Τσιτσαμούρι

Συντεταγμένες: 41°51′34″N 44°43′39″E / 41.85944°N 44.72750°E / 41.85944; 44.72750

Τσιτσαμούρι
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τσιτσαμούρι
41°51′39″N 44°43′57″E
ΧώραΓεωργία
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Μτσχέτα
Υψόμετρο488 μέτρα
Πληθυσμός124 (2014)
Ταχ. κωδ.3311[1]
Ζώνη ώραςUTC+04:00
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Τσιτσαμούρι (γεωργιανά: წიწამური· λατινική γραφή: Tsitsamuri· κοινή ελληνική: Σευσάμορα[2]), είναι μικρό χωριό και αρχαιολογική θέση έξω από την Μτσκέτα, στη Γεωργία. Είναι γνωστό ως το μέρος όπου ο διάσημος Γεωργιανός συγγραφέας και ποιητής Ιλία Χαβχαβάντζι, (γεωργιανά: ილია ჭავჭავაძე, 1837—1907), δολοφονήθηκε εκεί το 1907.

Αρχαία Σευσάμορα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοντά στο Τσιτσαμούρι, το οποίο προσδιορίζεται ως τα αρχαία Σευσάμορα[2] (λατινικά: Seusamora) από τον Στράβωνα, βρίσκεται ερειπωμένη ακρόπολη της αρχαίας Ιβηρίας, η οποία ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο Αντρία Απακίντζι (γεωργιανά: ანდრია აფაქიძე, 1914-2005), το 1953.

Φρούριο του Ζάντεν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τσιτσαμούρι πιθανόν και να ταυτίζεται με το «Φρούριο του Ζάντεν» (γεωργιανά: ზადენციხე), σύμφωνα με τα μεσαιωνικά «Γεωργιανά Χρονικά». Αυτό το φρούριο ήταν προγενέστερα, πιθανόν ναός του θεού Ζάντεν, του ειδωλολατρικού ιβηρικού πανθέου, στο όρος Ζενταζένι, όπου αργότερα κτίστηκε εκεί μια χριστιανική Μονή.[3]

Νεκρόπολις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Νεκρόπολη της περιοχής, η οποία χρονολογείται μεταξύ του 1ου αιώνα ΠΚΕ και του 2ου αιώνα ΚΕ , μεταξύ των άλλων αρχαιολογικών ευρημάτων ήλθε στο φως, στις αρχές του 1980, ένα χάλκινο ρωμαϊκό φτυάρι διαφόρων χρήσεων (λατινικά: vatillum ή batillum, συνήθως ήταν από σίδηρο) και επίσης μια ρωμαϊκή οινοχόη.[4]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Georgian Post.
  2. ↑ 2,0 2,1 Στράβωνος, "Γεωγραφικών", Βιβλία Επτά και δέκα, εκδίδοντος και διορθούντος Α. Κοραή, Μέρος Δεύτερον, Βιβλίο ΙΑ’, Κεφ. 5, στιχ. 501, Ιβηρία: Σευσάμορα, σελ. 315, εκ της Τυπογραφίας Ι. Μ. Εβεράρτου, Εν Παρισίοις 1817.
  3. ↑ Giorgi Melikishvili, et al. (1970), საქართველოს ისტორიის ნარკვევები (Studies in the History of Georgia), Vol. 1. Tbilisi: Sabch’ota Sakartvelo. (στα γεωργιανά)
  4. ↑ Kacharava, D. Archaeology in Georgia 1980-1990 (Post-Prehistoric to Pre-Mediaeval). Archaeological Reports, No. 37 (1990 - 1991), pp. 79-86.