Χέρβεϋ Άλεν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 8 Δεκεμβρίου 1889[1][2][3] Πίτσμπεργκ |
Θάνατος | 28 Δεκεμβρίου 1949[1][2][3] ή 28 Οκτωβρίου 1949[4] Hervey Allen Study |
Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ Shady Side Academy[6] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας[7] μυθιστοριογράφος κριτικός λογοτεχνίας ποιητής βιογράφος καθηγητής |
Εργοδότης | Porter-Gaud School |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γουίλιαμ Χέρβεϋ Άλεν ο νεότερος (William Hervey Allen Jr., 8 Δεκεμβρίου 1889 – 28 Δεκεμβρίου 1949) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, γνωστός για τα ιστορικά μυθιστορήματά του, ιδίως για το ογκώδες Anthony Adverse, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο ως ομώνυμη ταινία ήδη από το 1936 και θεωρείται από πολλούς κριτικούς της λογοτεχνίας ως «το πρότυπο και ο πρόδρομος του σύγχρονου αμερικανικού ιστορικού μυθιστορήματος».[8] Υπήρξε ωστόσο και αξιόλογος ποιητής. Γεννήθηκε στο Πίτσμπεργκ της Πενσυλβάνια. Γονείς του ήταν ο Γουίλιαμ Χέρβεϋ Άλεν και η Χέλεν Έμπυ Μάγιερς (Helen Ebey Myers).
Σε ηλικία 20 ετών ο Άλεν κατατάχθηκε ως σημαιοφόρος στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και κατόπιν εγγράφηκε στη Ναυτική Ακαδημία, από όπου όμως αποστρατεύθηκε το 1911 εξαιτίας ενός τραυματισμού του σε αγώνισμα στίβου.[9] Σπούδασε έτσι οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ[10], από όπου απεφοίτησε το 1915. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εκεί έγραφε στο χιουμοριστικό περιοδικό The Pitt Panther.[11]
Ο Άλεν υπηρέτησε ως ανθυπασπιστής στα μεξικανικά σύνορα το 1916 κατά τη διάρκεια της εκστρατείας εναντίον του Πάντσο Βίγια. Το ίδιο έτος δημοσίευσε μια ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο Ballads of the Border (= «Μπαλάντες των συνόρων»). Υπηρέτησε επίσης ως ανθυπολοχαγός στην 28η Μεραρχία Πεζικού του αμερικανικού στρατού κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και πολέμησε στην επίθεση του Αιν-Μάρνη, στη Γαλλία, τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1918, μάλιστα τραυματίσθηκε στο Φισμ τον Αύγουστο του 1918.
Ο Άλεν έγινε καθηγητής της φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ. Δίδαξε επίσης για ένα διάστημα στη Στρατιωτική Ακαδημία Πόρτερ στο Τσάρλεστον (Νότια Καρολίνα) και ως φιλόλογος σε γυμνάσιο αρρένων του Τσάρλεστον. Εκεί γνώρισε τον Ντυμπόουζ Χέυγουορντ, με τον οποίο συνεργάσθηκαν[9] στην ποιητική συλλογή Carolina Chansons (1922).
Το 1925 ο Άλεν έδωσε διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Το 1926-1927 ήταν λέκτορας της σύγχρονης ποιήσεως στο Κολέγιο Βάσαρ, στο οποίο τότε φοιτούσαν μόνο γυναίκες, και εκεί γνώρισε τη μελλοντική του σύζυγο.[9]
Ο Άλεν έγραψε μια όχι μυθοπλαστική καταγραφή των πολεμικών εμπειριών του με τίτλο Toward the Flame (1926).[12] Κατόπιν το βιβλίο του Wampum and Old Gold κέρδισε το Βραβείο Νέων Ποιητών του Γέιλ. Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του Άλεν ήταν ωστόσο το Anthony Adverse, ογκώδες ιστορικό μυθιστόρημα σε εννέα «βιβλία». Τα πνευματικά δικαιώματα αυτού του έργου ήταν αρκετά για να ζήσουν ο Άλεν και η οικογένειά του για όλη την υπόλοιπη ζωή τους.[8]
Ο συγγραφέας θαύμαζε τον Τόμας Τζέφερσον. «Το ενδιαφέρον για την αμερικανική ιστορία και για ένα είδος αμερικανικού ουτοπισμού θα χαρακτήριζε το μεγαλύτερο μέρος των ώριμων έργων του.»[8] Σχεδίασε μια σειρά μυθιστορημάτων σχετικών με την αποικιακή ιστορία μέχρι την ανεξαρτησία των ΗΠΑ, με τον γενικό τίτλο «Οι αποκληρωμένοι». Ολοκλήρωσε τρία έργα σε αυτή τη σειρά, τα The Forest and the Fort (1943), Bedford Village (1944) και Toward the Morning (1948). Και τα τρία αφηγούνται τη ζωή του Σαλάθιελ Άλμπαϊν, ενός λευκού εποίκου που είχε απαχθεί από τους Ινδιάνους Σώνη τη δεκαετία του 1750. Αυτή η τριλογία εκδόθηκε και ενιαία υπό τον τίτλο City in the Dawn. Ο Άλεν συνέγραψε και μια βιογραφία του Έντγκαρ Άλλαν Πόε με τον τίτλο Israfel (1926).
Ο συγγραφέας είχε και φυσιολατρικό ενδιαφέρον για τη φύση της πατρίδας του: Τη δεκαετία του 1940 επιμελήθηκε μαζί με τον Καρλ Κάρμερ τη σειρά βιβλίων «Τα ποτάμια της Αμερικής» και προέτρεψε τη φίλη του Μάρτζορυ Στόουνμαν Ντάγκλας να γράψει το Έβεργκλεϊντς: ο ποταμός της χλόης.[13] Ο Άλεν ήταν επίσης φίλος με τους ποιητές Ρόμπερτ Φροστ και Όγκντεν Νας.
Στις 30 Ιουνίου 1927 ο Άλεν νυμφεύθηκε την Ανν Άντριουζ, που υπήρξε φοιτήτριά του στο Βάσαρ. Αυτός ο γάμος θεωρήθηκε κάπως σκανδαλώδης[9] και το ζευγάρι πήγε να ζήσει στις Βερμούδες. Απέκτησαν τρία τέκνα: τη Μάρσια, τη Μαίρυ Ανν και τον Ρίτσαρντ.[10]
Ο Άλεν απεβίωσε στο σπίτι του στο Κοκονατ Γκρόουβ του Νότιου Μαϊάμι από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 60 ετών.[12] Η σορός του αναπαύεται στο Εθνικό Κοιμητήριο Άρλινγκτον της Ουάσινγκτον[14]