Συντεταγμένες: 50°48′13″N 4°20′2″E / 50.80361°N 4.33389°E
Υκλ | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
| |||
50°48′13″N 4°20′2″E | |||
![]() | |||
Χώρα | Βέλγιο[1] | ||
Διοικητική υπαγωγή | Διοικητικό διαμέρισμα των Βρυξελλών | ||
Διοίκηση | |||
• d:Q66531540 | Boris Dilliès (από 2017) | ||
• Μέλος του/της | Intercommunale d'Inhumation - Intercommunale voor Teraardebestelling Cremabru Brulocalis | ||
Έκταση | 22,87 km²[2] | ||
Υψόμετρο | 71 μέτρα[3] | ||
Πληθυσμός | 83.980 (1 Ιανουαρίου 2020)[4] | ||
Ταχ. κωδ. | 1180[5] | ||
Τηλ. κωδ. | 02 | ||
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
![]() | |||
Η Υκλ (ολλανδικά: Ukkel, προφέρεται: [ˈɵkəl], γαλλικά: Uccle, προφέρεται: [ykl]) είναι ένας από τους 19 δήμους της Περιφέρειας Βρυξελλών-Πρωτεύουσας του Βελγίου. Όπως και οι υπόλοιποι δήμοι των Βρυξελλών είναι δίγλωσση, επίσημες γλώσσες είναι τα γαλλικά και τα ολλανδικά. Την 1η Ιανουαρίου 2024 η Υκλ είχε πληθυσμό 86.337 κατοίκων[6].
Σύμφωνα με την παράδοση, ο ναός του Αγίου Πέτρου της Υκλ εγκαινιάστηκε και καθαγιάστηκε από τον Πάπα Λέων Γ΄, με τον Καρλομάγνο και τον Γκέρμπαλντ, επίσκοπο της Λιέγης, να παρευρίσκονται στην τελετή. Τους επόμενους αιώνες πολυάριθμες ευγενείς οικογένειες έχτισαν τις επαύλεις τους στην πόλη. Το 1467 η Ισαβέλλα της Πορτογαλίας, σύζυγος του Φιλίππου Γ΄ της Βουργουνδίας ίδρυσε μοναστήρι των Φραγκισκανών μοναχών στην Υκλ. Αργότερα η Υκλ έγινε η δικαστική πρωτεύουσα της ευρύτερης περιοχής των Βρυξελλών. Ωστόσο κατά τα αρχικά στάδια της ιστορίας της ήταν ένα αγροτικό χωριού, του οποίου οι κάτοικοι ζούσαν από την καλλιέργεια της γης και την αναζήτηση τροφής στο δάσος.
Κατά το τέλος του 18ου αιώνα, λίγα χρόνια μετά την έναρξη της γαλλικής επανάστασης, η Υκλ και οι γειτονικοί οικισμοί συνενώθηκαν, ιδρύθηκε έτσι μια κοινότητα με δικό της δήμαρχο και δημοτικό συμβούλιο. Ωστόσο έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1828, όταν οι ολλανδικές αρχές επέτρεψαν την ανέγερση του πρώτου δημαρχείου. Οι αρχές του 20ου αιώνα ήταν εποχή ανάπτυξης και οικονομικής ευμάρειας για την Υκλ, χάρη στη γεωγραφική της θέση, που συνδέει τις Βρυξέλλες με τα βιομηχανικά κέντρα του νότου. Ένα νέο και μεγαλύτερο δημαρχείο κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 1872 και το 1882. Παρά την ταχεία πολεοδομική ανάπτυξη που πραγματοποιήθηκε τον 20ο αιώνα, η Υκλ κατάφερε να διατηρήσει ανέπαφες πολλές περιοχές πρασίνου, οι οποίες προσελκύουν σήμερα μερικούς από τους πλουσιότερους κατοίκους τις περιοχής των Βρυξελλών.