Τσιπριάνο Μέρα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 4 Νοεμβρίου 1897[1][2] Μαδρίτη |
Θάνατος | 24 Οκτωβρίου 1975[1] Σαιν-Κλου |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αναρχοσυνδικαλιστής συνδικαλιστής στρατιωτικός[3] |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτική ιδεολογία | αναρχισμός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | αντισυνταγματάρχης |
Πόλεμοι/μάχες | Ισπανικός Εμφύλιος, Battle of Guadalajara και Μάχη του Μπρουνέτε |
Σχετικά πολυμέσα | |
O Τσιπριάνο Μέρα(-1975) ήταν Ισπανός αναρχικός και δούλευε ως κτίστης. Διακρίθηκε ως στρατιωτικός ηγέτης στον Ισπανικό Εμφύλιο, ενώ στη τελική φάση του πολέμου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης του Χουάν Νεγρίν. Συνελήφθη στην Ισπανία και εξορίστηκε.
Ήταν συνδικαλιστής της αναρχικής CNT και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των πραξικοπηματιών το καλοκαίρι του 1936.
Στην αρχή του πολέμου έλεγχε τις αναρχικές πολιτοφυλακές που είχαν cheka το Σινεμά Europa.[4]
Στο πόλεμο έγινε ο πιο αναγνωρισμένος αναρχικός στρατιωτικός διοικητής με πολλές στρατιωτικές επιτυχίες, αν και ήταν από τους μεγαλύτερους σε ηλικία αναρχικούς. Αναφέρεται, ότι είχε προτείνει στον Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι λίγο πριν τον θάνατο του, ότι "η αυτοπειθαρχεία δεν είναι αρκετή, και πρέπει να εφαρμοστεί ο στρατιωτικός νόμος δια της επιβολής βίας". Ο Μέρα αρχικά δήλωνε υπακοή μόνο τις εντολές της CNT, αλλά σταδιακά αποδέχτηκε την αναγκαιότητα της στρατικοποίησης[5].
Λόγω των πολλών επιτυχιών του πήρε προαγωγή μέχρι και τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη του Δημοκρατικού Στρατού. Ειδικότερα, έπαιξε κομβικό ρόλο στην αντιμετώπιση των Ιταλών συμμάχων των εθνικιστών, στη μάχη της Γκουανταλαχάρας[6] καθώς και είχε πλήρη αναγνώριση της αξίας του από τους ανωτέρους του.[7]
Είχε κομβικό ρόλο στο πραξικόπημα εναντίον της κυβέρνησης του Χουάν Νεγρίν το 1939.[7]
Μετά το πόλεμο πήγε στη Νότια Αφρική και μετά γύρισε, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο στην Ισπανία. Απελευθερώθηκε το 1946. Λόγω της συμμετοχής του στο στο πραξικόπημα αλλά και της μικρής φυλάκισης του (πιθανότατα και λόγω της συμμετοχής στο πραξικόπημα εναντίον του Νεγρίν), οι κομμουνιστές συγγραφείς τον κατηγόρησαν για διάφορες πράξεις του.[7]