Φέκε | |
---|---|
37°48′54″N 35°54′45″E | |
Χώρα | Τουρκία |
Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Αδάνων |
Υψόμετρο | 620 μέτρα |
Πληθυσμός | 17.555 (2018) |
Ταχ. κωδ. | 01660 |
Ζώνη ώρας | UTC+03:00 |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Φέκε (τουρκικά: Feke), γνωστό και ως Βαχά (αρμενικά: Վահկա) είναι μικρή πόλη και διαμέρισμα στην Επαρχία Αδάνων της Τουρκίας. Βρίσκεται σε απόσταση 122 χλμ. από την πόλη των Αδάνων, 620 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε μια δασώδη πλαγιά απείρου φυσικού κάλλους. Ο σημερινός δήμαρχος είναι ο Αχμέτ Σελ (MHP).
Η περιοχή εποικίστηκε από τους Χετταίους τον 16ο αιώνα π.Χ., τους Πέρσες τον 6ο αιώνα π.Χ., κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο το 333 π.Χ. και αργότερα πέρασε στα χέρια των Ρωμαίων και των Βυζαντινών.
Το Φέκε ελέγχει ένα πέρασμα στα βουνά του Ταύρου ακριβώς βόρεια των Αδάνων, και ένα κάστρο κτίστηκε για πρώτη φορά στη βυζαντινή περίοδο. Η ονομασία τότε ήταν Βαχά και από τότε έχει μεταλλαχθεί στη σημερινή ορθογραφία Φέκε.
Από τον 10ο αιώνα μ.Χ., η βυζαντινή κυβέρνηση αναγκαστικώς εγκατέστησε Αρμένιους στην Κιλικία για να ενεργήσουν ως φρουροί στα σύνορα με τη Συρία. Με την κατάρρευση της βυζαντινής κυριαρχίας στη Μικρά Ασία μετά τη Μάχη του Μαντζικέρτ έπεσε στους Αρμένιους στην Κιλικία για να αμυνθούν, και το 1097/98 κατάφεραν επί Κωνσταντίνου Α΄ να καταλάβουν αυτό το κάστρο και να ανοικοδομήσουν τα περισσότερα από τα ελληνικά οχυρά. Έγινε σημαντικό προπύργιο για τους Ρουπενίδες βαρόνους, οι οποίοι αργότερα έγιναν άρχοντες του Αρμενικού Βασιλείου της Κιλικίας. Το κατέλαβαν οι Μαμελούκοι και μετά οι Οθωμανοί.
Κάτω από το κάστρο βρίσκονται τα επιβλητικά ερείπια μιας διώροφης παλαιοβυζαντινής εκκλησίας και μιας πόλεως της ύστερης αρχαιότητας/μεσαίωνος.[1]
Τα εντυπωσιακά κυκλικά τείχη, οι πύργοι και οι θολωτοί θάλαμοι του κάστρου είναι τοποθετημένοι στην κορυφή ενός επιμήκους ορεινού επανθήματος, κυρίως πλευρίζοντας την πιο προσιτή δυτική πλευρά.[2] Οι απόκρημνοι βράχοι απέκλειαν την ανάγκη για άμυνα στα ανατολικά. Η εξωτερική πύλη, η οποία αποτελείται από μια ελικοειδή σκάλα και μια περίτεχνη κεκαμμένη είσοδο, οδηγεί στην κορυφή. Εδώ υπάρχουν στέρνες, οικιστικές συνοικίες και πολεμίστρες για τοξότες. Το μεγαλύτερο μέρος της εξωτερικής τοιχοδομής είναι ο τυπικός αρμενικός λιτός λαξευτός λίθος με λεπτοσχεδιασμένα όρια.