Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 41°54′22.50″N 12°29′0.89″E / 41.9062500°N 12.4835806°E
Τρινιτά ντεϊ Μόντι | |
---|---|
Είδος | εκκλησία[1] |
Αρχιτεκτονική | αναγεννησιακή αρχιτεκτονική |
Διεύθυνση | piazza della Trinità dei Monti - Roma[2] |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°54′23″N 12°29′1″E |
Θρήσκευμα | Καθολικισμός[3] |
Θρησκευτική υπαγωγή | Επισκοπή της Ρώμης |
Διοικητική υπαγωγή | Roma Capitale |
Τοποθεσία | Τομέας 1 της Ρώμης |
Χώρα | Ιταλία[1][2] |
Έναρξη κατασκευής | 1502 |
Αρχιτέκτονας | Τζάκομο ντέλλα Πόρτα, Αννιμπάλε Λίππι και Κάρλο Μαντέρνο |
Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[2] |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
H εκκλησία της Αγιοτάτης Τριάδας των Ορέων, chiesa di Santissima Trintà dei Monti, είναι μία Ρωμαιο-Καθολική εκκλησία, στην κορυφή της Κλίμακας (Scalinata) που αρχίζει από την Πιάτσα ντι Σπάνια, στα βόρεια της Ρώμης. Ο ναός και η γύρω περιοχή, μαζί με τη Βίλα Μέντιτσι είναι Γαλλική ιδιοκτησία.
Το 1494 ο Άγ. Φραγκίσκος της Πάολα, ένας ερημίτης από την Καλαβρία, αγόρασε έναν αμπελώνα από τον παπικό μελετητή και πρώην πατριάρχη της Ακουιλέια, Ερμόλαο Μπάρμπαρο. Έπειτα έλαβε την εξουσιοδότηση από τον πάπα Αλέξανδρο ΣΤ΄ να ιδρύσει μία μονή για τους αδελφούς Μινιμίτες (Minimi, Ελαχίστους). Το 1502 ο Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας άρχισε την κατασκευή της εκκλησίας της Τρινιτά ντεϊ Μόντι δίπλα στη μονή, για να εορτάσει την επιτυχή εισβολή του στη Νάπολη. Η οικοδομική εργασία ξεκίνησε σε Γαλλικό στυλ με οξυκόρυφα υστερο-Γοτθικά τόξα, αλλά η κατασκευή καθυστέρησε.
Τελικά στη θέση του κτίστηκε ο τωρινός Ιταλο-Αναγεννησιακός ναός και καθαγιάστηκε το 1585 από τον μεγάλο αναμορφωτή του άστεως πάπα Σίξτο Ε΄, του οποίου η οδός βία Σιστίνα συνέδεσε την Πιάτσα ντελλα Τρινιτά ντεϊ Μόντι (την πλατεία εμπρός του ναού) με την Πιάτσα Μπαρμπερίνι (που είναι νοτιο-ανατολικότερα). Ο αρχιτέκτονας της πρόσοψης δεν είναι γνωστός με βεβαιότητα, αλλά ο Βόλφγκανκ Λοτς προτείνει, ότι ίσως ο ναός να προέρχεται από ένα σχέδιο τού Τζάκομο ντελλα Πόρτα (ακόλουθου του Μιχαήλ-Αγγέλου), που είχε πιο πριν κτίσει την εκκλησία τού Σαντ'Ατανάσιο ντεϊ Γκρέτσι, με την οποία έχει ομοιότητες. Η διπλή κλίμακα εμπρός του ναού είναι του Ντομένικο Φοντάνα.
Εμπρός από την εκκλησία στέκεται ο οβελίσκος του Σαλλούστιου, ένας από τους πολλούς της αρχαίας Ρώμης, που μεταφέρθηκε εδώ το 1789. Είναι Ρωμαϊκός και μιμείται τους Αιγυπτιακούς· κατασκευάστηκε στα πρώτα έτη της Αυτοκρατορίας για τους κήπους του ιστορικού Σαλλούστιου, κοντά στην Πόρτα Σαλάρια. Η ιερογλυφική επιγραφή αντιγράφτηκε από τον οβελίσκο της Πιάτσα ντεϊ Πόπολο, γνωστού ως οβελίσκου του Φλαμίνιο.
Κατά τη Ναπολεόντιο κατοχή της Ρώμης, η εκκλησία, όπως πολλές άλλες, λεηλατήθηκε των καλλιτεχνημάτων και της διακόσμησής της. Το 1816, έπειτα από την παλινόρθωση των Βουρβόνων, η εκκλησία ανακαινίστηκε με έξοδα του Λουδοβίκου ΙΗ΄ της Γαλλίας.
Οι επιγραφές, οι οποίες βρέθηκαν στην Τρινιτά ντεϊ Μόντι, είναι μία πολύτιμη πηγή, που δείχνει την ιστορία της εκκλησίας· συλλέχθηκαν και εκδόθηκαν από τον Βιντσέντσο Φορτσέλλα.