Τόμας Έιμπελ Μπρίματζ Σπρατ

Τόμας Έιμπελ Μπρίματζ Σπρατ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Thomas Abel Brimage Spratt (Αγγλικά)
Γέννηση11  Μαΐου 1811[1][2]
Τίνμαθ
Θάνατος12  Μαρτίου 1888[3][4][5]
Ρόιαλ Τάνμπριτζ Γουέλς
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[1][6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγεωλόγος
συγγραφέας[7]
αξιωματικός του ναυτικού[8]
βοτανολόγος
Οικογένεια
ΓονείςΤζέιμς Σπρατ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςναύαρχος/Βασιλικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου
Πόλεμοι/μάχεςΚριμαϊκός Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρίας
Εταίρος του Τάγματος του Λουτρού
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τόμας Έιμπελ Μπρίματζ Σπρατ (αγγλικά: Thomas Abel Brimage Spratt) (11 Μαΐου 1811 – 12 Μαρτίου 1888) ήταν Άγγλος αντιναύαρχος, υδρογράφος και γεωλόγος.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διάγραμμα του Κόλπου του Μπαλακλαβά, ο οποίος ερευνήθηκε από τον Σπρατ, στο Spitfire, 1854.

Ο Τόμας Σπρατ γεννήθηκε στο Woodway House, στο Ανατολικό Τίνμαθ. Ήταν ο μεγαλύτερος υιός του διοικητή Τζέιμς Σπρατ του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού (ΒΒΝ), ο οποίος ήταν ήρωας της Ναυμαχίας του Τραφάλγκαρ. Εντάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό σε ηλικία 16 το 1827 και προσαρτήθηκε στον τοπογραφικό κλάδο στο HMS Victory. Ασχολήθηκε σχεδόν συνεχώς μέχρι το 1863 με την αποτύπωση της Μεσογείου. Έλαβε την πρώιμη εκπαίδευσή του στην τοπογραφία από τον Τόμας Γκρέιβς στο HMS Mastiff και στο HMS Beacon. Προήχθη σε Υπολοχαγό το 1841 και η πρώτη του διοίκηση ήταν το μετατρεπόμενο έκτης διαλογής HMS Volage.[9][10][11] Στη συνέχεια διαδέχθηκε τον Γκρέιβς ως διοικητής του HMS Spitfire. Προσέφερε διακεκριμένες υπηρεσίες στη Μαύρη Θάλασσα κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, σχεδιάζοντας τις επιθέσεις στο Κερτς και στο Κίνμπουρν. Προήχθη σε λοχαγό το 1855[10] και ορίστηκε Σύντροφος του Τάγματος του Λουτρού την ίδια χρονιά. Στη συνέχεια του δόθηκε η διοίκηση του HMS Medina, με το οποίο συνέχισε τις έρευνες στη Μεσόγειο.[12]

Σε παλαιότερα περίοδο συνδέθηκε με τον Έντουαρντ Φορμπς, τότε φυσιοδίφη του «Beacon» και κατά τα έτη 1841-1843 έκαναν παρατηρήσεις σχετικά με τη βαθυμετρική κατανομή της θαλάσσιας ζωής. Ήταν ιδιαίτερα υπόχρεος στον Φορμπς για το ενδιαφέρον του για τη φυσική ιστορία και τη γεωλογία και μαζί δημοσίευσαν τα Ταξίδια στη Λυκία, κ.λπ. (1847). Εκλέχτηκε Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας ως συγγραφέας των Ταξιδιών στη Λυκία, & Σημαντικές εργασίες στα Περιοδικά των Γεωλογικών & Γεωγραφικών Εταιρειών.[13]

Ενώ βρισκόταν σε αναρρωτική άδεια στο Τίνμαθ λόγω των επιπτώσεων της ελονοσίας, ερεύνησε τις κινήσεις των Sand Bars στο Τίνμαθ και πρότεινε πρακτικά μέσα για τη βελτίωση της εισόδου στο λιμάνι. Δημοσίευσε την έρευνά του το 1856 και έλαβε συγχαρητήρια για τη σαφήνεια και την πρακτικότητα της δουλειάς του από τον Ίζαμπαρντ Κίνγκντομ Μπρουνέλ, ο οποίος κατασκεύαζε τον Σιδηρόδρομο του Νότιου Ντέβον εκείνη την εποχή.

