Τσιεχοτσίνεκ

Συντεταγμένες: 52°53′N 18°47′E / 52.883°N 18.783°E / 52.883; 18.783

Τσιεχοτσίνεκ

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τσιεχοτσίνεκ
52°53′0″N 18°47′0″E
ΧώραΠολωνία
Διοικητική υπαγωγήΠόβιατ Αλεξάντρουφ
Έκταση15,26 km²
Υψόμετρο40 μέτρα
Πληθυσμός10.415 (31  Μαρτίου 2021)[1]
Ταχ. κωδ.87-720
Τηλ. κωδ.54
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Τσιεχοτσίνεκ (πολωνικά: Ciechocinek) είναι λουτρόπολη στο Βοεβοδάτο Κουγιαβίας-Πομερανίας στη βόρεια-κεντρική Πολωνία. Βρίσκεται στον ποταμό Βιστούλα, περίπου 10 χιλιόμετρα ανατολικά του Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι και 20 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Τόρουν. Βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Κουγιαβίας. Ο πληθυσμός του είναι 10.486 κάτοικοι (2020).[2]

Το Τσιεχοτσίνεκ είναι γνωστό για το μοναδικό του «κλιμακωτό πύργο». Οι ειδικοί θεώρησαν τις τοπικές αλμυρές πηγές εξαιρετικής αξίας και ονόμασαν την ιαματική πηγή Νο 14 «ένα θαύμα της φύσης». Οι θεραπευτικές ιδιότητες αυτών των πηγών στοχεύουν στη θεραπεία καρδιαγγειακών, αναπνευστικών, ορθοπεδικών, τραυματικών, ρευματικών, νευρικών και γυναικείων παθήσεων.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μνημείο του Στανίσουαφ Στάσιτς στο Πάρκο Τενζιόβι

Η ιστορία του Τσιεχοτσίνεκ χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Ανήκε στο Στέμμα του Βασιλείου της Πολωνίας μέχρι το δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας το 1793, όταν προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας. Το 1807, έγινε μέρος του βραχύβιου πολωνικού Δουκάτου της Βαρσοβίας και το 1815 έγινε μέρος της Πολωνίας του Συνεδρίου, αρχικά αυτόνομο εντός της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, από το 1844 ως τμήμα του Κυβερνείου Βαρσοβίας. Όταν η Βιελίτσκα και η Μπόχνια, πόλεις πλούσιες σε κοιτάσματα αλατιού, έπεσαν στον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας στη Μοναρχία των Αψβούργων, οι πόροι αλατιού του Τσιεχοτσίνεκ και του κοντινού Σουόνσκ τράβηξαν την προσοχή των Πολωνών αξιωματούχων.[3] Με πρωτοβουλία του Στανίσουαφ Στάσιτς, δημιουργήθηκε ένα έργο εξόρυξης αλατιού. Η ανάπτυξη του λουτρού και του θερέτρου υγείας στο Τσιεχοτσίνεκ χρονολογείται από το 1836.[3] Το 1867, το Τσιεχοτσίνεκ απέκτησε σιδηροδρομική σύνδεση με το Μπίντγκοστς και τη Βαρσοβία.[3] Η ταχεία ανάπτυξη και δημοτικότητα μεταξύ των επισκεπτών από το εσωτερικό και το εξωτερικό συνέβαλε στην παραχώρηση των προνομίων πόλης το 1916.[3]

Μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της Πολωνίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1918, το σπα ανελήφθη από την πολωνική κυβέρνηση και υπάγεται στο Υπουργείο Υγείας.[3] Την περίοδο αυτή ανοικοδομήθηκαν ιαματικές εγκαταστάσεις που καταστράφηκαν κατά τον πόλεμο, χτίστηκαν νέες πανσιόν, ταχυδρομείο, σχολείο, οικιστικό και εμπορικό συγκρότημα, το αρχοντικό του Προέδρου και άλλες εγκαταστάσεις.[3] Δημιουργήθηκε επίσης το Πάρκο Υγείας, το οποίο αποτελείται από μια πισίνα θερμικού αλατόνερου, τον κήπο του Ιορδάνη, ένα αθλητικό γήπεδο και απέραντοι χώροι πρασίνου που περιβάλλουν τους πύργους.[3]

