Υβέτ Αντρεγιόρ

Υβέτ Αντρεγιόρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Yvette Andréyor (Γαλλικά)
Γέννηση6  Αυγούστου 1891[1][2]
14ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[2]
Θάνατος30  Οκτωβρίου 1962[1][3]
16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός
Οικογένεια
ΣύζυγοςJean Toulout
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Υβέτ Αντρεγιόρ (γαλλ. Yvette Andréyor, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Υβέτ Λουίζ Πωλίν Ρουαγιέ 6 Αυγούστου 1891 – 30 Οκτωβρίου 1962) ήταν Γαλλίδα ηθοποιός, ιδιαιτέρως δημοφιλής για ρόλους της σε κινηματογραφικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου. Συνολικώς εμφανίσθηκε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, από το 1910 έως το 1962.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο μαιευτήριο Πορτ Ρουαγιάλ, στο 14ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού. Γονείς της ήταν ο καλλιτέχνης Ζαν Μπατιστ Αντρέ Ρουαγιέ και η Μαρί Λουίζ Καρσέλ.[4] Πρωτοεμφανίσθηκε στη θεατρική σκηνή, σε ηλικία 6 ετών, στο Θέατρο Οντεόν. Σπούδασε ηθοποιία στο Ωδείο, όπου κέρδισε και βραβείο το 1913. Κατόπιν άρχισε να ερμηνεύει ρόλους στο Θέατρο Αντουάν και στο Βέλγιο.[5]

Πήρε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Αντρεγιόρ και εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1910. Πρωταγωνίστησε στην ταινία Le haleur (1911) μαζί με τον Λεόνς Περέ, ο οποίος έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε την ταινία.[6] Τον Δεκέμβριο του 1914 η Αντρεγιόρ συμμετέσχε σε παράσταση του Μπρόντγουεϊ με το έργο The Union Eternal.[7]

Ο Λουί Φεγιάντ ενδιαφέρθηκε για την ερμηνευτική της ικανότητα και τη σκηνοθέτησε σε πολλές ταινίες μικρού μήκους, μαζί με τους Ρενέ Καρλ, Ρενέ Ναβάρ, Αντρέ Λυγκιέ και Συζάν Γκραντέ, μια ομάδα ηθοποιών που συνεργάσθηκαν σχεδόν αποκλειστικά με τον Φεγιάντ.

Το 1912 ερμήνευσε τον ρόλο της Ζοζεφίν λα Πιερέζ στον Φαντομά (Fantômas), μια σειρά 12 κινηματογραφικών επεισοδίων με τον Ρενέ Ναβάρ στον ομώνυμο ρόλο.[8][9] Στη σειρά Ζυντέ (Judex, 1916-1917) είχε τον ρόλο της Ζακλίν Ωμπρύ, της νεαρής χήρας την οποία ερωτεύεται ο δημοφιλής ήρωας, τον οποίο υποδυόταν ο Ρενέ Κρεστέ.[10]

Με το τέλος των γυρισμάτων του Judex έληξε και η συνεργασία της Αντρεγιόρ με τον Λουί Φεγιάντ. Η ηθοποιός συνεργάσθηκε κατόπιν με άλλους σκηνοθέτες, όπως τους Γκαστόν Ραβέλ, Ζακ ντε Μπαρονσεγί, Ρομπέρ Πεγκύ και Ζερμαίν Ντυλάκ. Το 1921 ερμήνευσε το ρόλο της Σαβά Τοροντάλ στην κινηματογραφική μεταφορά του περιπετειώδους μυθιστορήματος Ματίας Σαντόρφ του Ιουλίου Βερν από τον Ανρί Φεσκούρ.

Το 1923 επέστρεψε στο Οντεόν, όπου είχε κάνει την πρώτη της εμφάνιση, και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη θεατρική σκηνή τα επόμενα 5 έτη. Το 1928 επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη με το έργο Les deux timides του Ρενέ Κλαιρ.[11]

Τη δεκαετία του 1930 η Αντρεγιόρ εμφανίσθηκε μόνο σε ταινίες μικρού μήκους. Μεταπολεμικώς έπαιξε με τον Ζωρζ Μαρσάλ στο Torrents (1946) και με τον Μπουρβίλ στο Pas si bête (1946) και στο La veuve et l'innocent (1949).

Η Αντρεγιόρ εμφανίσθηκε για τελευταία φορά το 1962 στην ταινία La Planque. Πέθανε το ίδιο έτος στο 16ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού, σε ηλικία 71 ετών.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14659804j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 birth certificate.
  3. ↑ 3,0 3,1 death certificate.
  4. ↑ «LES GENS DU CINEMA ©». lesgensducinema.com. 
  5. ↑ Abel, Richard (9 Απριλίου 2005). Encyclopedia of Early Cinema. Taylor & Francis. ISBN 9780415234405. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020 – μέσω Google Books. 
  6. ↑ Abel, Richard (9 Απριλίου 2005). Encyclopedia of Early Cinema. Taylor & Francis. ISBN 9780415234405. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020 – μέσω Google Books. 
  7. ↑ «Los Angeles Herald 14 December 1914 — California Digital Newspaper Collection». cdnc.ucr.edu. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 
  8. ↑ Abel, Richard (9 Απριλίου 1994). The Ciné Goes to Town: French Cinema, 1896-1914. University of California Press. ISBN 9780520079359. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020 – μέσω Google Books. 
  9. ↑ «The Moving Picture World». World Photographic Publishing Company. 9 Απριλίου 1916. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020 – μέσω Google Books. 
  10. ↑ «Yvette Andreyor». BFI. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 
  11. ↑ «Tribeca». Tribeca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το λήμμα «Αντρεγιόρ Υβέτ» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 141