Χέντρικ Φρανς ντε Κορτ

Χέντρικ Φρανς ντε Κορτ
Γέννηση11  Δεκεμβρίου 1742[1][2]
Αμβέρσα
Θάνατος28  Ιουνίου 1810[1][3][4]
Λονδίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΝότιες Κάτω Χώρες
Ιδιότηταζωγράφος[5]
Είδος τέχνηςτοπιογραφία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Κάστρο Launceston, Κορνουάλη

Ο Χέντρικ Φρανς ντε Κορτ (Hendrik de Cort ή Hendrik Frans de Cort [6], 1742 Αμβέρσα - 28 Ιουνίου 1810 Λονδίνο ) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος τοπίου και σχεδιαστής. Η διεθνής του σταδιοδρομία τον έφερε στην Αμβέρσα, στο Παρίσι, στην Αγγλία και στην Ουαλία. Είναι κυρίως γνωστός για τοπογραφικούς πίνακες και σχέδια αγγλικών κάστρων, εξοχικών σπιτιών, πάρκων και ερειπίων. [7]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χέντρικ Φρανς ντε Κορτ σπούδασε στην Αμβέρσα υπό τον Χενρίκους Γιοζέφους Αντόνισσεν (Henricus Josephus Antonissen) και τον Βίλλεμ Γιάκομπ Χέρρεϋνς (Willem Jacob Herreyns). Το 1770 έγινε Δάσκαλοςστη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας. Όταν ο Αρχιδούκας Μαξιμιλιανός Φραγκίσκος της Αυστρίας ταξίδεψε στις Αυστριακές Κάτω Χώρες το 1774, διόρισε τον Ντε Κορτ ως τον προσωπικό του ζωγράφο, πιθανώς κατόπιν προτροπής του Πρίγκιπα Καρόλου Αλεξάνδρου της Λωρραίνης, του τότε κυβερνήτη των Αυστριακών Κάτω Χωρών. [8]

Σαντιγί το 1781, θέα από το λιβάδι

Μετακόμισε στο Παρίσι μετά το 1776. Έγινε δεκτός (reçu) στην "Académie royale de peinture et de sculpture" (Σασιλική Ακαδημία ζωγραφικής και γλυπτικής) το 1779. [9] Έγινε ο «συνήθης» ζωγράφος του Πρίγκιπα ντε Κοντέ, για τον οποίο το 1781 ζωγράφισε τοπογραφικές απόψεις του Κάστρου του Σαντιγί. [10]

Ο Ντε Κορτ επέστρεψε στην Αμβέρσα το 1782. Εδώ ήταν ένας από τους ιδρυτές του 1788 μιας κοινωνίας καλλιτεχνών γνωστών ως Genootschap ter aanmoediging der Schoone Kunsten, γνωστός με τη σύντομη μορφή του ως Konstmaatschappij (η «Εταιρεία Τέχνης»). [11] Άλλοι ιδρυτές ήταν οι , Πίτερ Φες, Μις Χέρρι, Μπαλτάσαρ Πάουλ Όμμερχανκ, (Balthasar Paul Ommeganck), Φέρντιναντ Φερχούφεν (Ferdinand Verhoeven), Χέντρικ Άαρνουτ Μάιν (Hendrik Aarnout Myin), Φρανς Μπαλτάσαρ Σόλβαϊνς (Frans Balthasar Solvyns), Ματτέτους Ιχνάτιους φαν Μπρέε (Mattheus Ignatius van Bree), Μαρία Γιακόμπα Όμμερχανκ , Μάρτεν Βεφελερτς (Marten Waefelaerts) και πολλοί άλλοι. Ο στόχος της εταιρείας ήταν να παρέξει ευκαιρίες για την προώθηση και την εκτίμηση των έργων τέχνης των διαφόρων μελών της σε άτυπο περιβάλλον. Η πρώτη έκθεση της εταιρείας πραγματοποιήθηκε στην Αμβέρσα το 1789. Σκοπός της εταιρείας ήταν η προώθηση και εκτίμηση των έργων τέχνης των διαφόρων μελών της σε άτυπο περιβάλλον.

Μορφές σε κλασικό τοπίο, με το Κάστρο Chepstow στον ορίζοντα

Ο Ντε Κορτ δεν θα παρέμενε μέλος της εταιρείας καθώς έφυγε από τη Φλάνδρα μετά την Επανάσταση της Βραβάντης του 1789. [11] Εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο γύρω στα 1790 και παρέμεινε στην Αγγλία για το υπόλοιπο της ζωής του. Εκεί δημιούργησε πολύ επιτυχημένη πρακτική ως ζωγράφος εξοχικών σπιτιών, κάστρων, καθεδρικών ναών και άλλων απόψεων. Έλαβε πολλές παραγγελίες από τους ευγενείς και άλλους σημαντικούς πάτρονες. Έτσι συνέχισε τη μακρά παράδοση των Φλαμανδών ζωγράφων που δημιούργησαν τοπογραφικά έργα ζωγραφικής των κτημάτων της βρετανικής αριστοκρατίας, που περιλαμβάνουν καλλιτέχνες όπως ο Γιαν Σίμπερεχτς (Jan Siberechts), ο Πέτερ Τίλλεμανς (Peter Tillemans) και ο Πίτερ Αντρέας Ράισμπρακ (Pieter Andreas Rijsbrack). Πολλά από τα έργα του εκτέθηκαν στη Βασιλική Ακαδημία και στο Βρετανικό Ίδρυμα μεταξύ 1790 και 1806. [7]

