Χέιχε

Χέιχε
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Χέιχε
50°14′45″N 127°29′19″E
ΧώραΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Διοικητική υπαγωγήΧεϊλονγκτσιάνγκ
Έκταση66.861,93 km²
Πληθυσμός1.286.401 (2020)[1]
Ταχ. κωδ.164300
Τηλ. κωδ.456
Ζώνη ώραςUTC+8
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Χέιχε (κινεζικά: 黑河, Hēihé, "Μαύρος Ποταμός") είναι μια πόλη νομαρχιακού επιπέδου της βόρειας επαρχίας Χεϊλονγκτσιάνγκ στην Κίνα, που βρίσκεται στα ρωσικά σύνορα, στη νότια όχθη του Χεϊλόνγκ Τζιάνγκ, κατά μήκος του ποταμού απέναντι από το Μπλαγκοβεστσένσκ. Το Χέιχε έχει αστικό πληθυσμό περίπου 211.313 κατοίκων, ενώ ο συνολικός πληθυσμός της πόλης νομαρχιακού επιπέδου είναι 1.673.893 κάτοικοι.[2] Το 2015, το Χέιχε είχε ΑΕΠ 44.78 δισεκατομμυρίων ρενμινμπί.[3]

Το Χέιχε σηματοδοτεί το βορειοανατολικό άκρο της διαγώνιας γραμμής Χέιχε-Τενγκτσόνγκ, η οποία μερικές φορές χρησιμοποιείται για να χωρίσει την Κίνα στα ανατολικά και δυτικά.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Αϊγκού (Αϊγκούν) εμφανίζεται ως μία από τις λίγες πόλεις του Αμούρ και ένα από τα πιο σημαντικά μέρη της περιοχής, σε ένα γαλλικό χάρτη του 1706

Το Χέιχε, πρώην γνωστό ως Αϊχουί ή Αϊγκούν, είναι μία από τις πέντε παλαιότερες πόλεις του Χεϊλονγκτσιάνγκ, μαζί με το Τσιτσιχάρ, το Γιλάν, το Ατσένγκ και το Χουλάν. Άνθρωποι άρχισαν να εγκαθίστανται στην περιοχή του Χέιχε ήδη από την Παλαιολιθική εποχή.[4] Αργότερα έγινε σπίτι τοπικών φυλών. Κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τσινγκ, το Χέιχε ήταν το πρώτο σημείο στο οποίο στάθμευσε στρατός στο Χεϊλονγκτσιάνγκ. Ο προκάτοχος του σημερινού Χέιχε ήταν η πόλη που ιδρύθηκε από τους αυτόχθονες πληθυσμούς Ντουτσέρ της κοιλάδας Αμούρ στα μέσα της δεκαετίας του 1650.[4] Ιδρύθηκε περίπου 30 χλμ. νότια της σύγχρονης πόλης[5] (στην σημερινή επαρχία Αϊχούι) και ήταν γνωστή ως Αϊγκούν, Χεϊλονγκτσιάνγκ ή Σαγκαλιέν Ουλά. (Τα δύο τελευταία ονόματα σημαίνουν "Ποταμός του Μαύρου Δράκου" - το όνομα για τον ποταμό Αμούρ στα κινέζικα και Μαντσού, αντίστοιχα).

Μετά την εκκένωση των Ντουτσέρ από τους Τσινγκ στο Σουνγκάρι ή το Χούρκα στη δεκαετία του 1650, πιθανώς η πόλη Ντουτσέρ εκκενώθηκε. Ωστόσο, το 1683-85 οι Μαντσού ξαναχρησιμοποιούσε το χώρο ως βάση για την εκστρατεία εναντίον του ρωσικού οχυρού Αλμπάζιν.[6] Το Αϊγκούν ήταν η πρωτεύουσα (έδρα του στρατιωτικού διοικητή) του Χεϊλονγκτσιάνγκ από το 1683 έως το 1690, πριν από την μεταφορά της πρωτεύουσας στο Νεντζιάνγκ (Μεργκέν).[7] Μετά την κατάληψη του Αλμπάζιν το 1685 ή 1686, ο κυβερνήτης των Τσινγκ μετεγκαταστάθηκε στην πόλη σε μια νέα περιοχή στη δεξιά (νοτιοδυτική) όχθη του Αμούρ, περίπου 3 μίλια κάτω από την αρχική θέση.[8][9] Η νέα περιοχή κατέλαβε τη θέση του πρώην χωριού του αρχηγού των Νταουριανών, του Τόλγκα.[8] Η πόλη έγινε γνωστή κυρίως κάτω από το Μαντσουικό όνομα Σαγκαλιέν Ουλά χοτόν (Μαντσού: ᠰᠠᡥᠠᠯᡳᠶᠠᠨ ᡠᠯᠠ ᡥᠣᡨᠣᠨ sahaliyan ula hoton) και το κινεζικό όνομα Χεϊλονγκτσιάνγκ Τσενγκ (黑龍江 城), που και τα δύο σημαίνουν "Πόλη του Μαύρου Ποταμού".[10] Αργότερα το γραφείο του κυβερνήτη μεταφέρθηκε στο Τσιτσιχάρ. Ωστόσο, το Αϊγκούν παρέμεινε η έδρα του Αναπληρωτή Γενικού Αντισυμβαλλομένου (Φου ντουτόνγκ), υπεύθυνου για μια μεγάλη περιοχή που κάλυπτε ένα μεγάλο μέρος της κοιλάδας Αμούρ στην επαρχία Χεϊλονγκτσιάνγκ όπως υπήρχε εκείνη την εποχή.[7]

