Φρανσουά Εντ ντε Μεζεραί | |
---|---|
![]() Ανδριάντας του Φρανσουά Εντ ντε Μεζεραί στο Λούβρο, ανάμεσα στους 86 Επιφανείς Άνδρες της Γαλλίας | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | François Eudes de Mézeray (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1610[1][2][3] Ρι |
Θάνατος | 10 Ιουλίου 1683[1][3] Παρίσι |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][4] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Καέν |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας[5] ιστορικός |
Οικογένεια | |
Αδέλφια | Jean Eudes[6] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ισόβιος γραμματεύς της Γαλλικής Ακαδημίας (1675–1683) 33η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1648–1683) |
![]() | |
Ο Φρανσουά Εντ ντε Μεζεραί (γαλλικά: François Eudes de Mézeray) (1610 - 1683) ήταν Γάλλος ιστορικός.[7]
Ο Φρανσουά Εντ ντε Μεζεραί γεννήθηκε το 1610 στο Ρι κοντά στο Αρζαντάν, όπου ο πατέρας του ήταν χειρουργός. Είχε δύο αδέλφια, ένας εκ των οποίων, ο Ζαν-Εντ, ήταν ο ιδρυτής του τάγματος των Ευδιστών. Ο Φρανσουά σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Καν και στη συνέχεια βρέθηκε στο Παρίσι, όπου το 1635 έγινε στρατιωτικός επιμελητής.[8] Με αυτήν την ιδιότητα έλαβε μέρος στις δύο εκστρατείες της Φλάνδρας το 1635 και το 1636. Την επόμενη χρονιά αφιερώθηκε στη μελέτη της ιστορίας και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στο κολλέγιο Σαιν Μπαρμπ στο Παρίσι. Εργαζόταν με τόσο μεγάλη ένταση που αρρώστησε. Ο καρδινάλιος Ρισελιέ ενδιαφέρθηκε γι' αυτόν και του παραχώρησε ετήσιο επίδομα πεντακοσίων λιβρών.
Το 1643 δημοσίευσε τον πρώτο τόμο του έργου Histoire de France depuis Faramond jusqu' à Louis le Juste (Ιστορία της Γαλλίας, 3 τομ., 1643-1651),[9] το οποίο είναι μια αρκετά ακριβής περίληψη γαλλικών και λατινικών χρονικών. Το έργο είχε μεγάλη απήχηση στην εποχή του, είχε αμέτρητες επανεκδόσεις μέχρι το 1839, αλλά είναι γεμάτο αναχρονισμούς. Η πρόοδος του ιστορικού ορθολογισμού τον 19ο και τον 20ό αιώνα το έριξε στην αφάνεια. Στην εποχή μας, αυτή η απόλυτη έλλειψη κριτικής σκέψης (ο μύθος της Τρωικής καταγωγής των Γάλλων, ο αγώνας του Ρολάνδου ενάντια σε γίγαντες, κ.λπ.) το καθιστούν ενδιαφέρον για τους συγκριτικούς ιστορικούς και τους εθνολόγους.
Κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων της Σφενδόνης, έγραψε φυλλάδια εναντίον του καρδιναλίου Μαζαρίνου. Του δόθηκε το αξίωμα του βασιλικού Ιστοριογράφου, με αμοιβή τεσσάρων χιλιάδων λιβρών. Το 1649, μετά το θάνατο του Βενσάν Βουατύρ, έγινε δεκτός στη Γαλλική Ακαδημία. Το έργο του Abrégé chronologique (Χρονολογική Περίληψη 3 τομ., 1667-1668)[10] έκανε δεκαπέντε εκδόσεις μεταξύ 1668 και 1717 αλλά ο Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ κατήργησε τον μισθό που ελάμβανε ο συγγραφέας ως ιστοριογράφος λόγω της επίθεσης του συγγραφέα σε χρηματοδοτήσεις, φόρους και εμπόρους.
Το 1675 έγινε μόνιμος γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας.
Ο Εντ ντε Μεζεραί πέθανε στο Παρίσι στις 10 Ιουλίου 1683.[11]
Στα σημαντικότερα έργα του Εντ ντε Μεζεραί συγκαταλέγονται: