Φρανς-Αλμπέρ Ρενέ

Φρανς-Αλμπέρ Ρενέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		France-Albert René (Αγγλικά)
Γέννηση16  Νοεμβρίου 1935[1][2]
Βικτώρια
Θάνατος27  Φεβρουαρίου 2019[3][1][2]
Βικτώρια
Αιτία θανάτουαναπνευστική ανεπάρκεια
Χώρα πολιτογράφησηςΣεϋχέλλες
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΒασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου
The Dickson Poon School of Law
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
πολιτικός
δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Ηνωμένων Σεϋχελλών
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος των Σεϋχελλών (1977–2004)
Πρωθυπουργός των Σεϋχελλών (1976–1977)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φρανς-Αλμπέρ Ρενέ (France-Albert René, 1935-2019) ήταν πολιτικός από τις Σεϋχέλλες, που διετέλεσε πρόεδρος του νησιωτικού κράτους από το 1977 ως το 2004. Είναι γνωστός από κυβερνητικούς αξιωματούχους και στα μέλη του κόμματός του (Λαϊκό Προοδευτικό Κόμμα) με το όνομα "Το Αφεντικό". Το όνομά του αναφέρεται πολλές φορές απλά ως Αλμπέρ Ρενέ ή F.A. René. Επίσης, είχε το προσωνύμιο Ti France. Ο Ρενέ ήρθε στην εξουσία το 1977 με αναίμακτο πραξικόπημα και κυβέρνησε μονοκομματικά ως τις αρχές της δεκαετίας του 1990, οπότε ψηφίστηκε νέο Σύνταγμα στη χώρα του. Παραιτήθηκε το 2004 και παρέμεινε πρόεδρος του κόμματος.

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1935 και σπούδασε στο Σεντ Μέρις Κόλετζ του Σαουθάμπτον και στο Κινγκς Κόλετζ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ενώ βρισκόταν στο εξωτερικό ενεπλάκη ενεργά στα πολιτικά του Εργατικού Κόμματος και έπειτα υπηρέτησε ως δικηγόρος στις Σεϋχέλλες, από το 1957 ως το 1961. Οι εμπειρίες του αυτές τον έκαναν να υιοθετήσει τη σοσιαλιστική ιδεολογία και να συνάψει ισχυρούς δεσμούς με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία (ο αρχικός του στόχος ήταν να γίνει ιερέας). Αργότερα όμως επέκρινε έντονα τους τοπικούς εκκλησιαστικούς ηγέτες για την πολιτική τους. Ίδρυσε το Ενωτικό Λαϊκό Κόμμα των Σεϋχελλών (SPUP) το 1964. Το κόμμα αυτό είναι πρόδρομος του σημερινού Λαϊκού Προοδευτικού Κόμματος (SPPF).

Πρωθυπουργός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

To 1976 έγινε πρωθυπουργός της χώρας του επί προεδρίας του Τζέιμς Μάντσαμ έπειτα από τη διεξαγωγή των εκλογών για την ανάδειξη των μελών της Συνέλευσης. Στις εκλογές αυτές το κόμμα SPUP ήρθε δεύτερο. Στις 5 Ιουνίου του 1977 υποστηρικτές του κόμματος του Ρενέ τον εγκατέστησαν στην αρχηγία του κράτους με αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα. Με την άνοδό του στην εξουσία, ο νέος πρόεδρος διασαφήνισε ότι δεν ήταν κομμουνιστής σοβιετικού τύπου, αλλά "σοσιαλιστής του Ινδικού Ωκεανού". Στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του ήταν αντίθετος με την εγκατάσταση αγγλικών και αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στο γειτονικό νησί Ντιέγκο Γκαρσία.

Μονοκομματική διακυβέρνηση και πραξικοπήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 5 Ιουνίου του 1979 υιοθετήθηκε νέο Σύνταγμα. Η ημερομηνία της ανάληψης της εξουσίας από τον Ρενέ εορτάζεται ως εθνική εορτή στη χώρα (5 Ιουνίου)[4]. Την περίοδο από το 1979 ως το 1993 το κόμμα του Ρενέ ήταν το μοναδικό νόμιμο κόμμα στη χώρα. Ο ίδιος κέρδισε τις προεδρικές εκλογές τα έτη 1979, 1984, 1989, 1993, 1998 και 2001. Στην τελευταία επανεκλογή του νίκησε τον Γουάβελ Ραμκαλάουαν.

