Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ

Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5  Μαρτίου 1952[1][2]
Λευκωσία
Χώρα πολιτογράφησηςΤουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΡεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Γεωργίας
δεδομένα

Ο Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ (τουρκικά: Ferdi Sabit Soyer) είναι Τουρκοκύπριος πολιτικός. Είναι αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της Τουρκίας (CTP). Στα ελληνικά και κυπριακά ΜΜΕ αποκαλείται «ψευδοπρωθυπουργός»[3][4][5][6] ή «λεγόμενος πρωθυπουργός».[7][8][9][10]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου του 1952 στη Λευκωσία και ολοκλήρωσε τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Κύπρο. Δεν ολοκλήρωσε τις ιατρικές σπουδές του στην Άγκυρα για πολιτικούς λόγους. Έπειτα δραστηριοποιήθηκε σε συνδικαλιστικές ομάδες και μάλιστα ανέλαβε ηγετική δράση. Είναι παντρεμένος με 2 παιδιά.

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξελέγη για πρώτη φορά "βουλευτής" το 1985 και με εξαίρεση την περίοδο 1990-1993 έκτοτε εκλέγεται συνεχώς. Υπηρέτησε στο "Υπουργείο Γεωργίας, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων" στην ούτω καλούμενη κυβέρνηση συνασπισμού του 1993.

Διορίστηκε από το Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην ούτω καλούμενη πρωθυπουργία του ψευδοκράτους στις 25 Απριλίου του 2005. Λίγο μετά, στις 21 Μαΐου του 2005 εξελέγη στην προεδρία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της Τουρκίας (CTP). Ο Σογιέρ ηγήθηκε ψευδοκυβέρνησης συνασπισμού, η οποία ανατράπηκε όταν το CTP διέκοψε τη συνεργασία του με τον πρώην συνεργάτη του στον συνασπισμό, το Δημοκρατικό Κόμμα. Τον Σεπτέμβριο του 2006 σχημάτισε νέα κυβέρνηση συνασπισμού.[11]

Το 2007, επέβαλε φόρο 30%[12] στα προϊόντα που αγοράζονται[13] από τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου.

Εκλογική ήττα 2009

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 19 Απριλίου του 2009 διεξήχθησαν οι αποκαλούμενες βουλευτικές εκλογές, έναν χρόνο νωρίτερα από ό,τι αναμενόταν.[14] Η απόφαση για την διεξαγωγή των πρόωρων εκλογών έγινε από το "κυβερνών" Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα.[15]

Το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικής Ενότητας του Ντερβίς Έρογλου κέρδισε το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ εξασφαλίζοντας νίκη και αυτοδυναμία έναντι του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος του Σογιέρ.[16] . Στις αποκαλούμενες εκλογές, το κόμμα του Έρογλου έλαβε ποσοστό 44,16% και "αυτοδυναμία" με 26 έδρες στη «βουλή». Το κόμμα του Σογιέρ ήρθε δεύτερο με 29,34% τοις εκατό και κατέλαβε 16 έδρες.[17] Ο Σογιέρ παραιτήθηκε στις 21 Απριλίου και έπειτα από δέκα ημέρες ο Έρογλου έλαβε εντολή σχηματισμού νέας "κυβέρνησης".

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 www.cm.gov.nc.tr/hukumetbaskan.aspx.
  2. ↑ 2,0 2,1 ferdisabitsoyer.org.
  3. ↑ «Απαγόρευσαν την εισαγωγή προϊόντων». www.sigmalive.com. 9 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  4. ↑ «Γιγαντιαία τουρκική πρόκληση στο Λονδίνο». ΜΕΤΩΠΟ Κ.Φ.Η.Β. (στα Αγγλικά). 10 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  5. ↑ «Δείπνο Αναστασιάδη - Ταλάτ μετά συζύγων». Greek News (5). 24 Μαρτίου 2008. https://www.jstor.org/stable/community.31919489?seq=2. 
  6. ↑ «Αμφισβητείται η βάση λύσης». www.sigmalive.com. 9 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  7. ↑ «Κυβερνητική κρίση στα Κατεχόμενα». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. 18 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  8. ↑ «ΚΥΠΡΟΣ Προβοκατόρικο επεισόδιο σε μικτό χωριό». Μακεδονία. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  9. ↑ «Η Τουρκία τορπιλίζει σταθερά τη δικοινοτική ομοσπονδία». Τα Νέα. 17 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  10. ↑ «Προβοκάτσια στην Πύλα». www.sigmalive.com. 9 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  11. ↑ «South East European Times». www.setimes.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  12. ↑ «Έθνος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2007. 
  13. ↑ BRT[νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2009. 
  15. ↑ «Turkish Cyprus to hold early elections». Χουριέτ (στα Τουρκικά). 29 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  16. ↑ «Ειδήσεις Οικονομία Πολιτική για την Ελλάδα και τον Κόσμο». ΣΚΑΪ. 10 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023. 
  17. ↑ «Νίκη Έρογλου στα κατεχόμενα». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023.