2013 | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 6 Ιουνίου 1988 | ||
Τόπος γέννησης | Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη | ||
Ύψος | 1,80 μ. | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2005 | Ερ Τέκνικαλ Τρέινιν Σκουλ | 6 | (3) |
2006 | Ραϊπράσα ΦΚ | 18 | (9) |
2007 | Μουανγκτόνγκ Γιουνάιτεντ | 15 | (7) |
2007–2008 | Μάντσεστερ Σίτι | 0 | (0) |
2008 | →Γκρασχόπερς | 6 | (2) |
2008 | Ραϊπράσα ΦΚ | 10 | (6) |
2009–2019 | Μουανγκτόνγκ Γιουνάιτεντ | 270 | (117) |
2014–2015 | →ΟΝ Αλμερία | 6 | (0) |
2018 | →Σανφρέτσε Χιροσίμα | 32 | (6) |
2020 | Σιμίζου Σ-Παλς | 24 | (3) |
2021– | Πατούμ Γιουνάιτεντ | 49 | (20) |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2007– | Ταϊλάνδη | 128 | (64) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Τιρασίλ Ντάνγκντα (Ταϊλανδικά: ธีรศิลป์ แดงดา, IPA/Thai: [tʰīː.rā.sǐn dɛ̄ːŋ.dāː], ορθή προφορά: Τϊϊράσιν Ντάανγκντα) (γενν. 6 Ιουνίου 1988) είναι Ταϊλανδός ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός για την Πατούμ Γιουνάιτεντ.[1] Είναι αρχηγός της Εθνικής Ταϊλάνδης, με την οποία έχει σημειώσει 64 γκολ σε 128 αναμετρήσεις.
Στις 25 Ιουλίου 2007 κλήθηκε για δοκιμαστικό στη Μάντσεστερ Σίτι, με τον Ταϊλανδό επιχειρηματία και πρώην πρωθυπουργό Ταξίν Τσιναουάτ να είχε αγοράσει τη Σίτι νωρίτερα μέσα στον μήνα.[2] Μετά από πολύ καιρό αναμονής για την άδεια εργασίας του, υπέγραψε με τη Σίτι στις 16 Νοεμβρίου. Ωστόσο, μετά από προβλήματα με την άδεια εργασίας, δόθηκε δανεικός στην ελβετική Γκρασχόπερς Ζυρίχης. Μετά την επιστροφή του στη Σίτι το 2008 δεν μπόρεσε ακόμα να παίξει στην Αγγλία και μετά την εξαγορά της ομάδας από την Άμπου Ντάμπι Γιουνάιτεντ Γκρουπ αποδεσμεύθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2008.[3]
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Στις 21 Φεβρουαρίου 2014 υπέγραψε με μονοετή δανεισμό στην ΟΝ Αλμερία, καθιστώντας τον τον πρώτο ποδοσφαιριστή της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Ταϊλάνδης που αγωνίστηκε στη Πριμέρα Ντιβισιόν.[4] Έφτασε στο νέο του σύλλογο στις 9 Ιουνίου, περικυκλωμένος από οπαδούς στο αεροδρόμιο.[5]
Έκανε το ντεμπούτο του στο ισπανικό κορυφαίο επίπεδο στις 23 Αυγούστου 2014, αντικαθιστώντας τον Φερνάντο Σοριάνο στο 65ο λεπτό της εντός έδρας ισοπαλίας με 1–1 με αντίπαλο τη ΡΚΝ Εσπανιόλ[6] και έγινε ο πρώτος Ταϊλανδός ποδοσφαιριστής που το έκανε. Αγωνίστηκε πρώτη φορά βασικός στις 5 Δεκεμβρίου και σημείωσε το δεύτερο γκολ της ομάδας του σε μια εκτός έδρας νίκη με 4–3 εναντίον της Ρεάλ Μπέτις για το Κύπελλο Ισπανίας.[7]
Στις 20 Ιανουαρίου 2015 επέστρεψε στη Μουανγκτόνγκ Γιουνάιτεντ.[8] Αναδείχθηκε σε σημαντικό παράγοντα της Μουανγκτόνγκ Γιουνάιτεντ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Ταϊλάνδης το 2016. Επιπλέον, κατέρριψε το ρεκόρ των γκολ πρωταθλήματος του Πίπομπ Ον-Μο, με 108 γκολ, και έγινε ο κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος Ταϊλάνδης με 109 γκολ, αφού σκόραρε δύο φορές επί της Ζαμπάρσι Γιουνάιτεντ.[9]
Υπέγραψε στη Σανφρέτσε Χιροσίμα στις 20 Δεκεμβρίου 2017.[10] Έκανε το επίσημο ντεμπούτο του ενάντια στη Χοκκάιντο Κονσαντόλε Σαππόρο και σημείωσε το νικητήριο γκολ για την ομάδα του. Συνολικά, σημείωσε 6 γκολ σε 32 εμφανίσεις πρωταθλήματος για το σύλλογο.[11]
Τον Ιανουάριο του 2020 υπέγραψε με τη Σιμίζου Σ-Παλς.[12] Έκανε το ντεμπούτο του στις 22 Φεβρουαρίου με αντίπαλο τη ΦΚ Τόκιο, σημειώνοντας ένα γκολ σε μια ήττα 3–1.[13] Στην Τζε 1 Λιγκ του 2020 σκόραρε για το σύλλογο 3 γκολ σε 24 εμφανίσεις.[14]
Το Δεκέμβριο του 2020 επέστρεψε στην Ταϊλάνδη, υπογράφοντας με την Πατούμ Γιουνάιτεντ.[15] Στο ντεμπούτο του στις 6 Φεβρουαρίου σημείωσε το πρώτο του γκολ για την ομάδα, στη νίκη με 2–0 εναντίον της Πολίς Τέρο.[16]
Αγωνίστηκε για τις «μικρές» εθνικές της Ταϊλάνδης Κ16 και Κ17 το 2004, αποτελώντας μέρος της ομάδας που έπαιξε στο Πρωτάθλημα Εθνών Ασίας Κ17 του 2004. Δύο χρόνια αργότερα συμπεριλήφθηκε στην ομάδα Κ19 που έπαιξε στο Πρωτάθλημα Ασίας Νέων του 2006, σημειώνοντας το πρώτο από τα δύο γκολ στη νίκη με 2–1 εναντίον των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η οποία ήταν η μοναδική νίκη της Ταϊλάνδης στη διοργάνωση.[17]
Το 2007 εμφανίστηκε για την ομάδα Κ23. Ήταν μέρος της ολυμπιακής ομάδας που απέτυχε να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Το Δεκέμβριο του 2007 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Αγώνες Νοτιοανατολικής Ασίας, σημειώνοντας το γκολ της νίκης επί της Μιανμάρ. Την ίδια χρονιά έλαβε την πρώτη του κλήση στην Εθνική Ταϊλάνδης ανδρών και ήταν επίσης στην ομάδα Κ23 για το Ασιατικό Κύπελλο του 2007, όντας ο νεότερος της ομάδας.[18] Ωστόσο, εμφανίστηκε μόνο μία φορά σε ολόκληρη τη διοργάνωση, μπαίνοντας ως αλλαγή αργά στην ισοπαλία με 1–1 με το Ιράκ. Στη συνέχεια, η Ταϊλάνδη απέτυχε να προκριθεί στους αγώνες της νοκ άουτ φάσης, καθώς τερμάτισε στην τρίτη θέση στον Όμιλο Α.
Επιλέχθηκε, επίσης, για το Πρωτάθλημα ΠΟΕΝΑ (Πρωτάθλημα Εθνών Νοτιανατολικής Ασίας) του 2008, και έχοντας υπάρξει σταθερό μέλος της εθνικής ομάδας από τον Οκτώβριο του 2007, όπου και σκόραρε τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, με την Ταϊλάνδη να τερματίζει δεύτερη, χάνοντας από το Βιετνάμ. Σημείωσε το πρώτο γκολ της ομάδας του στο δεύτερο παιχνίδι, αλλά το Βιετνάμ κατάφερε να πετύχει ένα γκολ στις καθυστερήσεις και στέφθηκε πρωταθλητής. Ο δεύτερος αγώνας του ήταν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου εναντίον του Μακάο, όπου σημείωσε το δεύτερο γκολ στη νίκη με 6–1. Ήταν μέλος της νικήτριας ομάδας του Κυπέλλου ΠΟΒ 2008 στο Βιετνάμ.
Στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 της ΑΦΚ αγωνίστηκε συνεχώς και σκόραρε εναντίον της Αυστραλίας[19] και του Ομάν.[20] Ήταν ο πρώτος σκόρερ στο Πρωτάθλημα ΠΟΕΝΑ του 2012, κατά τη διάρκεια του οποίου σημείωσε χατ τρικ με αντίπαλο τη Μιανμάρ.[21] Το 2013 κλήθηκε στην εθνική ομάδα για τα προκριματικά του Ασιατικού Κυπέλλου Εθνών του 2015. Τον Οκτώβριο του 2013 συμμετείχε σε φιλικό αγώνα εναντίον του Μπαχρέιν, και σκόραρε εναντίον του Ιράν στον επόμενο αγώνα, στην ήττα με 1–2 στην Τεχεράνη.[22]
Τον Μάιο του 2015 έπαιξε για την Ταϊλάνδη στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 εναντίον του Βιετνάμ. Τον Ιούνιο του 2015 σκόραρε δύο φορές για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 εναντίον της Κινεζικής Ταϊπέι. Το 2021 έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο Πρωτάθλημα ΠΟΕΝΑ με 19 γκολ, όταν σκόραρε ενάντια στις Φιλιππίνες στη διοργάνωση του 2020.[23]
Εθνική Ταϊλάνδης | ||
---|---|---|
Έτος | Συμμ. | Γκολ |
2007 | 7 | 2 |
2008 | 14 | 8 |
2009 | 9 | 6 |
2010 | 5 | 0 |
2011 | 7 | 3 |
2012 | 10 | 9 |
2013 | 7 | 1 |
2014 | 1 | 0 |
2015 | 10 | 4 |
2016 | 15 | 9 |
2017 | 6 | 2 |
2018 | 4 | 0 |
2019 | 9 | 3 |
2021 | 6 | 4 |
2022 | 9 | 7 |
2023 | 8 | 6 |
Σύνολο | 127 | 64 |