Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Χάσκυ | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||
|
Ο σκύλος ράτσας Χάσκυ είναι μία από τις πιο γνωστές ράτσες σκύλων και θεωρείται ο κατεξοχήν σκύλος των βόρειων κλιμάτων.
Διαθέτει τα βασικά χαρακτηριστικά των βόρειων φυλών: διπλό τρίχωμα, ένα μαλακό, απαλό υπόστρωμα πάνω από το δέρμα που καλύπτεται από ένα πιο μακρύ και σκληρό εξωτερικό. Το απαλό υπόστρωμα παγιδεύει τη θερμότητα του σώματος του σκύλου και το εξωτερικό τρίχωμα δεν αφήνει το νερό να φτάσει στο δέρμα. Το Χάσκυ έχει πανέμορφη ουρά, που κουλουριάζει και γυρίζει πάνω από την πλάτη. Η ουρά πέφτει προς τα κάτω μόνο όταν ο σκύλος είναι ξεκούραστος.
Το σώμα του είναι ελαφρά πιο μακρύ από το ύψος του και έχει αθλητική εικόνα με ισορροπία και χάρη. Τα μάτια του είναι συνήθως καστανά ή γαλανά ή μπορεί να έχουν και τη λεγόμενη ετεροχρωμία, δηλαδή το ένα μάτι να έχει άλλο χρώμα από το άλλο. Το πρόσωπό του έχει μία λευκή μάσκα και η έκφρασή του είναι πάντα φιλική και δείχνει ζώο πάντα έτοιμο για δράση. Τα αυτιά του είναι όρθια μεσαίου μεγέθους, σε σχήμα τριγώνου και το χρώμα του είναι από λευκό έως και μαύρο.
Από αυτά, τα δύο πιο γνωστά και αντιπροσωπευτικά είδη είναι το Σιβηρικό Χάσκυ και το Χάσκυ Αλάσκας.
Η φυλή των Τσάκτσι, που θεωρούνται «δημιουργοί» της φυλής των σημερινών Χάσκυ, κατοικούσαν στην ανατολική Σιβηρία. Γύρω στα χίλια χρόνια πριν, οι Τσάκτσι πολύ συχνά άφηναν τα σπίτια τους και έφευγαν για την Αρκτική ακτή αναζητώντας τροφή, φώκιες, δέρματα και ξύλα για τη φωτιά που θα ζέσταινε τα σπίτια τους. Λόγω της μεγάλης απόστασης καθώς και του αφιλόξενου περιβάλλοντος της Αρκτικής, χρειάζονταν για να αντιμετωπίσουν αυτές τις συνθήκες σκυλιά σκληρά, γρήγορα και πρόθυμα για εργασία, που θα είχαν την ικανότητα να μεταφέρουν πίσω στα χωριά τα λάφυρα των κυνηγών, αψηφώντας τις σκληρές καιρικές συνθήκες. Έτσι γεννήθηκε ο πρόγονος των σημερινών Χάσκυ, από λύκο και σκύλο, και λόγω ανάγκης ύπαρξης ενός σκύλου μεσαίου μεγέθους, που θα είχε την ικανότητα να εργαζόταν ομαδικά, να τραβάει μεγάλα βάρη και να ολοκληρώνει τη δουλειά του με λίγη κατανάλωση ενέργειας.
Η ταχύτητα και η αντοχή του σκύλου αυτού, έσωσε πολλές φορές τους Τσάκτσι από τους Κοζάκους, που πάντα προσπαθούσαν να εισβάλουν στην περιοχή τους. Οι Τσάκτσι φόρτωναν σε έλκηθρα τις οικογένειες τους, καθώς και τα υπάρχοντά τους, και απομακρύνονταν πολύ γρήγορα από τις βόρειες περιοχές, στις οποίες καταπατούσαν οι Κοζάκοι. Στο τέλος, οι εισβολείς παγιδεύονταν και κατατροπώνονταν από τους ντόπιους, αφήνοντας τους Τσάκτσι να ζουν πλέον ειρηνικά με τα σκυλιά τους.
Τα σημερινά Σιβηρικά Χάσκυ έχουν πολλά στοιχεία από την προσωπικότητα, το πείσμα και το κουράγιο των προγόνων τους, με μοναδική διαφορά ότι είναι περισσότερο σύντροφοι παρά φύλακες.[1]
Βάρος: Αρσενικό Θηλυκό
Διάρκεια Ζωής:12-15 χρόνια
Μια πολύ δυνατή φυλή που χρησιμοποιήθηκε και ακόμα χρησιμοποιείται, να σέρνει βαριά φορτία σε χιονισμένες και παγωμένες περιοχές. Είναι πιο αργά από τα συγγενικά σκυλιά, όπως τα Χάσκυ Σιβηρίας, αλλά είναι περισσότερο δυνατά. Τα χρώματά τους και η γούνα τους είναι πολύ βαριά και παχιά και εκτός από το άσπρο χρώμα που έχουν στο στήθος, μπορεί να έχουν το μαύρο και το καφέ σε όλη την ράχη τους και στην ουρά. Η ουρά, φουντωτή και παχιά, τους χαρίζει ομορφιά. Τα μάτια είναι συνηθέστερα καφέ, και έχουν ένα σκούρο χρώμα συνήθως γύρω από τον λαιμό τους, που δίνει μια οπτική εντύπωση σαν κασκόλ. Αυτά τα σκυλιά διατηρούν την ανεξαρτησία της φυλής τους και δεν είναι σπάνιο να φύγουν χωρίς λόγο από το σπίτι τους για να περιπλανηθούν σε περιπέτειες. Προσοχή χρειάζεται στα μικρότερα ζώα της οικογένειας, γιατί τα κυνηγάνε λόγω των ενστίκτων τους. Ένα χαρακτηριστικό αυτών των σκύλων, που προδίδει ότι έχουν ζήσει πολύ καιρό με τον άνθρωπο, είναι ότι μέσα στο σπίτι περνάνε ανάμεσα στα έπιπλα χωρίς να κάνουν ζημιές, ούτε καν με την ουρά τους. Θέλουν όμως χώρο να κινηθούν και ξανασκεφτείτε το αν θελήσετε να τα κλείσετε μέσα σε ένα διαμέρισμα.
Πρόκειται για αρχαία φυλή σκύλων, που εμφανίστηκαν στην Αλάσκα και προέρχονται από διασταυρώσεις σκύλων με αρκτικούς λύκους. Αυτά τα σκυλιά είναι πιο βαριά από τα Χάσκυ Σιβηρίας, αλλά σέρνουν πολύ μεγαλύτερα φορτία σε αργότερο ρυθμό από αυτά. Το σκυλί Χάσκυ της Αλάσκας αγαπά τους ανθρώπους, αλλά πρέπει να εκπαιδευτεί προσεκτικά για τα μικρότερα ζώα μέσα στο σπίτι λόγω του κυνηγητικού του ενστίκτου που μόλις προαναφέρθηκε.[2]
Το χάσκυ εμφανίζεται στο εθνόσημο και τη σημαία του ομοσπονδιακού εδάφους του Γιούκον στον Καναδά. Το χάσκυ είναι σημαντικό ζώο για τους κατοίκους αυτών των περιοχών, καθώς τα συγκεκριμένα ζώα χρησιμοποιούνται για να σέρνουν έλκηθρα.