Φρανς Κυμόν

Φρανς Κυμόν
Γέννηση3  Ιανουαρίου 1868[1][2][3]
Άαλστ[4][5]
Θάνατος20  Αυγούστου 1947[1][6][7]
Βολουβέ-Σαιν-Πιέρ[8][5]
ΥπηκοότηταΒέλγιο
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Γάνδης
ΓονείςFlorent Cumont και Augustine Faider
Βραβεύσειςβραβείο Φρανκούι (1936), Silliman Memorial Lectures (1920) και doctor honoris causa from the University of Paris (1929)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότηταέφορος, ανθρωπολόγος, ιστορικός της θρησκείας, ιστορικός, διδάσκων πανεπιστημίου, επιγραφολόγος, κλασικιστής, φιλόλογος και αρχαιολόγος
Φοιτητές τουMarie Delcourt και Jacques Pirenne
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Φρανς-Βαλερί-Μαρί Κυμόν (3 Ιανουαρίου, 1868, Άαλστ, Βέλγιο — 25 Αυγούστου, 1947, Βρυξέλες) ήταν Βέλγος ιστορικός των θρησκειών, φιλόλογος, αρχαιολόγος και επιγραφικός. Φέρεται ότι επηρέασε άμεσα τη σύγχρονη προτεσταντική σχολή της ιστορίας των θρησκειών με τις μελέτες του, ιδιαίτερα επί των ρωμαϊκών παγανιστικών λατρειών[9].

Βίος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε στο φλαμανδικό Γκεντ (1886–1888) στη Γερμανία και την Αυστρία. Μετά το πέρας των σπουδών του ανέλαβε το Grand Tour στην Ελλάδα και τη Ρώμη (1891), για να καταλήξει στο Παρίσι όπου έμεινε για έναν χρόνο. Το 1900, μαζί με τον αδελφό του Εουζέν Κυμόν, επίσης καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Γάνδης, διεξήγαγε αρχαιολογικές αποστολές στον Πόντο, την Αρμενία και τη Συρία. Κατά τη διάρκεια των αρχαιολογικών αποστολών αναφέρεται ότι ο Κυμόν συνέλεξε πλούσιο επιγραφικό, τοπογραφικό και φωτογραφικό υλικό, που μαζί με τις δημοσιεύσεις του αποτελούν ένα από τα πρωιμότερα έργα για την αρχαιολογία της ανατολικής Τουρκίας[10].

Έγινε καθηγητής της κλασικής φιλολογίας και της αρχαίας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης το 1892, θέση που εγκατέλειψε το 1911, όταν ο υπουργός Παιδείας, του αρνήθηκε την έδρα της ρωμαϊκής ιστορίας και έφορος του Musée du Cinquantenaire, στις Βρυξέλες[11]. Ο Κυμόν στο έργο του Religions orientales dans le paganisme Romain (Ανατολικές θρησκείες στον ρωμαϊκό παγανισμό)(1906) παρουσίασε τη σχέση μεταξύ των ανατολικών θρησκειών και την ανάπτυξη του χριστιανισμού. Δημοσίευσε, επίσης, έργα του σε μοντερνιστικά περιοδικά στη Γαλλία και την Ιταλία και ως εκ τούτου θεωρείται «ανατρεπτικός» λόγιος από συντηρητικούς καθολικούς. Αποσύρθηκε το 1911 και το 1913 αποφάσισε να ζήσει στη Ρώμη και το Παρίσι ιδιωτεύοντας ως λόγιος. Μετά τον θάνατό του η πλούσια βιβλιοθήκη του περιήλθε στη Βελγική Ακαδημία στη Ρώμη[11].

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα έργα του περιλαμβάνονται τα:

  • Texts and Illustrated Monuments Relating to the Mysteries of Mithra (1894–1900, με αγγλική μετάφραση το 1903). Είναι η μελέτη με τη οποία κέρδισε την παγκόσμια φήμη του με την πρωτοτυπία και την τεκμηρίωσή της. Ελληνική έκδοση Τα Μυστήρια του Μίθρα, Αθήνα: Πύρινος Κόσμος[12].
  • Les religions orientales dans le paganisme romain (1906)
  • After-Life in Roman Paganism, διαλέξεις στο πανεπιστήμιο Γέιλ, το 1922.
  • Astrology and Religion Among the Greeks and Romans (διαθέσιμο σε ανατύπωση των εκδόσεων Dover )

Παραπομπές σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 6  Μαΐου 2014.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12041736f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ «Franz Valéry Marie Cumont» 08253919.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 ODIS. PS_116447.
  6. ↑ «Cumont, Franz» 12  Ιανουαρίου 2018.
  7. ↑ (Γαλλικά) Babelio. 153913.
  8. ↑ archive.org/stream/MN40016ucmf_1#page/n11/mode/2up.
  9. ↑ The Editors of Encyclopædia Britannica, επιμ.. «Franz Cumont». Encyclopædia Britannica. http://www.britannica.com/biography/Franz-Valery-Marie-Cumont. 
  10. ↑ Βιγγοπούλου, Ιόλη. «CUMONT, Franz / CUMONT, Eugène. Voyage d'exploration archéologique dans le Pont et la Petite Arménie». Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Duchesne-Guillemin, Jacques (1993). «CUMONT, FRANZ VALÉRY MARIE». Encyclopædia Iranica, σσ. 454–455. 
  12. ↑ «Τα μυστήρια του Μίθρα». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Bibliotheca Cumontiana

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • F. Cumont, Lux perpetua, B. Rochette, A. Motte (eds.), Turnhout, Brepols Publishers, 2010, ISBN 978-88-8419-423-7
  • F. Cumont, Les religions orientales dans le paganisme romain, C. Bonnet, F. Van Haeperen (eds.), Turnhout, Brepols Publishers, 2010, ISBN 978-88-8419-289-9

Έργα του Κυμόν online

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]