Φάιτ Χάρλαν

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
Φάιτ Χάρλαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Veit Harlan (Γερμανικά)
Γέννηση22  Σεπτεμβρίου 1899[1][2][3]
Βερολίνο[4]
Θάνατος13  Απριλίου 1964[1][2][3]
Κάπρι[5]
Αιτία θανάτουπνευμονία
Τόπος ταφήςCimitero di Capri[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
ηθοποιός[8]
σεναριογράφος
θεατρικός σκηνοθέτης
Περίοδος ακμής1915
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚριστίνα Σέντερμπαουμ
Χίλντε Κέρμπερ
Dora Gerson (1922–1924)
ΣύντροφοςKrystyna Żywulska (έως 1964)
ΤέκναΤόμας Χάρλαν
Μαρία Κέρμπερ
Caspar Harlan
ΓονείςΒάλτερ Χάρλαν
ΑδέλφιαPeter Harlan
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φάιτ Χάρλαν (γερμανικά: Veit Harlan, Βερολίνο, 22 Σεπτεμβρίου 1899 - Κάπρι, 13 Απριλίου 1964) ήταν Γερμανός ηθοποιός και σκηνοθέτης στην ναζιστική Γερμανία.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φάιτ Χάρλαν ήταν γιος του συγγραφέα Βάλτερ Χάρλαν. Η μητέρα του λεγόταν Αντέλε. Γεννήθηκε στο Βερολίνο. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Αδέλφια του ήταν ο Βάλτερ, η Έστερ, ο Πέτερ, και τα μικρότερα αδέρφια του, ο Μόριτς, η Μπέρτα-Ελίζε και η Νέλε. Έμαθε την τέχνη του αργυροχόου. Αργότερα πήρε μαθήματα ηθοποιίας και πήρε μέρος σε θεατρικές παραστάσεις. Το 1916 δήλωσε εθελοντής και πολέμησε στο δυτικό μέτωπο.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε από το 1919 ως το 1922 στο θέατρο στο Βερολίνο. Το 1922 παντρεύτηκε την εβραϊκής καταγωγής τραγουδίστρια Ντόρα Γκέρσον, την οποία χώρισε μετά από δύο χρόνια. Το 1929 παντρεύτηκε την ηθοποιό Χίλντε Κέρμπερ, την οποία χώρισε εννέα χρόνια αργότερα. Το 1933 παντρεύτηκε την Κριστίνα Σέντερμπαουμ.

Σκηνοθέτησε αρκετά ναζιστικά και αντισημιτικά έργα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο καταδικάστηκε, το πόρισμα όμως αναιρέθηκε και ο Χάρλαν σταμάτησε να εργάζεται.

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1937: Κρατικό βραβείο κινηματογράφου για το έργο Der Herrscher
  • 1942: Τιμητικός δακτύλιος του γερμανικού κινηματογράφου για το έργο Der große König
  • 1942: Coppa Mussolini για το Der große König
  • 1942: Βραβείο του Προέδρου της διεθνούς Filmkammer για το Χρυσή πόλη, Die goldene Stadt
  • 1943: Θέση καθηγητού

Ταινίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ηθοποιός
  • 1926: Der Meister von Nürnberg
  • 1927: Die Hose
  • 1927: Das Mädchen mit den fünf Nullen
  • 1927: Eins + Eins = Drei
  • 1929: Somnambul
  • 1931: Hilfe! Überfall!
  • 1931: Yorck
  • 1932: Die elf Schill'schen Offiziere
  • 1933: Der Choral von Leuthen
  • 1933: Flüchtlinge
  • 1934: Gern hab' ich die Frau'n geküsst
  • 1935: Stradivari
  • 1935: Das Mädchen Johanna
Σκηνοθέτης
  • 1935: Die Pompadour
  • 1936: Kater Lampe
  • 1936: Krach im Hinterhaus
  • 1936: Der müde Theodor
  • 1936: Fräulein Veronika
  • 1936: Maria, die Magd
  • 1937: Kreutzersonate
  • 1937: Der Herrscher
  • 1937: Mein Sohn, der Herr Minister
  • 1938: Jugend
  • 1939: Verwehte Spuren
  • 1939: Das unsterbliche Herz
  • 1939: Die Reise nach Tilsit
  • 1940: Jud Süß
  • 1941: Pedro soll hängen
  • 1942: Der große König
  • 1942: Die goldene Stadt
  • 1943: Immensee
  • 1944: Opfergang
  • 1945: Kolberg
  • 1951: Unsterbliche Geliebte
  • 1951: Hanna Amon
  • 1953: Die blaue Stunde
  • 1954: Sterne über Colombo
  • 1954: Die Gefangene des Maharadscha
  • 1955: Verrat an Deutschland
  • 1957: Anders als du und ich
  • 1957: Das dritte Geschlecht
  • 1958: Es war die erste Liebe
  • 1958: Liebe kann wie Gift sein
  • 1958: Ich werde dich auf Händen tragen
  • 1962: Die Blonde Frau des Maharadscha

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Veit Harlan: Im Schatten meiner Filme. Selbstbiographie. Herausgegeben von H.C. Opfermann, Sigbert Mohn Verlag, Gütersloh 1966.
  • Géza von Cziffra: Kauf dir einen bunten Luftballon. Erinnerungen an Götter und Halbgötter. Herbig, München und Berlin 1975. ISBN 3-7766-0708-4
  • Frank Noack: Veit Harlan. „Des Teufels Regisseur“. Belville, München 2000. ISBN 3-923646-85-2
  • Dietrich Kuhlbrodt: „Jud Süß“ und der Fall Harlan/Lüth. Zur Entnazifizierung des NS-Films. In: Peter Reichel (Hrsg.): Das Gedächtnis der Stadt. Hamburg 1997, ISBN 3-930802-51-1, S. 101–112
  • Friedrich Knilli: Ich war Jud Süß. Die Geschichte des Filmstars Ferdinand Marian. Mit einem Vorwort von Alphons Silbermann. Henschel Verlag, Berlin 2000, ISBN 3-89487-340-X.
  • Francesca Falk: Grenzverwischer. „Jud Süss“ und „Das Dritte Geschlecht“: Verschränkte Diskurse von Ausgrenzung (=Schriften des Centrums für Jüdische Studien, Band 13). Studienverlag, Innsbruck 2008, ISBN 978-3-7065-4512-9

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11906908j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w65v7jvg. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Find A Grave.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11906908j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.