Οι επισκέπτες του σπα στο Τσιεχοτσίνεκ με τους κλιμακωτούς πύργους στο βάθος στην Πολωνία του Μεσοπολέμου

Μετά την εισβολή στην Πολωνία στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Τσιεχοτσίνεκ καταλήφθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία στις 12 Σεπτεμβρίου 1939 και στις 26 Σεπτεμβρίου ενσωματώθηκε στο Ράιχσγκαου Βάρτελαντ ως τμήμα της περιφέρειας/κομητείας (kreis) του Χέρμανμπατ (Hermannsbad, 1941-1945). Ο πολωνικός πληθυσμός υποβλήθηκε σε διάφορα εγκλήματα, όπως μαζικές συλλήψεις, δολοφονίες και απελάσεις. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής, τον Σεπτέμβριο του 1939, η Βέρμαχτ και η Selbstschutz δολοφόνησαν ορισμένους κατοίκους του Τσιεχοτσίνεκ στο κοντινό χωριό Κόνετσκ και από τον Οκτώβριο του 1939 έως τον Ιανουάριο του 1940, οι Γερμανοί διέπραξαν σφαγές πολλών Πολωνών από το Τσιεχοτσίνεκ στο κοντινό δάσος Οντόλιον (ναζιστικά εγκλήματα κατά του πολωνικού έθνους).[4] Επιπλέον, το 1939 και το 1940, οι Γερμανοί απέλασαν περίπου 640 Πολωνούς, ιδιαίτερα της ιντελιγκέντσια και τους ιδιοκτήτες καταστημάτων, εργαστηρίων και γραφείων, τα οποία στη συνέχεια παραδόθηκαν σε Γερμανούς αποίκους ως μέρος της πολιτικής Lebensraum (Ζωτικός χώρος).[5] Κατά τη διάρκεια της κατοχής, η πόλη λειτούργησε ως στρατιωτικό νοσοκομείο για τα γερμανικά στρατεύματα και επίσης ως θέρετρο υγείας, μόνο για Γερμανούς πολίτες.[3] Η πόλη απελευθερώθηκε από την κατοχή τον Ιανουάριο του 1945.[3] Ευτυχώς απέφυγε σημαντικές ζημιές.[3]

Στις αρχές του 2018, άνοιξε ένα Tesla Supercharger, καθιστώντας το το τέταρτο που άνοιξε στην Πολωνία.

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Νεογοτθική Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου
    Νεογοτθική Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου
  • Δημόσιος κήπος στο Τσιεχοτσίνεκ
    Δημόσιος κήπος στο Τσιεχοτσίνεκ
  • Ένα ιστορικό αντλιοστάσιο
    Ένα ιστορικό αντλιοστάσιο
  • Η Βίλα Όρμους, που χτίστηκε το 1881
    Η Βίλα Όρμους, που χτίστηκε το 1881
  • Κλιμακωτός πύργος στο Τσιεχοτσίνεκ
    Κλιμακωτός πύργος στο Τσιεχοτσίνεκ

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/040410801021-0985616?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 3  Οκτωβρίου 2022.
  2. ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά). 
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 «Historia». Ciechocinek.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2019. 
  4. ↑ Μάρια Βαρντζίνσκα, Był rok 1939.
  5. ↑ Μάρια Βαρντζίνσκα, Wysiedlenia ludności polskiej z okupowanych ziem polskich włączonych do III Rzeszy w latach 1939-1945, Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία, 2017, σελ. 177, 225 (πολωνικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]