Φωτεινές σφαίρες

Φωτεινές σφαίρες, Αθήνα, λόφος Φιλοπάππου.
Φωτεινές σφαίρες, Αθήνα, λόφος Φιλοπάππου.
Φωτεινές σφαίρες - από σταγόνες βροχής.
Φωτεινές σφαίρες - από σταγόνες βροχής.

Οι Φωτεινές σφαίρες (η ορολογία στα Αγγλικά είναι orbs) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα κυκλικά αντικείμενα, μερικές φορές με ένδειξη κίνησης, που εμφανίζονται στις φωτογραφίες με χρήση φλας. [1]

Βασιζόμενοι σε μη επιστημονικές θεωρίες υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν ότι οι φωτεινές σφαίρες αυτές είναι ένδειξη ενεργειών, αύρας, υπερτρισδιάστατων οντοτήτων ή και φαντασμάτων. Στην πράξη τα σημάδια αυτά οφείλονται συχνά σε σκόνη ή νερό ή νιφάδες χιονιού οι οποίες βρίσκονται πολύ κοντά στην μηχανή, μπροστά στο φακό και φωτίζονται από τη δύναμη του φλας κατά την διάρκεια λήψεως της φωτογραφίας. [1]

Μία υποθετική σκηνή υποβρύχιας φωτογράφισης όπου με την φωτιστική πηγή (φλας) φωτίζονται τα μικροαντικείμενα τα οποία βρίσκονται μπροστά στο φακό. Κατά την λήψη της φωτογραφίας τα αντικείμενα αυτά θα εκφωτιστούν με το φλας και θα εμφανιστούν ως φωτεινές σφαίρες.

Στην ιστορία της φωτογραφίας η φωτογράφιση φαντασμάτων απέκτησε δημοτικότητα τέλος του 19ου αιώνα (την Βικτοριανή εποχή / το 1837 μέχρι το 1901) μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρχε η θεωρία ότι η φωτογραφική μηχανή μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για να αποτυπωθεί το νεκρό παιδί μιας πενθούσας μητέρας. Σε αυτές τις φωτογραφίες συνήθως υπήρχε μια αναλαμπή ή μια σκιά η οποία οφείλονταν σε μια ασυνήθιστη πηγή φωτισμού. Όταν η εταιρία Kodak ξεκίνησε την κατασκευή απλών στη χρήση φωτογραφικών μηχανών, πολλοί φωτογράφοι "φαντασμάτων" δοκίμασαν να φωτογραφίσουν δημόσιους ιστορικούς χώρους και να αποτυπώσουν μεταφυσικές οντότητες. Σε όλες τις φωτογραφίες αυτού του είδους υπάρχει μια ασυνήθιστη πηγή φωτισμού η οποία δημιουργεί την υποτιθέμενη μεταφυσική οντότητα. Με την δημοτικότητα της ψηφιακής φωτογραφίας έγιναν πάλι διάσημες οι φωτογραφίσεις μεταφυσικών οντοτήτων γνωστές και ως φωτεινές σφαίρες. Υπάρχουν ιστοσελίδες και δικτυακές κοινότητες οι οποίες δημοσιεύουν τέτοιες φωτογραφίες. Το κοινό που ενδιαφέρεται για αυτές τις θεωρίες συμμετέχει σε αντίστοιχες εκδηλώσεις κυνηγιών φαντασμάτων. Έχει δημοσιευτεί και άρθρο στο αγγλόφωνο περιοδικό Country living για το πως μπορεί κάποιος φωτογράφος να φωτογραφίσει υπερφυσικά πορτραίτα (paranormal portaits) με θέμα την γιορτή του Χάλοουϊν. Στο Αμερικάνικο Μουσείο Φωτογραφίας το 2000 [2] όπως και Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (στην Νέα Υόρκη) το 2005 [3] [4] έχουν γίνει εκθέσεις φωτογραφίας για να ευαισθητοποιηθεί το κοινό και να απομυθοποιούν όλες αυτές οι μεταφυσικές θεωρίες. [5]

  1. 1,0 1,1 Stephen Wagner. «Enough with the Orbs Already». About.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2012. 
  2. «Do you belive?». American Museum of Photography. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  3. Mark Stevens (2005-09-04). «Who Ya Gonna Call? A century of attempts to catch a spirit in the act.». New York Magazine. http://nymag.com/guides/fallpreview/2005/art/12868/. Ανακτήθηκε στις 2013-01-04. 
  4. Stan Parchin. «The Perfect Medium: Photography and the Occult». about.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  5. Annette Hill (2010). Paranormal Media: Audiences, Spirits and Magic in Popular Culture. Routledge. σελίδες 44–46. ISBN 978-0415544634.