτες του Γερεβάν, Τάγμα της Τιμής, Αξιόλογος καλλιτέχνης της Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αρμενίας, Καλλιτέχνης του λαού της Αρμενικής ΣΣΔ, μετάλλιο Μεσρόπ Μαστότς, Boghossian Prize (2018) και Order "For Merit to the Fatherland"
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τιγκράν Μανσουριάν (αρμενικά: Տիգրան Մանսուրյան‎‎του, γεννηθείς την 27 Ιανουαρίου 1939) είναι ένας κορυφαίος Αρμένιος συνθέτης κλασικής και κινηματογραφικής μουσικής.[5][6]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τιγκράν Μανσουριάν γεννήθηκε στη Βηρυτό. Το 1947 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αρμενία και το 1956 εγκαταστάθηκαν στο Γερεβάν, όπου και σπούδασε.[7] Αρχικά παρακολούθησε μαθήματα στη Μουσική Σχολή του Ρομανός Μελικιάν, από τον Αρμένιο συνθέτη Έντβαρντ Μπαχντασαριάν, και αργότερα φοίτησε στο Κρατικό Ωδείο του Γερεβάν Κομιτάς.[8][9] Ο δίσκος του με τίτλο Μονωδία (Monodia) ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Grammy 2005 στις κατηγορίες «Καλύτερη Σόλο Ενόργανη Ερμηνεία (με Ορχήστρα)» και «Καλύτερη Σύγχρονη Κλασική Σύνθεση».[10]

Ηχογραφήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κουαρτέτα Εγχόρδων - Ροζαμούντε Κουαρτέτ (ECM 1905)
  • «...και τότε ήρθα στην ώρα μου και πάλι», Lachrymae (Δάκρυα), Ομολογώντας με Πίστη – Κιμ Κασκασιάν στη, βιόλα, Γιάν Γκαρμπαρέκ στο σαξόφωνο, Χίλιαρντ Ενσέμπλ (μουσικό συγκρότημα), Κριστόφ Ποπέν ο μαέστρος, Μούντσενερ Καμερόρτσεστερ (μουσικό συγκρότημα). (CD ECM 1850/51)
  • Χάβικ, Ντουέτο για βιόλα και κρουστά – Κιμ Κασκασιάν στη βιόλα, Ρόμπιν Σουλκόουσκι στα κρουστά, Τιγκράν Μανσουριάν στο πιάνο και τα φωνητικά. (CD ECM 1754)
  • Quasi parlando (Σχεδόν Μιλώντας) - Πατρίσια Κοπατσίνσκαγια στο βιολί, Άνια Λέχνερ στο βιολοντσέλο, Άμστερνταν σινφονιέτα (μουσικό συγκρότημα), Καντίτα Τόμσον. (ECM νέα σειρά 2323)

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι συνθέσεις του Μανσουριάν περιλαμβάνουν μια σειρά από μεγάλης κλίμακας ορχηστρικά έργα ως και ατομικά καλλιτεχνικά τραγούδια. Την περίοδο 1968 - 1980 σύνθεσε αρκετά μουσικά θέματα και επενδύσεις για ταινίες.[11] Το 2017 κυκλοφόρησε τον δίσκο Ρέκβιεμ, μια συλλογή από 8 κομμάτια «Αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Αρμενίων."[12]

Επί σκηνής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η Βασίλισσα του Χιονιού (μπαλέτο σε δύο πράξεις, με σενάριο του Βιλέν Γκαλστιάν, βασισμένο στην ιστορία του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν), 1989

Ορχηστρική μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κονσέρτο, για όργανο και μικρή ορχήστρα, 1964
  • Παρτίτα, για μεγάλη ορχήστρα, 1965
  • Μουσική για Δώδεκα Χορδές, 1966
  • Πρελούδια, για μεγάλη ορχήστρα, 1975
  • Στη Μνήμη του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, για τσέλο και μεγάλη ορχήστρα, 1976
  • Κανονική Ωδή, για άρπα, όργανο και 2 ορχήστρες έγχορδων, 1977
  • Κοντσέρτο Νο.2, για τσέλο και ορχήστρα εγχόρδων, 1978
  • Διπλό Κονσέρτο, για βιολί, τσέλο και ορχήστρα εγχόρδων, 1978
  • Τοβεμ, για μικρή ορχήστρα, 1979
  • Νυχτερινή μουσική, για μεγάλη ορχήστρα, 1980
  • Επειδή Δεν Ελπίζω (στη μνήμη του Ιγκόρ Στραβίνσκι), για μικρή ορχήστρα, 1981
  • Κονσέρτο, για βιολί και ορχήστρα εγχόρδων, 1981
  • Κονσέρτο No.3, για τσέλο και μικρή ορχήστρα, 1983
  • Κονσέρτο Κλεισίματος (Postludio Concerto), για κλαρινέτο, τσέλο, ορχήστρα εγχόρδων, 1993
  • Κονσέρτο, για βιόλα και ορχήστρα εγχόρδων, 1995
  • Φαντασία, για πιάνο, ορχήστρα εγχόρδων, 2003
  • Πού είναι ο Άβελ, ο αδελφός σου; Κονσέρτο Νο. 4, για τσέλο και μικρή ορχήστρα, 2010