Απεβίωσε το 1810 στο Λονδίνο.

Έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο του ντε Κορτ αποτελείται αποκλειστικά από τοπία και τοπογραφικούς πίνακες και σχέδια. Τα πρώτα του τοπία από την εποχή πριν μετοικίσει στην Αγγλία φτιάχνονταν συχνά σε συνεργασία με άλλους Φλαμανδούς καλλιτέχνες όπως ο Balthasar Paul Ommeganck και ο Petrus Johannes van Regemorter που ζωγράφισαν τις μορφές και τα ζώα.

Ο Ντε Κορτ είναι γνωστός για τις τοπογραφικές του απόψεις σε Αγγλικά και Ουαλικά τοπία. Αυτά ζωγραφίστηκαν σε ένα ιταλικό ιδίωμα που οφείλεται στο στυλ του Γκασπάρ Ντυγκέ (Gaspar Dughet) . Συχνά ζωγράφιζε σε ειδικά προετοιμασμένα πάνελ από μαόνι. Το ύφος του περιγράφηκε από τον ζωγράφο Τζόζεφ Φάρινγκτον ως εξής: «το έδαφος που ετοίμασε το φως, αυτό για να σχεδιάσει το περίγραμμά του με μαύρο μολύβι μολύβδου, στη συνέχεια να περάσει λάδι πάνω από αυτό, και σε αυτή την απόχρωση να στιλβώσει τις σκιές του και να ενσωματώσει τα φώτα του». Ορισμένα ίχνη υπό σχεδίαση και πεντιμέντι είναι εμφανή σε αυτό το έργο. " [12]

Θα προσαρμόσει μερικές από τις λεπτομέρειες των θεμάτων του τοπίου για μέγιστο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, στο Κάστρο του Λόνσεστον, στην Κορνουάλη, ζωγράφισε τους κύριους πύργους και τα κτίρια ως προεξέχοντα από πίσω, ακόμη και όπου δεν θα ήταν κανονικά ορατά από αυτή την άποψη. [13]

Για να ολοκληρώσει τις πολλές παραγγελίες του, ο ντε Κορτ ταξίδεψε πολύ μακριά και έκανε πολλά προπαρασκευαστικά σχέδια. Ορισμένα από αυτά βρίσκονται στις συλλογές του Βρετανικού Μουσείου και του Ασμόλειου Μουσείου . [7] Η συλλογή του Stedelijk Prentenkabinet (Δημοτικό Γραφείο Εκτυπώσεων) του Μουσείου Plantin-Moretus στην Αμβέρσα κατέχει ένα σκίτσο τουντε Κορτ που περιέχει κυρίως σχέδια κάστρων από την εποχή που κατοικούσε στην πατρίδα του.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/18506. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ (Αγγλικά) ISFDB. 180481. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ «Hendrik Frans de Cort». Biografisch Portaal. 16208965.
  4. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6jb402n. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ balat.kikirpa.be/peintres/Detail_notice.php?id=1320. Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2018.
  6. ↑ Also known as: Hendrik Jozef Frans de Cort, Hendrik Jozef Cort, Hendrik Jozef Frans De Cort, Hendrik Joseph Frans de Cort and Hendrik Frans Decort
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Richard Green. "Cort, Hendrik Frans de." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 26 Nov. 2014
  8. ↑ Reginald Howard Wilenski, Flemish Painters: 1430–1830, Viking Press, 1960, p. 390
  9. ↑ Royal Museum of Fine Arts Antwerp, Descriptive Catalogue, I. Ancient Masters, Museum Committee, Antwerp, 1905, p. 65
  10. ↑ Reginald Howard Wilenski, Flemish Painters: 1430–1830, Viking Press, 1960, p. 399
  11. ↑ 11,0 11,1 Reginald Howard Wilenski, Flemish Painters: 1430–1830, Viking Press, 1960, p. 418
  12. ↑ Hendrik Frans de Cort, Charlton House from the West Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. at vads
  13. ↑ Hendrik Frans de Cort, Launceston Castle Αρχειοθετήθηκε 2017-05-10 στο Wayback Machine. at vads
Moccas Court, Χίρφορντ

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]