Χέιτι Τάλβικ | |
---|---|
Όνομα | Χέιτι Τάλβικ |
Γέννηση | 9 Νοεμβρίου 1904 Τάρτου, Ρωσική Αυτοκρατορία (νυν Εσθονία) |
Θάνατος | 18 Ιουλίου 1947 (42 ετών) Περιφέρεια Τιουμέν, ΕΣΣΔ (νυν Ρωσία) |
Επάγγελμα/ ιδιότητες | Ποιητής |
Εθνικότητα | Εσθονός |
Υπηκοότητα | Εσθονία |
Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο του Τάρτου |
Είδη | Ποίηση |
Σύζυγος(οι) | Μπέτι Άλβερ |
Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Χέιτι Τάλβικ (εσθονικά: Heiti Talvik, 9 Νοεμβρίου 1904 - Ιούλιος 1947) ήταν Εσθονός ποιητής και σύζυγος της λογοτέχνιδας Μπέτι Άλβερ[1].
Γεννήθηκε το 1904 στο Τάρτου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σήμερα ανήκει στην Εσθονία) και ήταν ένα από τα τρία παιδιά αστικής οικογένειας, ενώ ανάδοχός του ήταν η Φινλανδή συγγραφέας Άινο Κάλας. Παρακολούθησε μαθήματα στο Γυμνάσιο Ούγκο Τρέφνερ χωρίς όμως να ολοκληρώσει τη φοίτησή του, την οποία διέκοψε το 1921 για να εργαστεί στα ορυχεία της Κόχτλα - Γιάρβα.
Ταυτόχρονα έγραψε μερικά ποιήματα τα οποία δημοσιεύτηκαν σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά με κυριότερο τη Δημιουργία (εσθονικά: Looming)[2] κατά το 1924. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του το 1926 στο νυχτερινό σχολείο του Πάρνου και στη συνέχεια εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τάρτου αποφοιτώντας - με αρκετή καθυστέρηση λόγω προσωπικών επιλογών αλλά και στρατιωτικών υποχρεώσεων - το 1936[2].
Κατά τα φοιτητικά του χρόνια συνδέθηκε με τη λογοτεχνική ομάδα των Προφητών, μέσα από την οποία γνωρίστηκε με την Μπέτι Άλβερ, την οποία παντρεύτηκε το 1937[1][2]. Το 1934 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο Πυρετός (εσθ:Palavik) και τρία χρόνια αργότερα ακολούθησε η Μέρα της Κρίσεως (εσθ:Kohtupäev)[2].
Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την οριστική προσάρτηση της Εσθονίας στη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλήφθηκε στους εξέχοντες ποιητές της δεκαετίας του 1930 που λόγω της αυξημένης επιρροής τους διώχτηκαν από το νέο καθεστώς. Συγκεκριμένα, συνελήφθη το 1945 από τη NKVD και εξορίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης της ρωσικής περιφέρειας Τιουμέν όπου πέθανε τον Ιούλιο του 1947 σε νοσοκομείο της περιοχής εξαιτίας σοβαρών προβλημάτων υγείας που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια του εκτοπισμού του[2][3]. Η τοποθεσία της ταφής του παραμένει άγνωστη[2].
Ο Τάλβικ αναφέρεται ως ένας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες της περίοδου του που διακρινόταν για τις γνώσεις και τον θαυμασμό του γύρω από την παγκόσμια και κλασική λογοτεχνία. Αναφέρεται ως ποιητικό πνεύμα[1] με κύρια χαρακτηριστικά του τον ιδεαλισμό και το ειρωνικό στοιχείο. Κυριότερες επιρροές του ήταν αρχικά οι Γάλλοι ποιητές Σαρλ Μπωντλαίρ και Φρανσουά Βιλόν και έπειτα οι Ρώσοι Πούσκιν και Αλεξάντρ Μπλοκ[2].