Ο Σπρατ ερεύνησε σπηλιές στη Μάλτα και απέκτησε υπολείμματα του πυγμαίου ελέφαντα (Elephas melitensis), τον οποίο περιέγραψε ο Χιου Φάλκονερ. Ερεύνησε τη γεωλογία πολλών ελληνικών νησιών, των ακτών της Μικράς Ασίας και του δέλτα του Νείλου.[11]

Διακρίθηκε ιδιαίτερα για το Ταξίδια και Έρευνές στην Κρήτη (2 τόμοι, 1865), όπου περιέγραψε τη φυσική γεωγραφία, τη γεωλογία, την αρχαιολογία (Γέφυρα της Ελεύθερνας) και τη φυσική ιστορία του νησιού. Δύο απολιθωμένα είδη ονομάστηκαν προς τιμήν του και πολλά βιβλία του αφιερώθηκαν. Ήταν επίτροπος αλιείας από το 1866 έως το 1873 και εν ενεργεία επιμελητής του ποταμού Μέρζι από το 1879 μέχρι το θάνατό του στο Ρόιαλ Τάνμπριτζ Γουέλς στις 12 Μαρτίου 1888.[14]

Ρόλος στην ανακάλυψη της Τροίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας από τους χάρτες που έφτιαξε ο Τόμας Σπρατ, γνωστός ως «Χάρτης του Σπρατ», χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαιολόγους Ερρίκο Σλήμαν, Βίλελμ Ντέρπφελντ και Καρλ Μπλέγκεν, οι οποίοι συνέβαλαν στην ανακάλυψη της Τροίας, επειδή το όνομα Τροία με ερωτηματικό προστέθηκε από Γερμανό καθηγητή κλασικών αρχαιοτήτων που συνεργάζονται με τον Σπρατ πάνω από το σημείο της πραγματικής Τροίας. Το είχε προσθέσει, γιατί βρισκόταν πάνω από τα ερείπια της αναγνωρισμένης ελληνικής πόλης Novo Ilium (Νέα Τροία). Παρατηρώντας τον χάρτη, ο Σλήμαν είδε την Τροία με ερωτηματικό και αποφάσισε να αρχίσει την εκσκαφή, κάτι που οδήγησε στην ανακάλυψη της Τροίας.[15]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15326539n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6w09w2z. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) International Plant Names Index. 9987-1.
  4. ↑ Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL4758112A. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ Biodiversity Heritage Library. 144874. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ CONOR.SI. 317463907.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  8. ↑ «SPRATT.»
  9. ↑ Dawson, Llewellyn Styles (1885). Memoirs of hydrography, including brief biographies of the principal officers who have served in H.M. Naval Surveying Service between the years 1750 and 1885. Part 2. – 1830-1885. Eastbourbe: Henry W. Keay. σελίδες 41–44. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Richards, G.H. (1888). «Obituary: Vice-Admiral Thomas AB Spratt, CB, FRS». Proceedings of the Royal Geographical Society 10: 242–244. https://archive.org/details/richards-1888-spratt-obituary-proceedings-of-the-royal-geographical-so-1888. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «T A B Spratt and his contribution to Maltese geology». mhs.eu.pn. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2017. 
  12. ↑ Ritchie, George Stephen (1967). The Admiralty Chart: British Naval Hydrography in the Nineteenth Century. Hollis & Carter. σελίδες 269–273. 
  13. ↑ «Library and Archive Catalogue». Royal Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2010. 
  14. ↑
     
    Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Spratt, Thomas Abel Brimage» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 25 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 736–737 
  15. ↑ Severin, Timothy (1987). The Ulysses Voyage: Sea Search for the Odyssey. E. P. Dutton. ISBN 978-0525246145. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]