Το Τραγούδι του Δρόμου পথের পাঁচালী Pather Panchali | |
---|---|
Θεατρική αφίσα της ταινίας | |
Σκηνοθεσία | Σατιατζίτ Ράι |
Παραγωγή | Government of West Bengal |
Σενάριο | Σατιατζίτ Ράι |
Βασισμένο σε | Pather Panchali |
Πρωταγωνιστές | Σουμπίρ Μπανερτζί Κάνου Μπανερτζί Καρούνα Μπανερτζί Ούμα Ντασγκούπτα Τσουνιμπάλα Ντέβι Τούλσι Τσακραμπάρτι |
Μουσική | Ραβί Σανκάρ |
Φωτογραφία | Σουμπράτα Μίτρα |
Μοντάζ | Ντουλάλ Ντούτα |
Εταιρεία παραγωγής | Κυβέρνηση της Δυτικής Βεγγάλης |
Διανομή | Aurora Film Corporation (1955) Έντουαρντ Χάρισον (1958) Merchant Ivory Productions Sony Pictures Classics (1995) |
Πρώτη προβολή | 26 Αυγούστου 1955 |
Διάρκεια | 122 λεπτά |
Προέλευση | Ινδία |
Γλώσσα | Βεγγαλική γλώσσα |
Προϋπολογισμός | 70.000–150.000 Ινδικές ρουπίες |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Το Τραγούδι του Δρόμου (Βεγγαλικά: পথের পাঁচালী, αγγλική μεταγραφή: Pather Pantchali / ελληνική: Πάθερ Παντσάλι)[1][2] είναι δραματική ταινία του 1955 με σκηνοθέτη τον Σατιατζίτ Ράι και παραγωγή από την κυβέρνηση της Δυτικής Βεγγάλης στην Ινδία. Βασίζεται σε βιβλίο του 1929 με τον ίδιο τίτλο[3] και ήταν η πρώτη ταινία του Ράι,[4] καθώς και η πρώτη ταινία της τριλογίας του Απού.[5] Η ιστορία της ταινίας ασχολείται με την παιδική ηλικία του Απού και της μεγαλύτερης αδερφής του της Ντούργκα κάτω από τις δύσκολες καθημερινές συνθήκες της φτώχειας στο χωριό όπου ζουν.[6][7]
Η παραγωγή της ταινίας είχε πολλές καθυστερήσεις και διαλλείματα λόγω προβλημάτων που αντιμετώπιζε με τη χρηματοδότηση, και χρειάστηκαν 3 έτη έως ότου να ολοκληρωθεί. Λόγω του περιορισμένου προϋπολογισμού της ταινίας, πρωταγωνίστησαν κυρίως ερασιτέχνες ηθοποιοί και η ομάδα παραγωγής ήταν χωρίς προηγούμενη εμπειρία.[8] Ο Ραβί Σανκάρ συνέθεσε την μουσική επένδυση της ταινίας χρησιμοποιώντας μελωδίες της κλασικής Ινδικής μουσικής.[9]
Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε σε περιορισμένο κοινό στις 3 Μαΐου του 1955 κατά τη διάρκεια μιας έκθεσης στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης, και αργότερα κατά το ίδιο έτος η ταινία κυκλοφόρησε στην Καλκούτα η οποία ήταν η γενέτειρα του Ράι, και σημείωσε θριαμβευτική ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς.[10][11] Οι κριτικοί επαίνεσαν την ταινία για τον ρεαλισμό, ανθρωπισμό, και δραματουργική της ποιότητα. Ωστόσο υπήρξαν και αρνητικές κριτικές οι οποίες επικεντρώθηκαν στην αργή εξέλιξη της πλοκής, καθώς και διατυπώθηκαν κατηγορίες πως ωραιοποιούσε την φτώχεια. Η ιστορία του Απού, ο οποίος είναι και ο κύριος πρωταγωνιστής της ταινίας, συνεχίζεται στις 2 επόμενες ταινίες της τριλογίας του Απού, τις Ο Ανίκητος (1956) και Ο κόσμος του Άπου (1959).[5][11]
Η ταινία θεωρείται ορόσημο του Ινδικού κινηματογράφου, καθώς ήταν μια από τις πρώτες ινδικές ταινίες οι οποίες επικεντρωνόταν στην αυθεντικότητα και τον κοινωνικό ρεαλισμό.[12][13] Ήταν επίσης η πρώτη ταινία από την ανεξάρτητη πλέον από το Ηνωμένο Βασίλειο Ινδία η οποία τράβηξε σημαντικό μέρος του ενδιαφέροντος των κριτικών κινηματογράφου διεθνώς, κερδίζοντας σημαντικές διακρίσεις στο εξωτερικό, όπως τη βράβευση για το καλύτερο ανθρώπινο χρονικό στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1956.[14] Στην Ινδία βραβεύτηκε με το εθνικό βραβείο για την καλύτερη ταινία το 1955, ενώ ο Ράι με την πρώτη του αυτή ταινία απέκτησε την φήμη καταξιωμένου σκηνοθέτη.[15]
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον κινηματογράφο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |