Το λυκόφως των θεών (ταινία)

Το λυκόφως των θεών
Ludwig
ΣκηνοθεσίαΛουκίνο Βισκόντι
ΣενάριοΣούσο Κέκι Ντ' Αμίκο, Ενρίκο Μεντιόλι και Λουκίνο Βισκόντι
ΠρωταγωνιστέςΧέλμουτ Μπέργκερ
Τρέβορ Χάουαρντ
Σιλβάνα Μάνγκανο
Ρόμυ Σνάιντερ
ΜουσικήΡίχαρντ Βάγκνερ
ΦωτογραφίαΑρμάντο Νανούτσι
ΜοντάζΡουτζέρο Μαστρογιάννι
ΕνδυματολόγοςΠιέρο Τόσι
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer και Netflix
Πρώτη προβολή18  Ιανουαρίου 1973 (Βόννη και Γερμανία)[1], 6  Μαρτίου 1973 (Μιλάνο και Ιταλία)[1], 8  Μαρτίου 1973 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[1] και 15  Μαρτίου 1973 (Γαλλία)[1]
Κυκλοφορία1972
Διάρκεια235 λεπτά
ΠροέλευσηΙταλία
ΓλώσσαΙταλικά
Γαλλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το λυκόφως των θεών (πρωτότυπος τίτλος: Ludwig) είναι επική βιογραφική δραματική ταινία του 1973 για τον «Τρελό Βασιλιά Λουδοβίκο Β΄», ο οποίος κυβέρνησε τη Βαυαρία από το 1864 έως το 1886. Σε σκηνοθεσία και σενάριο του Λουκίνο Βισκόντι, στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Χέλμουτ Μπέργκερ ως Λουδοβίκος και η Ρόμυ Σνάιντερ ως αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας (σε μια πιο ρεαλιστική ερμηνεία του ρόλου της από την σειρά ταινιών Σίσυ, δεκαέξι χρόνια μετά την τελευταία ταινία), μαζί με τους Τρέβορ Χάουαρντ, Σιλβάνα Μάνγκανο, Χέλμουτ Γκρίεμ και Γκερτ Φρέμπε. Είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος της «Γερμανικής Τριλογίας» του Βισκόντι[2] - πριν από τους Καταραμένους (1969, στους οποίους πρωταγωνιστούσαν επίσης ο Μπέργκερ και ο Γκρίεμ) και το Θάνατο στη Βενετία (1971).[3]

Μια διεθνής συμπαραγωγή (γυρισμένη στα αγγλικά)[4] από τον Ιταλό παραγωγό Ούγκο Σανταλουτσία και τον Δυτικογερμανό παραγωγό Ντίτερ Γκέσλερ, η ταινία ήταν μια από τις πιο ακριβές ευρωπαϊκές παραγωγές εκείνη την εποχή και είχε μέτρια επιτυχία στις περιοχές καταγωγής της, αλλά ήταν πιο μέτρια υποδοχή στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου κυκλοφόρησε μια σκληρή περικομμένη έκδοση 177 λεπτών.[5] Γυρίστηκε στο Μόναχο και τις γύρω περιοχές της Βαυαρίας, μεταξύ των οποίων και στα κάστρα που διέμενε ο Λουδοβίκος (Χέρρενχιμζε, Χόχενσβανγκαου, Λίντερχοφ, Νύμφενμπουργκ και Νόισβανσταϊν), και στα στούντιο Τσινετσιτά.

Η ταινία κέρδισε δύο βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο, Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας, και ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ενδυματολογίας. Ο Χέλμουτ Μπέργκερ και η Ρόμυ Σνάιντερ έλαβαν και οι δύο υποψηφιότητες για το Γερμανικό Βραβείο Κινηματογράφου για την ερμηνεία τους και ο Μπέργκερ κέρδισε το "Ειδικό Νταβίντ ντι Ντονατέλο" για την ερμηνεία του Τρελού Βασιλιά.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ξεκινά με τη στέψη του Λουδοβίκου. Παρουσιάζονται όλα τα γεγονότα της περιόδου που ήταν βασιλιάς: ο έρωτας με την ξαδέρφη του Ελισάβετ και ο διαλυμένος αρραβώνας με την αδελφή της Σοφία, η καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία του, η πίστη του στη θρησκεία, η φιλία του με τον Ρίχαρντ Βάγκνερ, η κακή διαχείριση των οικονομικών τους βασιλείου, η σοβαρή ασθένειά του και εν τέλει, η ψυχολογική κατάρρευσή του. Τότε ο Λουδοβίκος εκτοπίζεται από τον θρόνο και απομονώνεται λόγω ψυχιατρικών προβλημάτων, ώσπου καταλήγει στον μυστηριώδη θάνατό του.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ηθοποιός Ρόλος
Χέλμουτ Μπέργκερ Λουδοβίκος Β´ της Βαυαρίας
Τρέβορ Χάουαρντ Ρίχαρντ Βάγκνερ
Σιλβάνα Μάνγκανο Κόζιμα Βάγκνερ
Ρόμυ Σνάιντερ Ελισάβετ της Αυστρίας
Χέλμουτ Γκριμ Δούκας Ντύρκχαϊμ
Γκερτ Φρέμπε Πατήρ Χόφφμαν
Ουμπέρτο Ορσίνι Κόμης Χόλσταϊν
Τζον Μώλντερ-Μπράουν Πρίγκηπας Όθων
Ιζαμπέλλα Τελεζύνσκα Βασιλομήτωρ Μαρία
Σονιά Πετροβνά Σοφία της Βαυαρίας
Φόλκερ Μπόνετ Γιόζεφ Κάιντς
Χάιντς Μουγκ Δρ Μπέρνχαρντ φον Γκούντεν

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία δεν είχε πρωτότυπο σάουντρακ αλλά χρησιμοποίησε έργα των Ρίχαρντ Βάγκνερ (Λόενγκριν, Τανχόυζερ, Τριστάνος και Ιζόλδη), Ζακ Όφφενμπαχ και Ρόμπερτ Σούμαν. Όπως υποδεικνύεται στους τίτλους λήξης της, η ταινία είχε τη διάκριση ότι παρουσίαζε μια ερμηνεία από τον Φράνκο Μανίνο της προηγουμένως αδημοσίευτης πρωτότυπης σύνθεσης για πιάνο από τον Βάγκνερ, την Ελεγεία του σε φλατ ματζόρε, που θεωρείται ως το τελευταίο του έργο για πιάνο.[6]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0068883/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2022.
  2. ↑ «Die Götterdämmerung nach Luchino Visconti» (στα γερμανικά). Die Tageszeitung: taz: σελ. 23. 2003-09-04. ISSN 0931-9085. https://taz.de/!715523/. Ανακτήθηκε στις 2021-10-06. 
  3. ↑ Zeitung, Berliner. «Das Filmmuseum Berlin zeigt eine Sonderausstellung über Viscontis deutsche Trilogie: Der Trieb ist das deutsche Betriebsgeheimnis». Berliner Zeitung (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ «LUDWIG (1972)». BFI (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2021. 
  5. ↑ «Ludwig». mondo-digital.com. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2022. 
  6. ↑ «Wagner at the piano: Wilhelm Latchoumia». Classictic.com. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]