Φερδινάνδος του Βιζέου


Φερδινάνδος του Βιζέου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Νοεμβρίου 1433
Almeirim
Θάνατος18  Νοεμβρίου 1470
Σετούμπαλ
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πορτογαλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΠορτογαλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΠορτογαλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒεατρίκη, δούκισσα του Βιζέου (από 1452)[1]
ΤέκναΕμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας
Ελεονόρα του Βιζέου
Ιωάννης του Βιζέου
Ντιόγκο του Βιζέου[2]
Ισαβέλλα του Βιζέου
ΓονείςΕδουάρδος της Πορτογαλίας και Ελεονώρα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας
ΑδέλφιαΑλφόνσο Ε΄ της Πορτογαλίας
Ελεονώρα της Πορτογαλίας, βασίλισσα της Γερμανίας
Ιωάννα της Πορτογαλίας
Αικατερίνη της Πορτογαλίας
ΟικογένειαΟίκος των Αβίς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαGrand Master of the Order of Saint James of the Sword
Governor of Ceuta (1456)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φερδινάνδος, πορτογαλ. Fernando (1433 - 1470) από τον Οίκο των Αβίς ήταν δούκας τού Βιζέου (1460-70), τού Μπέζα (1453-70) και πρίγκιπας (διάδοχος) της Πορτογαλίας (1438-51, 51-52).

Ήταν ο δευτερότοκος (επιζήσας) γιος τού Εδουάρδου της Πορτογαλίας και της Ελεονόρας των Τραστάμαρα, κόρης τού Φερδινάνδου Α΄ της Αραγωνίας. Γεννήθηκε στο Αλμέιριμ.

Όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Αλφόνσος Ε΄ έγινε βασιλιάς της Πορτογαλίας το 1438 και δεν είχε αποκτήσει ακόμη τέκνα, ο Φερδινάνδος ορκίστηκε πρίγκιπας (διάδοχος) της Πορτογαλίας. Στα τέλη Ιανουαρίου 1451 ο Αλφόνσος Ε΄ απέκτησε έναν γιο, που όμως απεβίωσε λίγες ημέρες μετά (Φεβρουάριος 1451). Τότε ο Φερδινάνδος έγινε πάλι πρίγκιπας της Πορτογαλίας. Ένα έτος μετά (Φεβρουάριος 1452) ο Αλφόνσος απέκτησε την κόρη του Ιωάννα και από τότε έπαυσε ο Φερδινάνδος να είναι διάδοχος.

Τότε έφυγε από τη χώρα αναζητώντας την περιπέτεια. Ήθελε να πάει στον εκ μητρός θείο του Αλφόνσο Ε΄ της Αραγωνίας, Νάπολης & Σικελίας, που δεν είχε νόμιμα τέκνα. Σκέφθηκε να μεταβεί στη Ν. Ιταλία με σκοπό να τον κληρονομήσει, όμως όταν ο Αλφόνσος Ε΄ έμαθε ότι διέφυγε, διέταξε τον κόμη της Ολτεμίρα -που με το στόλο του περιπολούσε το πέρασμα τού Γιβραλτάρ- να τον συναντήσει και να τον φέρει πίσω στη χώρα.

Το 1453 τον έκανε 1ο δούκα της Μπέζα (Beja). To 1460 απεβίωσε ο θείος του Ερρίκος ο θαλασσοπόρος δούκας τού Βιζέου, μέγας μάγιστρος τού Τάγματος τού Χριστού και υπεύθυνος των Ανακαλύψεων (εξερευνητικών ταξιδιών)· τον διαδέχθηκε και στις τρεις αυτές θέσεις.

Το 1458 συνόδευσε τον αδελφό του στις Πορτογαλικές κτήσεις της Βόρειας Αφρικής: στην κατάληψη της πόλης Αλκάσερ Σεγκουέρ (νυν Κσαρ ες-Σεγκίρ τού Μαρόκου). Επίσης το 1468 οδήγησε έναν Πορτογαλικό στόλο στην κατάκτηση και καταστροφή τού λιμένος της Άνφα (νυν μέρος της Καζαμπλάνκα), που ήταν βάση Βαρβερίνων πειρατών. Απεβίωσε στο Σετούμπαλ το 1470 σε ηλικία 37 ετών και τάφηκε στη μονή Ρελιζιόζας ντα Κονσέισαο στην Μπέζα, που είχε ιδρύσει η σύζυγός του.

Νυμφεύτηκε το 1447 την εξαδέλφη του Βεατρίκη των Αβίς, κόρη τού Ιωάννη κοντόσταυλου της Πορτογαλίας και είχε τέκνα:

  • ”Nobreza de Portugal e do Brasil” – Vol. I, page 298 and 312. Published by Zairol Lda., Lisbon 1989.
  1. p10588.htm#i105873. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.