Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Φερδινάνδος Γ΄ (Ferdinando III di Toscana, Φλωρεντία, 6 Μαΐου 1769 - Φλωρεντία, 18 Ιουνίου 1824) από τον Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης ήταν μέγας δούκας της Τοσκάνης (1790-1801 και 1814-1824) μέγας δούκας του Σάλτσμπουργκ (1803-1806) και μέγας δούκας του Βύρτσμπουργκ (1806-1814).
Ο Φερδινάνδος Ιωσήφ Ιωάννης Βαπτιστής ήταν ο δεύτερος γιος του αυτοκράτορα Λεοπόλδου Β΄ και της συζύγου του Μαρίας Λουίζας της Ισπανίας. Όταν ο πατέρας του εξελέγη αυτοκράτορας (1790), ο Φερδινάνδος τον διαδέχθηκε ως δεύτερος γιος στο δουκάτο της Τοσκάνης, διώχθηκε από τους Γάλλους (1799), αλλά κράτησε τον τίτλο για άλλα δύο χρόνια. Με τη Συνθήκη του Αρανχουέθ (1801) αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον τίτλο, αφού τα εδάφη του δουκάτου προσαρτήθηκαν στο νέο βασίλειο της Ετρουρίας, ενώ στον ίδιο παραχωρήθηκε ως αποζημίωση το δουκάτο του Σάλτσμπουργκ από εδάφη της επισκοπής του Σάλτσμπουργκ. Στις 25 Δεκεμβρίου 1805 το δουκάτο του Σάλτσμπουργκ προσαρτήθηκε στην επικράτεια του μεγαλύτερου αδελφού του, Φραγκίσκου Β΄, και στον ίδιο τότε παραχωρήθηκε το δουκάτο του Βύρτσμπουργκ. Εκεί παρέμεινε μέχρι την πτώση του Ναπολέοντα στις 30 Μαΐου 1814, οπότε επέστρεψε στην Τοσκάνη ως μέγας δούκας.
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1790 τη Λουίζα της Νάπολης και της Σικελίας, κόρη του Φερδινάνδου Α΄ των Δύο Σικελιών, και είχε τέκνα:
Με τη δεύτερη σύζυγό του Μαρία Φερδινάνδη των Βέττιν (1796-1865), κόρη του Μαξιμιλιανού της Σαξονίας, δεν απέκτησε παιδιά.