Το 1979 ανακαλύφθηκε και αποτράπηκε μια σχεδιασμένη εισβολή στις Σεϋχέλλες από υποστηρικτές του Μάντσαμ με τη βοήθεια Αμερικανών διπλωματών στην Κένυα και τις Σεϋχέλλες. Η επίσημη έρευνα για το συμβάν εμπλέκει επίσης τη Γαλλία στην απόπειρα του πραξικοπήματος.[5]

Στις 25 Νοεμβρίου του 1981 οι δυνάμεις ασφαλείας εξουδετέρωσαν απόπειρα πραξικοπήματος, που είχε οργανωθεί από τη Νότια Αφρική και από υπολείμματα του καθεστώτος του Ίαν Σμιθ στη Ροδεσία. Ο "τρελός" Μάικ Χόουρ και άλλοι 43 παρίσταναν τα μέλη μιας φιλανθρωπικής αδελφότητας μπίρας, η οποία είχε στην πραγματικότητα εκλείψει μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και επισκέφτηκαν τα νησιά δήθεν σαν τουρίστες. Λίγο μετά την αποβίβαση από το αεροσκάφος τους, ανακαλύφθηκε ένα όπλο τύπου Καλάζνικοφ στις αποσκευές τους από ελεγκτές του αεροδρομίου. Ακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών και αρκετά άτομα κρατήθηκαν ως όμηροι. Οι περισσότεροι από τους μισθοφόρους διέφυγαν έπειτα από αεροπειρατεία σε άλλο αεροσκάφος, που βρισκόταν στο διάδρομο προσγείωσης. Ανεξάρτητη έρευνα των Ηνωμένων Εθνών για την απόπειρα πραξικοπήματος έκρινε ότι στην πραγματικότητα πίσω από αυτήν βρίσκονταν οι πράκτορες της Νότιας Αφρικής. Πιστεύεται ότι οι ΗΠΑ είχαν ενεργό ρόλο στο πραξικόπημα[6] και ότι την εποχή εκείνη η CIA και η νοτιαφρικανική κυβέρνηση είχαν συνεργασία.[7] Η Νότια Αφρική κατέβαλε το ποσό των 3 εκατομμυρίων δολαρίων προς την κυβέρνηση του Ρενέ για να επιστρέψουν οι εναπομείναντες μισθοφόροι, που κρατούνταν στις Σεϋχέλλες. Η απόπειρα του 1981 ήταν η δεύτερη σημαντική απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης. Ακολούθησαν άλλες δύο ανεπιτυχείς απόπειρες πραξικοπήματος, το 1986 και 1987.

Διακυβέρνηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρενέ ακολούθησε οικονομική πολιτική που οδήγησε στην ανάπτυξη της χώρας, η οποία έγινε η πλέον αναπτυγμένη στην Αφρική, με βάση τις μετρήσεις του Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Επίσης, οι Σεϋχέλλες απολαμβάνουν το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Σε αντίθεση με άλλες γειτονικές χώρες, όπως η Μαδαγασκάρη και οι Κομόρες, οι πολιτικές διενέξεις και η υπανάπτυξη απουσίασαν από τη χώρα του. Στον αντίποδα, οι επικριτές του τον έχουν κατηγορήσει για συστηματικά βασανιστήρια και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έπειτα από το πραξικόπημα του 1977 σημαντική μερίδα του πληθυσμού κατέφυγε στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νότια Αφρική. Η κυβέρνηση του Ρενέ κατηγορήθηκε επίσης για διαφθορά και ιδεολογική πλύση εγκεφάλου προς τη νεολαία, καθώς όλοι οι μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τη δεκαετία του 1970 και του 1980 υποχρεούνταν να υπηρετούν την εθνική θητεία της Νεολαίας, που περιελάμβανε παραστρατιωτική εκπαίδευση. Η οργάνωση καταργήθηκε μετά την καθιέρωση του πολυκομματισμού στη νησιωτική χώρα. Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, ο Ρενέ ήταν φίλα προσκείμενος σε καθεστώτα όπως της Βόρειας Κορέας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Τανζανίας.

Παραίτηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βετεράνος πολιτικός ανακοίνωσε στις 24 Φεβρουαρίου του 2004 ότι προτίθετο να παραιτηθεί υπέρ του αντιπροέδρου του, Τζέιμς Μισέλ. Στις 14 Απριλίου του 2004 παραιτήθηκε, όπως είχε πει, και ανέλαβε νέος πρόεδρος ο Μισέλ.

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρενέ απεβίωσε στις 27 Φεβρουαρίου 2019 σε νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν από τις 12 Φεβρουαρίου, με αναπνευστικά προβλήματα.[8] Η ασθένεια από την οποία υπέφερε δεν αποκαλύφθηκε.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. rene-france-albert. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000015030. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ www.seychellesnewsagency.com/articles/10572/France+Albert+Rene%2C+former+President+of+Seychelles%2C+dies+at+age+.
  4. ↑ Today in Seychelles History
  5. ↑ Blum, William. Killing Hope: U.S. Military and C.I.A. Interventions since World War II. Monroe, ME: Common Courage Press, 2004. p. 268. ISBN 1-56751-252-6
  6. ↑ Perkins, John. "The Secret History of the American Empire: Economic Hitmen, Jackals, and the Truth About Global Corruption". Dutton, 2007. pp. 235-245. ISBN 978-0-525-95015-8
  7. ↑ Ibid., p. 268-69.
  8. ↑ Έφυγε από την ζωή ο Φρανς Αλμπέρ Ρενέ, Athens Magazine, 27 Φεβρουαρίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]