Ο στόλος του Μουράβιοφ στο Αϊγκούν το 1854

Το Αϊγκούν δέχτηκε επίσκεψη γύρω στο 1709 ως μέρος ενός εθνικού χαρτογραφικού κινεζο-γαλλικού προγράμματος από τους Ιησουίτες Ζαν-Μπατίστ Ρεγκίς, Πιέρ Ζαρτού και Χαβιέρ Εχρενμπέρτ Φριντέλι,[11] ο οποίος το βρήκε ως οχυρό, χρησιμοποιούμενο ως βάση των Μαντσού που ελέγχαν τη λεκάνη απορροής του ποταμού Αμούρ. Η συνθήκη του Αϊγκούν ολοκληρώθηκε στο Αϊγκούν το 1858. Σύμφωνα με αυτή τη συνθήκη, η αριστερή όχθη του ποταμού Αμούρ παραχωρήθηκε στην τσαρική Ρωσία.

Μετά την Επανάσταση του Σινχάι, το Αϊγκούν έγινε η κομητεία της νεοσυσταθείσας επαρχίας Αϊγκούν από τη Δημοκρατία της Κίνας. Στις 15 Νοεμβρίου 1980, ιδρύθηκε η πόλη Χέιχε, διοικώντας δύο πόλεις κομητειακού επιπέδου και τρεις κομητείες, τις Μπεϊάν, Γουνταλιαντσί, Νεντζιάνγκ, Σουνγού και Σούνκε. Η κομητεία Αϊχουί καταργήθηκε, ενώ συγχωνεύθηκε στην πόλη Χέιχε.[12]

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Χέιχε βρίσκεται στη νότια όχθη του Αμούρ, απέναντι από την πόλη του Μπλαγκοβεστσένσκ στην περιφέρεια Αμούρ της Ρωσίας. Η περιοχή αρμοδιότητάς του εκτείνεται σε 54.390 τ.χλμ. η οποία εκτείνεται από 124° 45' έως 129° 18' ανατολικό γεωγραφικό μήκος και γεωγραφικό πλάτος 47° 42' έως 51° 03' Β. Εσωτερικά, η πόλη Χέιχε συνορεύει με το νομό Ντα Χινγκάν Λινγκ στο βορρά, το Γιτσούν στα νοτιοανατολικά, τη Σουιχουά στο νότο, το Τσιτσιχάρ στα νοτιοδυτικά και το Χουλουνμπουίρ (εσωτερική Μογγολία) στα δυτικά. Ο Αμούρ έχει σχηματίσει τα σινο-ρωσικά σύνορα με βάση τη Συνθήκη του Αϊγκούν του 1858 και τη Συνθήκη του Πεκίνου του 1860. Η περιοχή βόρεια του Αμούρ ανήκε προηγουμένως στην αυτοκρατορική Κίνα.

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Χέιχε έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα επηρεασμένο από τους μουσώνες (τύπος Dwb της κλιματικής ταξινόμησης Κέππεν), με τον τύπο Dwa να επικρατεί στα νότια του νομού, με μακρείς, πολύ κρύους, θυελλώδεις, αλλά ξηρούς χειμώνες λόγω της επιρροής του Σιβηρικού Υψηλού, και θερμά, υγρά καλοκαίρια λόγω της επιρροής των μουσώνων της Ανατολικής Ασίας. Με βάση τα δεδομένα από το 1971-2000, η μηνιαία μέση ημερήσια θερμοκρασία τον Ιανουάριο, τον ψυχρότερο μήνα είναι −23.2 °C, και τον Ιούλιο, τον θερμότερο μήνα, κατά μέσο όρο 20.8 °C, με μέση ετήσια θερμοκρασία +0.38 °C. Σχεδόν τα δύο τρίτα της ετήσιας βροχόπτωσης πέφτουν κατά τους μήνες Ιούνιο με Αύγουστο. Οι ακραίες θερμοκρασίες κυμαίνονται από τους −44.5 °C έως 37.2 °C.

