Η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους είναι μία μορφή ψυχοθεραπείας για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους συμβουλευόμενους, η οποία τους ενθαρρύνει να αποδεχθούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους και δεν επιχειρεί να τους τον αλλάξει σε ετεροφυλοφιλικό ή να εκριζώσει ή να μειώσει την ομοερωτική επιθυμία τους ή την ομοερωτική συμπεριφορά τους. Η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία (American Psychological Association) έχει εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες και υλικό σχετικά με την υποστηρικτική αυτή ψυχοθεραπεία. [1]
Η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους πρεσβεύει ρητά ότι η ομοφυλοφιλία και η αμφιφυλοφιλία δεν είναι ψυχικές ασθένειες. Μάλιστα, το να αποδεχθεί ένας άνθρωπος την ομοφυλοφιλική του ταυτότητα είναι κομβικό σημείο για να ξεπεράσει άλλες ψυχικές ασθένειες ή την κατάχρηση ουσιών. [1] Ωστόσο υπάρχουν αρκετά άτομα για τα οποία ούτε η αυτού του είδους υποστηρικτική ψυχοθεραπεία, ούτε και η θεραπεία αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού είναι κατάλληλες. Οι συμβουλευόμενοι με θρησκευτικά πιστεύω που καταδικάζουν την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά ίσως χρειαστούν άλλες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους προκειμένου να συμφιλιώσουν την σύγκρουση ανάμεσα στην σεξουαλικότητά τους και την θρησκεία τους. [2]
Οι σημερινές κατευθυντήριες οδηγίες προτρέπουν τους ψυχοθεραπευτές να βοηθήσουν τους συμβουλευόμενούς τους να ξεπεράσουν τον στιγματισμό της ομοφυλοφιλίας αντί να ξεπεράσουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, σε αντίθεση με την ψυχιατρική των τελευταίων 100 ετών, η οποία μέχρι το 1974 θεωρούσε την ομοφυλοφιλία ψυχική νόσο. [1] Καθώς αρκετοί επαγγελματίες ψυχικής υγείας δεν έχουν εξοικείωση με τις ιδιαίτερες κοινωνικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι συμβουλευόμενοι, λόγου χάρη κατά την διαδικασία της εκδήλωσης του σεξουαλικού προσανατολισμού και ειδικά σε συνδυασμό με άλλες παραμέτρους, όπως η ηλικία, η φυλή, η εθνικότητα ή οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία τους προτρέπει να ενημερωθούν καλύτερα για το πώς οι ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι συμβουλευόμενοί τους αντιμετωπίζουν διακρίσεις σε καθημερινή βάση.
Πολλοί ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες εισπράττουν απόρριψη από το οικογενειακό τους περιβάλλον και δημιουργούν δικά τους δίκτυα υποστήριξης και άλλου τύπου οικογενειακές σχέσεις. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας οφείλουν να είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με αυτές τις πραγματικότητες και να λαμβάνουν υπ' όψιν τους την ποικιλία των διαφορετικών σχέσεων που συνάπτουν οι ομοφυλόφιλοι πελάτες τους. [1] Για ορισμένους συμβουλευόμενους η ομοφυλόφιλη επιθυμία ίσως τους δημιουργεί προβλήματα, καθώς έρχεται σε σύγκρουση με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους· οι σωστά ενημερωμένοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας μπορούν να προσεγγίσουν τέτοιες περιπτώσεις, χωρίς ούτε να απορρίψουν ούτε και να ενθαρρύνουν τη σεξουαλική αποχή. [3]
Τον Μάρτιο του 2008, η Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση συνόψισε την ομοφωνία στον τομέα της ψυχικής υγείας δηλώνοντας ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια και ότι οι «θεραπείες» αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού είναι επικίνδυνες και δεν βοηθούν τους ομοφυλόφιλους. Η εκούσια αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν αποτελεί επιλογή, σύμφωνα με την απάντηση της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης. [4] Η γερμανική κυβέρνηση επίσης τόνισε ότι η υποστηρικτική ψυχοθεραπεία για ομοφυλόφιλους, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους μπορεί να βοηθήσει τους συμβουλευόμενους. [4]
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Gay affirmative psychotherapy της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |