Υδατοκαλλιέργεια

Υδατοκαλλιέργεια
Εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας στη νότια Χιλή

Υδατοκαλλιέργεια[1] είναι η εκτροφή ψαριών, καρκινοειδών, μαλακίων, υδρόβιων φυτών, φυκών και άλλων οργανισμών. Η υδατοκαλλιέργεια περιλαμβάνει τη καλλιέργεια πληθυσμών γλυκού και αλμυρού νερού υπό ελεγχόμενες συνθήκες και μπορεί να αντιπαραβληθεί με την εμπορική αλιεία, η οποία είναι η συλλογή άγριων ψαριών. Η θαλάσσια καλλιέργεια (θαλασσοκαλλιέργεια), κοινώς γνωστή ως θαλάσσια γεωργία, αναφέρεται στην υδατοκαλλιέργεια που ασκείται σε θαλάσσια περιβάλλοντα και σε υποβρύχια ενδιαιτήματα, σε αντίθεση με τα γλυκά νερά.

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (F.A.O), ως υδατοκαλλιέργεια νοείται «η εκτροφή υδρόβιων οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων ψαριών, μαλακίων, καρκινοειδών και υδρόβιων φυτών. Η καλλιέργεια συνεπάγεται κάποια μορφή παρέμβασης στη διαδικασία εκτροφής για την ενίσχυση της παραγωγής, όπως τακτική κτηνοτροφία, σίτιση, προστασία από αρπακτικά κλπ. Η γεωργία συνεπάγεται επίσης ατομική ή εταιρική ιδιοκτησία του αποθέματος που καλλιεργείται»[2]. Η αναφερόμενη παραγωγή από παγκόσμιες δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας το 2014 προμήθευσε πάνω από το ήμισυ των ψαριών και των οστρακοειδών που καταναλώνονται άμεσα από τον άνθρωπο[3][4], ωστόσο, υπάρχουν ζητήματα σχετικά με την αξιοπιστία των αναφερόμενων αριθμών[5]. Περαιτέρω, στην υφιστάμενη πρακτική υδατοκαλλιέργειας, προϊόντα από αρκετά κιλά άγριων ψαριών χρησιμοποιούνται για τη παραγωγή μιας λίβρας ιχθυοφάγου ψαριού όπως ο σολομός.

Ιδιαίτερα είδη υδατοκαλλιέργειας αποτελούν, η ιχθυοκαλλιέργεια, η εκτροφή γαρίδων, η καλλιέργεια στρειδιών, η θαλάσσια καλλιέργεια (θαλασσοκαλλιέργεια), η καλλιέργεια φυκών (και η καλλιέργεια θαλασσίων φυτών) και η καλλιέργεια ψαριών ενυδρείου. Ιδιαίτερες μέθοδοι αποτελούν η υδροπονική και η ολοκληρωμένη πολυτροφική υδατοκαλλιέργεια, οι οποίες και οι δύο ενσωματώνουν την ιχθυοκαλλιέργεια και την υδατοκαλλιέργεια.

Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (F.A.O), περιγράφει την υδατοκαλλιέργεια ως μία από τις βιομηχανίες που επηρεάζονται άμεσα από την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της[6]. Ορισμένες μορφές υδατοκαλλιέργειας, όπως η καλλιέργεια θαλασσίων φυτών, έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, ενώ άλλες μορφές υδατοκαλλιέργειας έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, όπως μέσω της ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά ή της μεταφοράς ασθενειών σε άγριους πληθυσμούς.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Garner, Bryan A. (2016). Garner's Modern English Usage (4th ed.). ISBN 978-0190491482. 
  2. ↑ «Global Aquaculture Production, Fishery Statistical Collections, FAO, Rome. Retrieved 2 October 2011». 
  3. ↑ «Half Of Fish Consumed Globally Is Now Raised On Farms, Study Finds Science Daily, September 8, 2009». 
  4. ↑ «2016 The State of the Worlds Fisheries and Aquaculture» (PDF). Food and Agriculture Organization. Rome, Italy: United Nations. 2016. p. 77. ISBN 978-92-5-109185-2. 
  5. ↑ Watson, R.; Pauly, D. «Systematic distortions in world fisheries catch trends». Nature. doi:https://doi.org/10.1038/35107050. https://www.nature.com/articles/35107050. 
  6. ↑ Food and Agriculture Organizations (2019). «FAO's work on climate change Fisheries & aquaculture 2019» (PDF).