Στην αρχαία ελληνική μυθολογία με το όνομα Υπέρβιος, που ετυμολογείται από τις λέξεις υπέρ και βία, και εννοεί τον υπέρτερο σε δύναμη, είναι γνωστά τα παρακάτω πέντε πρόσωπα:
- Γιος του Οίνοπα, υπερασπιστής των Θηβών κατά των Επτά, ορισμένος από τον Ετεοκλή στην άμυνα της πύλης στην οποία επιτιθέμενος ήταν ο Ιππομέδοντας. Ο Υπέρβιος είχε τη μορφή του Δία ζωγραφισμένη στην ασπίδα του.[1]
- Γιος του Αιγύπτου (ο ένας από τους πενήντα Αιγυπτιάδες), που πήρε ως σύζυγό του τη Δαναΐδα Κελαινώ[2] (ή την Ευφήμη[3]), η οποία τον σκότωσε κατά την πρώτη νύχτα του γάμου τους, όπως έπραξαν με τους συζύγους τους και οι άλλες 48 από τις αδελφές της.
- Γιος του Άρεως, ο πρώτος άνθρωπος κατά τον μύθο που σκότωσε ζώο.[4]
- Αθηναίος, αδελφός του Αγρόλα ή του Ευρυάλου. Οι δύο αδελφοί θρυλείται ότι επινόησαν το κτίσιμο με τούβλα και έκτισαν τα πρώτα σπίτια με τούβλα στην Αθήνα.[4] Επίσης, ότι έκτισαν το τείχος γύρω από την Ακρόπολη των Αθηνών, καθώς αναφέρει ο Παυσανίας (Ελλάδος περιήγησις, 1.28.3).
- Κορίνθιος τεχνίτης, ο οποίος κατά την παράδοση εφεύρε τον τροχό του αγγειοπλάστη.[4][5]