Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τροπάριον ονομάζεται ο σύντομος εκκλησιαστικός, θριαμβικός κυρίως, ύμνος.
Το όνομά τους προέρχεται από τους Εβδομήκοντα και από συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας. Η λέξη είναι υποκοριστικό τού τρόπος. Από τον 6ο αι. και μετά με τη δημιουργία των Κανόνων, η λέξη δηλώνει τις στροφές που ακολουθούν τον ειρμό της κάθε ωδής και ψάλλονται με τον ίδιο τρόπο (μέλος) όπως αυτός. Στη μετέπειτα εκκλησιαστική υμνολογία είναι τα διάφορα μικρά άσματα, που ψάλλονται στις διάφορες εκκλησιαστικές ακολουθίες.
Η αρχή καθιέρωσης αυτών ανάγεται στον 4ο-5ο αιώνα και αρχαιότεροι ποιητές αυτών φέρονται οι Άνθιμος και Τιμοκλής, που άκμασαν στη Κωνσταντινούπολη τον 5ο αι., των οποίων όμως τα τροπάρια δεν διασώθηκαν. Από τους καλύτερους όμως του είδους αυτού της εκκλησιαστικής ποίησης φέρονται ο Κύριλλος ο Αλεξανδρεύς, ο Ανατόλιος, κ.ά.
Τα τροπάρια γενικά είναι ποιητικά κείμενα χωρίς ομοιοκαταληξία, γι' αυτό μοιάζουν με πεζά κείμενα, δεν ακολουθούν συνήθως ρυθμικό - τονικό λόγο (υπάρχουν και ενδιαφέρουσες εξαιρέσεις) και διακρίνονται σε πολλά είδη αναλόγως τού περιεχομένου, τού χρόνου που ψάλλονται στις ακολουθίες, τού μέλους (μουσικής) αυτών ή τού στίχου τού Ψαλτηρίου, ο οποίος προηγείται αυτών:
Α) Κατά περιεχόμενο, τα τροπάρια διακρίνονται στα:
Β) Κατά το χρόνο (στιγμή) που ψάλλονται, τα τροπάρια διακρίνονται στα:
Γ) Κατά το μέλος αυτών, τα τροπάρια διακρίνονται σε
Δ) Κατά τον στίχο τού Ψαλτηρίου που προτάσσεται αυτών, τα τροπάρια διακρίνονται σε:
Ε) Ανάλογα με τις πρώτες λέξεις (την αρχή) τού τροπαρίου:
Στην εκκλησιαστική υμνολογία, κυριαρχούν δύο μεγάλες ποιητικές συνθέσεις, που περιλαμβάνουν στροφές (τροπάρια):
Επίσης ο Λυχνικός ύμνος "Φως ιλαρόν...", ο Χερουβικός ύμνος "Οι τα Χερουβείμ..." μπορούν να θεωρηθούν τροπάρια.
Ακόμη τα Λειτουργικά "Πατέρα, Υιόν...", "Έλεον ειρήνης...", "Άγιος Άγιος Κύριος Σαβαώθ...", "Σε Υμνούμεν...", που έχουν μελοποιηθεί για την τέλεση της Θ. Λειτουργίας.
Υπάρχουν επίσης τροπάρια για τον Εσπερινό, τον Όρθρο και τη Θ. Λειτουργία, για κάθε ημέρα της εβδομάδος και για κάθε εορτή. Τα τροπάρια περιλαμβάνονται στα Λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας, που είναι σήμερα σε χρήση όπως το Ωρολόγιον (τροπάρια των ωρών της ημέρας), η Παρακλητική ή Οκτώηχος (τροπάρια ανά Ήχο εβδομάδας), τα Μηναία (τροπάρια ακινήτων εορτών), το Τριώδιο και το Πεντηκοστάριο για την (κινητή) περίοδο πριν και μετά το Πάσχα αντίστοιχα. Το εκκλησιαστικό βιβλίο που καθορίζει πόσα και ποια τροπάρια ψάλλονται σε κάθε ακολουθία, ονομάζεται Τυπικόν.
Βιβλία που περιέχουν το μέλος (μουσική εκφορά) των τροπαρίων είναι τα εξής: Αναστασιματάριο, Ειρμολόγιο, Στιχηράριο, Δοξαστάριο, Ευλογητάριο, Ανοιξαντάριο, Κεκραγάριο, Πασαπνοάριο, Κοντακάριο ανάλογα με το είδος των τροπαρίων.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον Χριστιανισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |