Φρειδερίκος Γουλιέλμος του Χέσσενσταϊν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 17 Μαρτίου 1735[1][2][3] Στοκχόλμη[4] |
Θάνατος | 27 Ιουλίου 1808[5][1][6] Πάνκερ[1][6][7] |
Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία[8] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Σουηδικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Caps |
Οικογένεια | |
Γονείς | Φρειδερίκος της Σουηδίας[9] και Hedvig Taube[9] |
Αδέλφια | Karl Edvard von Hessenstein Hedvig Amalia von Hessenstein |
Οικογένεια | von Hessenstein |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατάρχης/στρατός ξηράς |
Πόλεμοι/μάχες | Pomeranian War |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | regiment commander (1747–1791) Riksråd (1776–1791) Γενικός Κυβερνήτης (1776–1791, Σουηδική Πομερανία) |
Βραβεύσεις | Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (24 Νοεμβρίου 1755) Lord of the Realm (25 Ιανουαρίου 1773) Order of the Sword - Commander Grand Cross (28 Απριλίου 1748)[10] Pour le Mérite (1771)[11] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φρειδερίκος-Γουλιέλμος, γερμ. Friedrich-Wilhelm (17 Μαρτίου 1735 - 27 Ιουλίου 1808) από τον Οίκο της Έσσης είχε τον τίτλο του πρίγκιπα του Χέσσενσταϊν.
Γεννήθηκε στη Στοκχόλμη και ήταν νόθος γιος του Φρειδερίκου της Σουηδίας και της ερωμένης του Χέντβιχ Τάουμπε[12].
Ο πατέρας του συμπεριφέρθηκε στο μόνο τέκνο του με μεγάλο σεβασμό. Τον διόρισε στρατάρχη (1773), προσωπικό του Σύμβουλο (1776) και γενικό Διοικητή της Πομερανίας (1776-1791)[13]. Ο πατέρας του ήταν ταυτόχρονα λάντκραβος της Έσσης-Κάσσελ, περιοχής υποτελούς φεουδαρχικά στον βασιλιά της Γερμανίας. Ο Κάρολος Ζ΄ της Γερμανίας τον έκανε κόμη του Χέσσενσταϊν (1741). Ο πατέρας του τον έκανε κόμη της Σουηδίας (1742)[13].
Ο Ιωσήφ Β΄ της Γερμανίας τον αναβάθμισε σε πρίγκιπα του Χέσσενσταϊν (1772) και ο πατέρας του τον έκανε στη Σουηδία έναν από τους άρχοντες του βασιλείου (1773) και κληρονομικό πρίγκιπα του Χέσσενσταϊν (1785).
Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες φήμες, ίσως είχε από την Σοφία-Αλμπερτίνα των Χόλσταϊν-Γκόττορπ, κόρη του Αδόλφου-Φρειδερίκου της Σουηδίας μία κόρη:
Το επόμενο έτος η Σοφία-Αλμπερτίνα εστάλη στη Γερμανία στο αββαείο του Κέντλινμπουρκ, όπου έγινε ηγουμένη[14].
Τιμήθηκε με τις διακρίσεις του βασιλικού Τάγματος των Σεραφείμ και του βασιλικού Τάγματος του Ξίφους.