Μουσική δωματίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σονάτα, για βιόλα και πιάνο, 1962
  • Σονάτα, για φλάουτο και πιάνο, 1963
  • Σονάτα No.1, για βιολί, πιάνο, 1964
  • Αλέγκρο μπαρμπάρο, για σόλο τσέλο, 1964
  • Σονάτα Νο.2, για βιολί και πιάνο, 1965
  • Πιάνο Τρίο, για βιολί, τσέλο και πιάνο, 1965
  • Ψαλμός, για δύο φλάουτα και βιολί, 1966
  • Εσωτερικό, για κουαρτέτο εγχόρδων, 1972
  • Η Σιλουέτα του Πουλιού, για τσέμπαλο και κρουστά, 1971-73
  • Σονάτα No.1, για τσέλο και πιάνο, 1973
  • Σονάτα Νο. 2, για τσέλο και πιάνο, 1974
  • Κουιντέτο πνευστών, για φλάουτο, όμποε, κλαρινέτο, γαλλικό κόρνο και φαγκότο, 1974
  • Ο Ρήτορας, για φλάουτο, βιολί, κοντραμπάσο, και τσέμπαλο, 1978
  • Καπρίτσιο, για σόλο τσέλο, 1981
  • Κουαρτέτο Εγχόρδων Νο. 1, 1983-84
  • Κουαρτέτο Εγχόρδων Νο. 2, 1984
  • Πέντε Μπαγκατέλες, για βιολί, τσέλο και πιάνο, 1985
  • Tombeau (Επιτύμβιο), για τσέλο και κρουστά, 1988
  • Postludio (Μουσική κλεισίματος), για κλαρινέτο και τσέλο, 1991-92 (υπάρχει και έκδοση κονσέρτου)
  • Κουαρτέτο Εγχόρδων Νο. 3, 1993
  • Κονσέρτο, για αγγλικό κόρνο, κλαρινέτα, φαγκότα, τρομπέτες και τρομπόνια, 1995
  • Αφιέρωμα στην Άννα Αχμάτοβα, για μπάσο κλαρίνο, κανονάκι (σαντούρι), βιόλα, και μαρίμπα, 1997
  • Ντουέτο, για βιόλα και κρουστά, 1998
  • Χορός, για βιόλα και κρουστά, 1998
  • Δάκρυα (Lacrimae), για σοπράνο σαξόφωνο και βιόλα, 1999;
  • Λαμέντο, για βιολί, 2002 (υπάρχει και έκδοση για βιόλα)
  • Τρία Μεσαιωνικά Ταγκ (Տաղ), για βιόλα και κρουστά, 1998-2004
  • Διαθήκη, για κουαρτέτο εγχόρδων, 2004
  • Ωδή στο Λωτό, για βιόλα σόλο, 2012

Πιάνο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σονατίνα Νο. 1, 1963
  • Μικρή Σουίτα, 1963
  • Σονάτα No. 1, 1967
  • Μινιατούρες, 1969
  • Τρία Κομμάτια, 1970-71
  • Νοσταλγία, 1976
  • Τρία Κομμάτια για τα Χαμηλά Κλειδιά, 1979
  • Σονατίνα Νο. 2, 1987
Ο Τιγκράν Μανσουριάν στο Σαν Φρανσίσκο, 2015

Χορωδιακή μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τρία Ποιήματα, για μικτή χορωδία, 1969 (κείμενο του Κονστάν Ζαριάν)
  • Ανοιξιάτικα Τραγούδια, για μικτή χορωδία, 1996 (κείμενο του Χοβάνες Τουμαγιάν),
  • Ομολογία με Πίστη, για τέσσερις ανδρικές φωνές και βιόλα, 1998 (κείμενο του Νερσή Σνορχάλι)
  • Αρς Ποέτικα, κονσέρτο για μικτή χορωδία, 1996-2000 (κείμενα του Γεγκίσε Τσαρέντς)
  • Μοτέτο, δύο μικτές χορωδίες, 2000 (κείμενα του Γκριγκόρ Ναρεκάτσι),
  • Στις Ακτές της Αιωνιότητας, για μικτή χορωδία, 2003 (κείμενο του Αβετίκ Ισαακιάν)

Φωνητικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τρία Ρομάντζα, για μέτζο-σοπράνο και πιάνο, 1966 (κείμενο του Φεδερίκου Γκαρθία Λόρκα, μετάφραση στα αρμενικά του Χαμό Σαχιάν)
  • Τέσσερις Χαϊρέν, για μέτζο-σοπράνο (ή βιόλα) και πιάνο, 1967 (κείμενο του Ναχαπετ Κουτσάκ)
  • Ιντερμέτζο (Intermezzo), για σοπράνο και ορχήστρα, το 1972-73 (κείμενο του Βλαντιμίρ Χολάν), χαμένες παρτιτούρες
  • Προσφέρωντάς σου ένα Τριαντάφυλλο, για σοπράνο, φλάουτο, τσέλο και πιάνο, 1974 (κείμενο του Ματέβος Ζαριφιάν)
  • Τρία Ναϊριανά Τραγούδια, για βαρύτονο και μεγάλη ορχήστρα, 1975-76 (κείμενα του Βαχάν Τεριάν)
  • Τρία Μαδριγάλια, για σοπράνο, φλάουτο, τσέλο, πιάνο, 1974-81 (κείμενο του Ραζμίκ Νταβογιάν),
  • Τραγούδια Ηλιοβασιλέματος, για σοπράνο και πιάνο, 1984-85 (ένας κύκλος τραγουδιών με κείμενα του Χάμο Σαχυάν)
  • Η Γη του Ναΐρι, για σοπράνο και πιάνο, 1986 (κύκλος τραγουδιών με κείμενα του Βαχάν Τεριάν),
  • Μιζερέρε, για σοπράνο και ορχήστρα εγχόρδων, 1989 (κείμενα του Άγιου Μεσρώπ βασισμένα στην αρμενική μετάφραση της Βίβλου)
  • Μαδριγάλιο Δ', για σοπράνο, φλάουτο, κλαρινέτο, βιολί, τσέλο, πιάνο, και σωληνοειδείς καμπάνες, 1991 (κείμενα της Αλίσια Κιρακοσιάν)
  • Ρέκβιεμ, για σοπράνο, βαρύτονο, μικτή χορωδία και ορχήστρα εγχόρδων, 2011

Κινηματογραφική Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το Χρώμα του Ροδιού, 1968 (σκηνοθεσία: Σεργκέι Παρατζάνωφ)
  • Το Χρώμα της Αρμενικής Γης, 1968 (σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Βαρτάνωφ)
  • Φθινοπωρινό Ποιμαντικό, 1971 (σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Βαρτάνωφ)
  • Και Έτσι Κάθε Μέρα, 1972 (σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Βαρτάνωφ)
  • Εμείς και τα Βουνά Μας, 1969 (σκηνοθεσία: Ενρίκ Μαλιάν)
  • Φθινοπωρινός Ήλιος (Osenneye solntse), 1979 (σκηνοθεσία του Μπαγκράτ Οργανεσιάν)
  • Ο Μύθος του Κλόουν, 1979 (σκηνοθεσία: Λεβόν Ασατριάν)
  • Ένα Κομμάτι Ουρανού (αρμενικά: Կտոր մը երկինք), 1980 (σκηνοθεσία: Ενρίκ Μαλιάν)
  • Το Τανγκό των Παιδικών Μας Χρόνων, 1984 (σε σκηνοθεσία Άλμπερτ Μκρτσιάν)


Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Μαΐου 2014.
  2. ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 83763.
  3. ↑ 3,0 3,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 9712. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  4. ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 83763. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.
  5. ↑ «Tigran Mansurian». ECM Records. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2014. In only a few years he became one of Armenia’s leading composers. 
  6. ↑ Swed, Mark (19 January 2009). «Review: The Dilijan series premieres a new Tigran Mansurian work». Los Angeles Times. http://latimesblogs.latimes.com/culturemonster/2009/01/tigran-mansuria.html. Ανακτήθηκε στις 17 March 2014. 
  7. ↑ «Los Angeles Times published article dedicated toTigran Mansurian». Armenpress. 10 January 2014. http://armenpress.am/eng/news/745758/. Ανακτήθηκε στις 17 March 2014. 
  8. ↑ Schott Music, Tigran Mansurian
  9. ↑ Pasles, Chris, What stirs deep inside , Los Angeles Times, 20 April 2007
  10. ↑ Tigran Mansurian
  11. ↑ Works list compiled from The Living Composers Project, Mansurian, Tigran
  12. ↑ [1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]