Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Φεντερίκο Σφόρτσα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 20 Ιανουαρίου 1603 Ρώμη |
Θάνατος | 24 Μαΐου 1676 Ρώμη |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | καθολικός ιερέας (από 1646)[2] καθολικός επίσκοπος (από 1646)[3] |
Οικογένεια | |
Αδέλφια | Mario II Sforza di Santa Fiora |
Οικογένεια | Οίκος των Σφόρτσα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Καμερλέγκος του Ιερού Κολλεγίου των Καρδιναλίων (1650–1660) Roman Catholic Bishop of Tivoli (από 1675)[4][5] Roman Catholic Bishop of Rimini (1646–1656)[4][6] papal vice-legate (1637–1645) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φεντερίκο, ιταλ. Federico (20 Ιανουαρίου 1603 - 24 Μαΐου 1676) από τον Οίκο των Σφόρτσα ήταν Ιταλός Καθολικός καρδινάλιος.
Ήταν γιος τού Αλεξάνδρου, 7ου κόμη της Σάντα Φιόρα, δούκα τού Σένι & πρίγκιπα τού Βαλμοντόνε και της Ελεονώρας Ορσίνι. Καρδινάλιοι ήταν επίσης ο θείος του Φραγκίσκος και οι μεγάλοι θείοι του Γκουίντο-Ασκάνιο & Αλέξανδρος, εγγονοί τού πάπα Παύλου Γ΄.
Το 1623 έγινε αποστολικός πρωτονοτάριος. Το 1625 διορίστηκε κυβερνήτης τού Τέρνι και έπειτα της Τσεζένα ως το 1626. Αργότερα υπηρέτησε ως αντικαταστάτης παπικός απεσταλμένος (legatus) στην Αβινιόν το διάστημα 1637-45. Όταν ο Πάπας Ιννοκέντιος Ι΄ εξελέγη το 1644, θεώρησε ότι ένας τόσο ευγενής Οίκος θα πρέπει να έχει έναν καρδινάλιο, έτσι αποφάσισε ο Φεντερίκο να φορέσει τον ερυθρό πίλο. Ζήτησε από τον Φεντερίκο να επιστρέψει στη Ρώμη, τον αναβάθμισε σε καρδινάλιο το 1645 και τον διόρισε επίσκοπο τού Ρίμινι· ο Φεντερίκο υπηρέτησε 11 έτη, ώσπου παραιτήθηκε το 1656.
Συμμετείχε στο Σύλλογο καρδιναλίων (Conclavium) τού 1655, που εξελέγη ο πάπας Αλέξανδρος Ζ΄. Εξελέγη θαλαμηπόλος (camerlengo) τού Ιερού Συλλόγου των καρδιναλίων το διάστημα 1659-60. Συμμετείχε στο Σύλλογο των καρδιναλίων τού 1557, που εξελέγη ο πάπας Κλήμης Θ΄ και τού 1669-70, που εξελέγη ο πάπας Κλήμης Ι΄. To 1675 εξελέγη επίσκοπος τού Τίβολι, αλλά το επόμενο έτος απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών.