Φραντσέσκο Μαρία Β΄ ντελλα Ρόβερε

Φραντσέσκο Μαρία Β΄ ντελλα Ρόβερε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Φεβρουαρίου 1549[1]
Πέζαρο[1]
Θάνατος28  Απριλίου 1631[1]
Ουρμπάνια[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοντοτιέρος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛιβία ντελλα Ρόβερε (1599–1631)[3]
Λουκρητία των Έστε (1570–1598)[1]
ΤέκναΦεντερίκο Ουμπάλντο ντελλα Ρόβερε
ΓονείςΓκουιντομπάλντο Β΄ ντελλα Ρόβερε, δούκας του Ουρμπίνο και Βικτώρια Φαρνέζε
ΑδέλφιαLavinia Feltria della Rovere
ΟικογένειαΟικογένεια ντελλα Ρόβερε
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατός του Βατικανού
Πόλεμοι/μάχεςΝαυμαχία της Ναυπάκτου
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Φραντσέσκο Μαρία Β΄ ντελλα Ρόβερε (10 Φεβρουαρίου 1549 - 23 Απριλίου 1631) ήταν ο τελευταίος Δούκας του Ουρμπίνο.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Πέζαρο, ο Φραντσέσκο-Μαρία ήταν γιος του Γκουιντομπάλντο Β΄ δούκα του Ουρμπίνο, από τη Βικτώριας Φαρνέζε, κόρης του Πέτρου-Λουδοβίκου δούκα της Πάρμας & Πλακεντίας.

Μεγάλωσε μεταξύ 1565 και 1568 στη βασιλική Αυλή του Φιλίππου Β΄ της Ισπανίας. Εκεί συνάντησε μία νεαρή Ισπανίδα και ενημέρωσε τον πατέρα του για την πρόθεσή του να τη νυμφευτεί.[4] Αλλά ο πατέρας του δεν το επέτρεψε και ζήτησε να από αυτόν να επιστρέψει στο Ουρμπίνο. Το 1570 ο Φραντσέσκο νυμφεύτηκε τη Λουκρητία των Έστε, κόρη του Έρκολε Β΄ δούκα της Φερράρας & Μόντενας.[5] Ο πατέρας του απεβίωσε λίγα χρόνια αργότερα, το 1574, και ο Φραντσέσκο-Μαρία τον διαδέχθηκε ως δούκας του Ουρμπίνο. Μέχρι το 1580 το οικογενειακό κτήμα ήταν σε κρίση και ο Φραντσέσκο-Μαρία αναγκάστηκε να πωλήσει τους τίτλους της οικογένειάς του -το δουκάτο της Σόρα και Άρτσε- για 100.000 σκούδα στον Τζιάκομο Μπονκομπάνι.

Ο γάμος του με τη Λουκρητία, ωστόσο, παρέμεινε άτεκνος και ο Φραντσέσκο-Μαρία χρειαζόταν έναν άρρενα απόγονο για κληρονόμο.[4] Χωρίς τέτοιον, οι υπόλοιποι τίτλοι της οικογένειάς του θα έπαυαν να ισχύουν μετά το τέλος του και ολόκληρη η ιδιοκτησία του θα ενσωματωνόταν, εξ ορισμού, στα παπικά κράτη.

Έτσι, το 1599, μετά το τέλος της πρώτης του συζύγου Λουκρητίας, νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του, τη Λιβία ντελλα Ρόβερε, 36 χρόνια νεότερη από αυτόν.[6] Στις 16 Μαΐου 1605 γεννήθηκε το πολυαναμενόμενο και μόνο παιδί τους, ο Φεντερίκο-Ουμπάλντο.[7]

Ο γιος του νυμφεύτηκε την Κλαυδία των Μεδίκων το 1621 και έγινε δούκας διαδεχόμενος τον πατέρα του. Ωστόσο, ο Φεντερίκο-Ουμπάλντο απεβίωσε το 1623 από επιληπτική κρίση, αφήνοντας μόνο μια κόρη, τη Βικτώρια ντελλα Ρόβερε, που τη νυμφεύτηκε ο Φερδινάνδος Β΄ των Μεδίκων. Γιος τους ήταν ο Κόζιμο Γ΄ των Μεδίκων και οι δύο γιοί αυτού δεν απέκτησαν απογόνους.[4]

O ηλικιωμένος Φραντσέσκο-Μαρία ανέλαβε ξανά τον τίτλο του δούκα, αλλά καθώς δεν υπήρχε πλέον ελπίδα για έναν άρρενα κληρονόμο, έδωσε το δουκάτο του στον πάπα Ουρβανό το 1625. Ο ανιψιός τού πάπα, ο Tαντέο Μπαρμπερίνι ανέλαβε τον έλεγχο του δουκάτου που προσαρτήθηκε στα Παπικά κράτη μετά το τέλοςο του Φραντσέσκο-Μαρία το 1631. Το τελευταίο μέλος της οικογένειας ντελλα Ρόβερε, η Βικτώρια, κληρονόμησε τη συλλογή έργων τέχνης του δούκα και τη μετέφερε στη Φλωρεντία, στην Πινακοθήκη Ουφίτσι.[4]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. francesco-maria-ii-della-rovere-duca-di-urbino. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2020.
  2. ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 030969727. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2020.
  3. ↑ «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. livia-della-rovere-duchessa-di-urbino. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 History of the popes; their church and state (Volume III) by Leopold von Ranke (Wellesley College Library, 2009)
  5. ↑ Calitti, Floriana (1993). "ESTE, Leonora d'". Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 43 (in Italian). www.treccani.it. Retrieved 3 September 2020.
  6. ↑ Gino Benzoni: Livia della Rovere, duchessa di Urbino – Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 65 (2005) in: www.treccani.it [retrieved 7 December 2016].
  7. ↑ Minelli, Marina (2012). 101 storie di regine e principesse che non ti hanno mai raccontato — XXV. Lucrezia d'Este (1534—1598). La disgraziata duchessa di Urbino. Saggistica (in Italian). LXIV. Roma: Newton Compton Editori. p. 405. ISBN 978-8-85-414409-5.