Το στοίχημα του Πασκάλ είναι το όνομα που δόθηκε σε ένα επιχείρημα που προέβαλε ο Γάλλος φιλόσοφος και μαθηματικός Μπλεζ Πασκάλ τον 17ο αιώνα.[1] Το επιχείρημά του για την πίστη στο Θεό βασιζόταν στην ιδέα ότι είναι προς το δικό μας συμφέρον να πιστεύουμε στον Θεό. Υποστηρίζει ότι υπάρχουν δυο ενδεχόμενα, είτε ο θεός υπάρχει είτε δεν υπάρχει. Στην πρώτη περίπτωση, η πίστη στον Θεό οδηγεί σε μέγιστο κέρδος, ενώ η μη πίστη σε μέγιστη ζημιά. Αν δεν υπάρχει Θεός, όμως, η πίστη ή μη πίστη στον θεό δεν επιφέρει μεγάλες συνέπειες. Το στοίχημα δέκτηκε κριτική τόσο από την ορθόδοξη θεολογία όσο και από τον Αθεϊσμό.
Ο Πασκάλ επιχειρηματολογεί ότι ένα λογικό πρόσωπο, θα πρέπει να ζήσει την ζωή του πιστεύοντας πως υπάρχει θεός. Αν τελικά ο θεός δεν υπάρχει, αυτό πρόσωπο θα έχει χάσει λίγα πράγματα, ενώ αν ο θεός υπάρχει, θα λάβει μεγάλη αιώνια ανταμοιβή στον παράδεισο, και θα αποφύγει την μεγάλη δυστυχία της κόλασης..[2]
Ο Θεός Υπάρχει | Ο Θεός δεν Υπάρχει | |
---|---|---|
Πίστη στον Θεό | Μέγιστο Κέρδος | Μικρή Ζημιά |
Μη πίστη στον Θεό | Μέγιστη Ζημιά | Μικρό Κέρδος |
Ο Βολταίρος, που έζησε μια γενιά μετα τον Πασκάλ, δεν αποδέκτηκε το στοίχημα του Πασκάλ καθώς το έκρινε ως παιδικό.[3] Ισχυρίστηκε ο Βολταίρος πως όσο και να θέλει κάποιος να πιστέψει στον Ιησού για να σωθεί, με βάση το στοίχημα του Πασκάλ, το αποτέλεσμα θα είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων μια αδύναμη πίστη.[4] Ο Πασκάλ δεν πρότεινε το επιχείρημα του πάντως ως απόδειξη για την ύπαρξη του θεού, αλλά ως πραγματιστική επιλογή που έχει να κάνει κάθε άνθρωπος.[5]
Σύμφωνα με τον γάλλο φιλόσοφο Étienne Souriau για να αποδεκτεί κάποιος το στοίχημα του Πασκάλ, πρέπει να είναι σίγουρος ότι ο Θεός θα τιμήσει το στοίχημα, κάτι το οποίο δεν έίναι σίγουρο. Κάνει την σύγκριση με ένα ανόητο, ο οποίος βλέπει ένα φύλλο να επιπλέει στην επιφάνεια ενός ποτάμού που διχάζεται λίγο παρακατω, σκέφτεται για μερικά δευτερόλεπτα και λέει: «Στοιχηματίζω ενα εκατομύριο ευρώ με τον Ροθτσιλ ότι θα πάρει την αριστερή πλευρά». Και τελικά όντως περνει την αριστερή πλευρά, αλλά δυστυχως ο Ροθτσιλ ποτέ δεν ειπε ποτε οτι αποδέχεται το στοίχημα. .[6]
Από την στιγμή που υπάρχουν πολλές θρησκείες και άρα θεοί, μερικοί υποστηρίζουν πως αυτό πρέπει να ζυγιστεί, σε ένα επιχείρημα γνωστό ως επιχείρημα από την ασυνέπεια των αποκαλύψεων. Σύμφωνα με αυτό, οι πιθανότητες να πιστέψει κανείς στον λάθος θεό είναι αυξημένες και μαθηματικά καταρρίπτει το πλεονέκτημα που δίνει το στοίχημα του πασκάλ. [7] Ο Ντενίς Ντιντερό, σύγχρονος του Βολταίρου σχολίασε «και ένας Ιμάμης μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο» .[8] Ο J. L. Mackie σημειώνει πως «μονο στην εκκλησία μπορει να βρει κάποιος σωτηρία, αλλά μπορει να μην είναι η ρωμαιοκαθολική εκκλησία, αλλά η εκκλησία των αναβαπτιστών, ή των Σουνίτων μουσουλμάνων, ή της Κάλι ή του Όντιν.»[9]
Μερικοί κριτικοί υποστηρίζουν ότι το στοίχημα του Πασκάλ είναι για όσους δεν πιστεύουν πραγματικά και τους οδηγεί σε μια ανειλικρινή και ανήθική επιλογή για να κερδίσουν μια αιώνια ανταμοιβή. Επιπλέον, είναι ανόητο να πιστεύουν πως κάποιος θεός ο οποίος είναι δίκαιος και πάνσοφος δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί αυτή την στρατηγική εκ μέρους του «πιστού».[10]