Πληροφορίες | |
---|---|
Είδος | Σούπα ή χυλός |
Κύρια συστατικά | Φακή (πράσινη, καφέ, κόκκινη, κίτρινη ή μαύρη) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Οι φακές (lentil soup), αναφέρονται σε μια ποικιλία από χορτοφαγικές και κρεατικές σούπες οι οποίες περιέχουν φακές. Η σούπα, μπορεί να περιέχει πράσινες, καφέ, κόκκινες, κίτρινες ή μαύρες φακές, με ή χωρίς φλοιό. Οι κίτρινες ή οι κόκκινες αποφλοιωμένες φακές, αποσυντίθενται στο μαγείρεμα, δημιουργώντας έτσι μια παχύρευστη σούπα.
Στα Παλαιολιθικά και Μεσολιθικά στρώματα, ξεθάφτηκαν φακές στο Σπήλαιο Φράγχθι στην Ελλάδα (9.500 έως 13.000 χρόνια πριν), στο τέλος της Μεσολιθικής εποχής στη Mureybet και Tell Abu Hureyra στη Συρία και σε τοποθεσίες που χρονολογούνται από το 8000 π.Χ. στην περιοχή της Ιεριχούς. Οι Αρχαίοι Έλληνες, ήσαν λάτρεις της σούπας από φακές, γεγονός που αποδεικνύεται από το σχόλιο του Αριστοφάνη: «Εσύ, που τολμάς να προσβάλλεις τη σούπα φακών, την πιο γλυκιά από τις λιχουδιές».[1] Η σούπα φακών αναφέρεται στην Αγία Γραφή: Στη Γένεση 25:30-34, ο Ησαύ ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την πρωτοτοκία του, για μια κατσαρόλα με ευωδιαστή κόκκινη σούπα φακών (ένα «συσσίτιο από χορτόσουπα» σε ορισμένες εκδόσεις) που μαγειρεύτηκε από τον αδελφό του, τον Ιακώβ. Στην εβραϊκή παράδοση, η σούπα από φακές σερβίρεται σε περιόδους πένθους, η καμπυλότητα της φακής, υποδηλώνει τον πλήρη κύκλο της ζωής.[2]
Οι φακές, μπορεί να περιέχουν λαχανικά, όπως καρότα, πατάτες, σέλινο, μαϊντανό, τομάτα, άνηθο, κολοκύθι και κρεμμύδι. Κοινά αρτύματα είναι το σκόρδο, φύλλο δάφνης, κύμινο, ελαιόλαδο και ξίδι. Μερικές φορές γαρνίρεται με κρουτόν (croutons) ή ψιλοκομμένα βότανα ή βούτυρο, ελαιόλαδο, κρέμα γάλακτος ή γιαούρτι. Η Ινδική σούπα φακών, περιέχει μια ποικιλία από αρωματικά μπαχαρικά. Στη Μέση Ανατολή η προσθήκη χυμού λεμονιού, δίνει μια ισχυρή όξινη γεύση και κόβει το αίσθημα βάρους του πιάτου.[3] Στην Αίγυπτο, η σούπα συνήθως πολτοποιείται πριν από το σερβίρισμα και παραδοσιακά καταναλώνεται τον χειμώνα.[4][5]
Οι φακές αναγνωρίζονται ως ιδιαιτέρως θρεπτικές, είναι μια καλή πηγή πρωτεϊνών, διαιτητικών ινών, σιδήρου και καλίου.[6] Ο Ιπποκράτης συνταγογραφούσε τις φακές, στους ασθενείς με ηπατικές ασθένειες.[3]