Φραγκίσκος Φαρνέζε της Πάρμας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Φραγκίσκος Φαρνέζε της Πάρμας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19 Μαΐου 1678[1][2] Πάρμα |
| Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1727[3][4][5] Πιατσέντζα |
| Τόπος ταφής | Βασιλική της Σάντα Μαρία ντέλα Στεκάτα |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Δωροθέα Σοφία του Νόιμπουργκ |
| Γονείς | Ρανούτσο Β΄ Φαρνέζε της Πάρμας και Μαρία των Έστε |
| Αδέλφια | Μαργαρίτα Μαρία Φαρνέζε Αντώνιος Φαρνέζε Εδουάρδος Β΄ Φαρνέζε |
| Οικογένεια | Οίκος των Φαρνέζε |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φραγκίσκος, ιταλ. Francisco (19 Μαΐου 1678 - 26 Φεβρουαρίου 1727) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν 7ος δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας (1694-1727).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Ρανούτσο Β΄ δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας και της Μαρίας των Έστε, κόρης τού Φραγκίσκος Α΄ των Έστε δούκα της Μόντενα. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο διάδοχος Οδοάρδος και μικρότερος ο Αντώνιος.
Το 1694 διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 17 ετών. Ο Ρανούτσο Β΄, που είχε απωλέσει το Κάστρο, άφησε την Πάρμα ένα μικρό αποκλεισμένο εδαφικά δουκάτο της βόρειας Ιταλίας με μικρή πολιτική σημασία, γεμάτο από χρέη, που τα πιο πολλά οφειλόταν στην πολυδάπανη Αυλή του. To προηγούμενο έτος είχε αποβιώσει ο διάδοχος Οδοάρδος και για να μην επιστραφεί η προίκα της χήρας του στον αδελφό της, ο Φραγκίσκος νυμφεύτηκε την ιδιόρρυθμη Δωροθέα-Σοφία. Ο Φραγκίσκος περιόρισε τα έξοδα της Αυλής.
Το 1700 απεβίωσε ο Κάρολος Β΄ της Ισπανίας χωρίς προφανή διάδοχο και ξεκίνησε ο Πόλεμος για την Ισπανική Διαδοχή μεταξύ της Γαλλίας και της Αυστρίας. Η Πάρμα ονομαστικά ήταν υποτελής τού πάπα. Ο Φραγκίσκος ανησύχησε και για να κρατήσει τον ξένο στρατό μακριά από το δουκάτο του, έμεινε ουδέτερος. Πάντως ο Ευγένιος πρίγκιπας της Σαβοΐας, ως στρατηγός της Αυστρίας κατέλαβε μέρη τού δουκάτου. Τότε ο Φραγκίσκος παραπονέθηκε στον Λεοπόλδο Α΄ των Αψβούργων, που τού απάντησε ότι θα αποζημιωθεί δεόντως μετέπειτα. Ωστόσο με τη λήξη τού πολέμου ο Ιωσήφ Α΄, γιος τού Λεοπόλδου Α΄, αγνόησε την υπόσχεση και -ως μέρος συμφωνίας (concordat) με την Εκκλησία- κήρυξε την Πάρμα φέουδό του, υποτελές τύ δουκάτου τού Μιλάνου.
Με τη βοήθεια τού καρδινάλιου Τζούλιο Αλμπερόνι διπλωμάτη τού Φιλίππου Ε΄, ο Φραγκίσκος πάντρεψε τη βλογιοκομμένη προγονή του Ελισάβετ (κόρη τού διαδόχου Οδοάρδου) με τον Φίλιππο Ε΄ το 1714, διεκδικητή τού θρόνου της Ισπανίας. Ο Φραγκίσκος ήθελε ο γιος της Κάρολος να αναλάβει την Πάρμα, μετά από τον νεότερο αδελφό του Αντώνιο. Μάλιστα προσπάθησε να αποτρέψει τον Αντώνιο από το να νυμφευτεί. Πράγματι ο Αντώνιος δεν νυμφεύτηκε όσο ζούσε ο Φραγκίσκος, όταν όμως αυτός απεβίωσε, νυμφεύτηκε την Ενριτσέττα των Έστε, αλλά απεβίωσε άτεκνος. Έτσι τον διαδέχθηκε ο Κάρολος. Τέσσερα έτη μετά όμως άφησε την Πάρμα για να αναλάβει το βασίλειο της Νάπολης, παίρνοντας μαζί του όλους τους θησαυρούς τού δουκάτου, ακόμη και τη μαρμάρινη σκάλα τού ανακτόρου της Πάρμας. Μετέπειτα έγινε ο Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1696 τη Δωροθέα-Σοφία των Βίττελσμπαχ, κόρη τού Φιλίππου-Γουλιέλμου εκλέκτορα τού Παλατινάτου. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Armstrong, Edward (1892). Elisabeth Farnese: "The Termagent of Spain". Longmans, Green, & Co: New York.
- Solari, Giovanna (1968). The House of Farnese: A Portrait of a Great Family of the Renaissance. Doubleday & Company: New York.
- Acton, Harold (1956). The Bourbons of Naples (1734–1825). Methuen & Co: London.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6pc6rf1. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00003009.
- ↑ (Αγγλικά) WeRelate. Francesco_Farnese,_Duke_of_Parma_(1). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ (Πολωνικά) Sejm-Wielki.pl. dw.4607. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00003009. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2024.