Κλιματικά δεδομένα Χέιχε
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) −0.5 7.1 20.4 26.1 35.1 35.6 37.2 33.2 31.1 24.2 12.5 1.1 37,2
Μέση Μέγιστη °C (°F) −16.6 −10.1 −0.9 10.4 19.2 25.1 27.1 24.7 18.7 8.6 −5.1 −15
(5) 		7,2
(44,9)
Μέση Μηνιαία °C (°F) −23.2 −18
(0) 		−8.3 3.5 11.9 18.2 20.8 18.3 11.6 1.9 −11.2 −20.9 0,38
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −27.4 −22.5 −13
(9) 		−1.7 6.1 13.2 16.8 14.6 7.3 −2
(28) 		−14.6 −24.6 −4
(24,8)
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −44.5 −40.9 −32.8 −19.1 −8.4 1.7 7.9 4.0 −5.3 −19.1 −32.8 −38.9 −44,5
Υετός mm (ίντσες) 4,1 3 5,7 25,2 41,1 86 131 121,4 65,4 23,5 9,1 6,3 521,8
% υγρασίας 73 68 62 55 55 69 76 78 72 61 67 74 67,5
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 0.1 mm) 7.1 4.3 4.8 8.0 10.4 13.4 14.0 13.8 11.8 6.8 6.9 8.7 130,0
Μέσες ημέρες χιονόπτωσης 11 7 8 6 1 0 0 0 0 5 10 12 60
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 139.5 194.9 226.3 222.0 251.1 255.0 226.3 226.3 168.0 189.1 156.0 124.0 2.378,5
Πηγή #1: Weather China (Daily mean temp, Precip, Precip days, Records 1971–2000) [13]
Πηγή #2: Blagoveshchensk (Average high and low, Humidity, Snow days 1981–2010, Sun 1961–1990)[14][15]

Διοικητικές διαιρέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
# Όνομα Χάνζι Χάνιου Πινγίν Πληθυσμός (εκτίμηση 2013) Έκταση (τ.χλμ.) Πληθυσμιακή πυκνότητα (ανά τ.χλμ.)
1 Επαρχία Αϊχούι 爱辉区 Àihuī Qū 211,313 13,993 15
2 Πόλη Μπεϊάν 北安市 Běi'ān Shì 436,444 6,313 69
3 Πόλη Γουνταλιαντσί 五大连池市 Wǔdàliánchí Shì 326,390 9,800 33
4 Κομητεία Νεντζιάνγκ 嫩江县 Nènjiāng Xiàn 495,519 15,360 32
5 Κομητεία Σούνκε 逊克县 Xùnkè Xiàn 101,411 17,020 6
6 Κομητεία Σούνγου 孙吴县 Sūnwú Xiàn 102,821 4,454 23

Μεταφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι μεταφορές από και προς το Χέιχε είναι οι εξής:

  • Αυτοκινητόδρομοι
    • Εθνική οδός Κίνας 202: Χέιχε-Νταλιάν μέσω Χαρμπίν, Τζιλίν και Σενιάνγκ
    • Επαρχιακοί αυτοκινητόδρομοι: Χέιχε-Μόχε κ.λπ.
  • Σιδηρόδρομος (Κινέζικοι Σιδηρόδρομοι): Χέιχε-Μπεϊάν προς Χαρμπίν, Τσιτσιχάρ, Ντατσίνγκ
  • Πορθμείο
Η μεταφορά μεταξύ του Μπλαγκοβεστσένσκ και του Χέιχε γίνεται με καράβια το καλοκαίρι και με λεωφορείο για το κατεψυγμένο ποτάμι το χειμώνα. Όταν ο πάγος είναι πολύ λεπτός για να μεταφέρει λεωφορεία, η διαδρομή λειτουργεί με αερόστρωμνα.
  • Αεροδρόμιο: Αεροδρόμιο Χέιχε Αϊχουί

Ενέργεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυτικά του Χέιχε, υπάρχει σταθμός για την πραγματοποίηση μιας διασύνδεσης μεταξύ των ηλεκτρικών δικτύων της Ρωσίας και της Κίνας με μεταφορική ικανότητα 750 MW.

Τουρισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ποταμός Αμούρ (Χεϊλόνγκ Τσιάνγκ)
Εθνικό Γεωπάρκο Ηφαιστειακής μορφής γης Γουνταλιαντσί

Το Χέιχε διαθέτει άφθονα φυσικά τουριστικά αξιοθέατα, όπως ο ποταμός Αμούρ και η λίμνη Γουνταλιαντσί (五大连池) και η ηφαιστειακή περιοχή Γουνταλιαντσί (五大连池 火山 群), όπου οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ένα ταξίδι στα τοπικά ηφαίστεια. Η παλιά πόλη Αϊγκούν είναι ένα διάσημο ιστορικό γραφικό σημείο, στο οποίο η συνθήκη του Αϊγκούν μεταξύ Κίνας και Ρωσίας υπεγράφη τον 19ο αιώνα.

Αθλητισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο του Χέιχε (黑河学院) ζήτησε από τη ρωσική ομάδα ΣΚΑ Νεφτιανίκ να στείλει έναν προπονητή, προσφέροντας συμβόλαιο ενός έτους.

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μπλαγκοβεστσένσκ, Περιφέρεια Αμούρ, Ρωσία
  • Κρασνογιάρσκ, Κράι Κρασνογιάρσκ, Ρωσία[16]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Γραμμή Χέιχε-Τενγκτσόνγκ

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «中国人口普查分县资料—2020» (Κινεζικά) China Statistics Press. Πεκίνο. Ιουλίου 2022. ISBN-13 978-7-5037-9772-9.
  2. ↑ «黑河市2010年第六次全国人口普查主要数据公报». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2018. 
  3. ↑ http://www.phbang.cn/finance/data/152416.html.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  4. ↑ 4,0 4,1 Амурская область: История НАРОДЫ АМУРСКОЙ ЗЕМЛИ Αρχειοθετήθηκε 2011-07-18 στο Wayback Machine. (Amur Oblast: the History. The peoples of the Amur Land) (Ρωσικά)
  5. ↑ The Ancient City of Aigun Αρχειοθετήθηκε 2009-10-29 στο Wayback Machine.
  6. ↑ Bruce Mancall, 'Russia and China: Their Diplomatic Relations to 1728, 1971, pages 115-127
  7. ↑ 7,0 7,1 Edmonds, Richard Louis (1985). Northern Frontiers of Qing China and Tokugawa Japan: A Comparative Study of Frontier Policy. University of Chicago, Department of Geography; Research Paper No. 213. σελίδες 115–117. ISBN 0-89065-118-3. 
  8. ↑ 8,0 8,1 E.G.Ravenstein, The Russians on the Amur. London, 1861. text can be found on Google Books. Pages 18,48.
  9. ↑ The Jesuits (at du Halde, pp. 18-19), who visited the "new" Aigun ca. 1709, mentioned the old site on the left bank of the river (which they called Aykom), but said that it was 13 li, i.e., some 8.3 km, upstream from the new site. They also claimed that Aykom was founded by the 15th-century Ming Yongle Emperor but abandoned within 20 years. Although Yongle's Amur expeditions are well known (see, e.g., Yishiha), there seem to be no corroboration in modern literature for the existence of a Yongle-era fort at the Old Aigun site.
  10. ↑ Jean-Baptiste Du Halde, Description géographique, historique, chronologique, politique, et physique de l'empire de la Chine et de la Tartarie chinoise, enrichie des cartes générales et particulieres de ces pays, de la carte générale et des cartes particulieres du Thibet, & de la Corée; & ornée d'un grand nombre de figures & de vignettes gravées en tailledouce, Vol. 4 (La Haye: H. Scheurleer, 1736). Pp. 18-19.
  11. ↑ Jean-Baptiste Du Halde, Description géographique, historique, chronologique, politique, et physique de l'empire de la Chine et de la Tartarie chinoise, enrichie des cartes générales et particulieres de ces pays, de la carte générale et des cartes particulieres du Thibet, & de la Corée; & ornée d'un grand nombre de figures & de vignettes gravées en tailledouce, Vol. 1 (La Haye: H. Scheurleer, 1736). (p. xxxviii in Vol. 1)
  12. ↑ 爱辉区概况 Αρχειοθετήθηκε 2012-12-25 στο Wayback Machine. (Aihui District overview) (Κινέζικα)
  13. ↑ 黑河 - 气象数据 -中国天气网 (στα Chinese). Weather China. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2012. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  14. ↑ «Климат Благовещенска». Pogoda. 
  15. ↑ «Climatological Information for Blagovescensk, Russia». Hong Kong Observatory. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2011. 
  16. ↑ As of today, Krasnoyarsk City Administration has concluded protocols of intent and agreements on cooperation with the following foreign cities:

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Heihe στο Wikimedia Commons