Φρανσουά Ζοζέφ Γκοσέκ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|25|11|2024}}


Φρανσουά Ζοζέφ Γκοσέκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		François-Joseph Gossec (Γαλλικά)
Γέννηση17  Ιανουαρίου 1734[1][2][3]
Vergnies
Θάνατος16  Φεβρουαρίου 1829[1][2][3]
Πασί
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ιδιότητασυνθέτης[5], βιολονίστας και διευθυντής ορχήστρας
Κίνημακλασική μουσική
Όργαναβιολί
Είδος τέχνηςόπερα και συμφωνία
Καλλιτεχνικά ρεύματακλασική μουσική
Σημαντικά έργαThésée και Gavotte in D Major, RH 318
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Φρανσουά Ζοζέφ Γκοσέκ (François-Joseph Gossec, 17 Ιανουαρίου 1734 - 16 Φεβρουαρίου 1829) ήταν Γάλλος μουσικοσυνθέτης και αργότερα μουσικός στη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Συνετέλεσε τα μέγιστα στην εξέλιξη της ορχηστρικής μουσικής στη Γαλλία, επεκτείνοντας τη γαλλική ορχήστρα με την ενσωμάτωση οργάνων όπως το κόρνο και το κλαρινέτο. Οργάνωσε τη Συναυλία των ερασιτεχνών (1770), τη Συναυλία της εκκλησιαστικής μουσικής (1773) και τη Βασιλική Σχολή Τραγουδιού, η οποία το 1795 ονομάστηκε Ωδείο του Παρισιού. Έγραψε πολλά πατριωτικά τραγούδια και επαναστατικούς ύμνους, συμφωνίες, εκκλησιαστική μουσική, όπερες και μουσική δωματίου. To έργο του περιλαμβάνει ακόμα ένα ρέκβιεμ και ένα ορατόριο (La Nativité). Υπήρξε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1734 στο χωριό Βερνιέ (σήμερα ανήκει στο Βέλγιο) και ήταν γιος μικρογεωργού. Από πολύ νωρίς έδειξε κλίση προς τη μουσική και πήγε στη Γαλλία το 1751 , όπου τη μουσική του εκπαίδευση ανέλαβε ο μεγάλος Ζαν Φιλίπ Ραμώ.

Διασημότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1754 παίχτηκε η πρώτη συμφωνία του Γκοσέκ και ο ίδιος έγινε μαέστρος στην ορχήστρα του Πρίγκιπα ντε Κοντέ. Το 1760 συνέθεσε το Ρέκβιεμ του , που τον έκανε διάσημο. Η εν λόγω μουσική για νεκρώσιμη ακολουθία διακρεί 90 λεπτά. Το έργο αυτό προκάλεσε το θαυμασμό ακόμα και του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.

Τα επόμενα χρόνια και ως τα 1780 έγραψε κυρίως συμφωνίες και μετά το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης πατριωτικά άσματα.

Τελευταία χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής Ωδείου, το οποίο έκλεισε μετά την πτώση του Ναπολέοντα στο Βατερλώ. Σε ηλικία 81 ετών ο Γκοσέκ αποχώρησε από το Ωδείο και ως το 1817 εργαζόταν πάνω στην τελευταία του σύνθεση, το τρίτο κατά σειρά Te Deum. Για να ζήσει, είχε μόνο τη σύνταξη από το Ωδείο. Πέθανε σε προάστιο του Παρισιού, στις 16 Φεβρουαρίου του 1829.

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για ορχήστρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Sei sinfonie a più strumenti op.4 (1759)
  • Sei sinfonie a più strumenti op.5 (1761)
  • Six Symphonies op.6 (1762)
  • Six Symphonies à grand orchestre op. 12 (1769)
  • Deux symphonies (1773)
  • Symphonie n° 1 (c.1771-1774)
  • Symphonie n° 2 (c.1771-1774)
  • Symphonie en fa majeur (1774)
  • Symphonie de chasse (1776)
  • Symphonie en ré (1776)
  • Symphonie en ré (1777)
  • Symphonie concertante en fa majeur n° 2, à plusieurs instruments (1778)
  • Symphonie en do majeur for wind orchestra (1794)
  • Symphonie à 17 parties en fa majeur (1809)

Μουσική δωματίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Sei sonate a due violini e basso op.1 (c.1753)
  • Sei quartetti per flauto e violino ο sia per due violini, alto e basso op. 14 (1769)
  • Six Quatuors à deux violons, alto et basse op. 15 (1772)

Έργα για φωνές και χορωδία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Messe des morts (ρέκβιεμ) (1760)
  • La Nativité, ορατόριο (1774)
  • Te Deum (1779)
  • Te Deum à la Fête de la Fédération (1790)
  • Hymne sur la translation du corps de Voltaire au Panthéon (1791)
  • Le Chant du 14 juillet (Marie-Joseph Chénier) (1791)
  • Dernière messe des vivants, for four voices, chorus and orchestra (1813)

Όπερες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Les pêcheurs, κωμική όπερα σε μία πράξη (1766)
  • Le triomphe de la République, ou Le camp de Grandpré, σε μία πράξη, (Σενιέ) (1794)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13894625s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6cf9ssz. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 Henry Jouin: «La sculpture dans les cimetières de Paris» (Γαλλικά) 1897. σελ. 113.
  5. ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 79756. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]