Χέρμαν Άλμερς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hermann Ludwig Allmers (Γερμανικά) |
Γέννηση | 11 Φεβρουαρίου 1821[1][2][3] Rechtenfleth |
Θάνατος | 9 Μαρτίου 1902[1][2][3] Rechtenfleth |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πρωσίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας[4] ποιητής |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χέρμαν Άλμερς (γερμ. Hermann Allmers, 11 Φεβρουαρίου 1821 – 9 Μαρτίου 1902) ήταν Γερμανός ποιητής και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στο Ρέχτενφλετ της Κάτω Σαξονίας και ήταν το μοναχοπαίδι οικογένειας ευγενών, οπότε αντί σχολείου έμαθε γράμματα με ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι. Αργότερα μελέτησε μόνος του ιστορία και φιλολογία. Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1849 ανέλαβε τη διαχείριση του οικογενειακού αγροκτήματος.
Αργότερα ταξίδεψε σε όλη τη Γερμανία, την Ελβετία και την Ιταλία, όπου διέμεινε αρκετά χρόνια και απέκτησε γνωριμίες και φιλίες στους κύκλους των Ιταλών συγγραφέων και καλλιτεχνών. Γενικότερα στα ταξίδια του συνάντησε αρκετούς επιδραστικούς ανθρώπους που τον ενέπνευσαν στο να πάρει στα σοβαρά την ενασχόληση με τα γράμματα και τη συγγραφή. Επιστρέφοντας στην ιδιαίτερη πατρίδα του, διετέλεσε επί χρόνια πρόεδρος της κοινότητας του Ρέχτενφλετ και διεύθυνε ένα εργοστάσιο κεραμικής. Το 1858 δημοσίευσε για πρώτη φορά έργο του, το Marschenbuch. Γενικότερα έγραψε και στίχους για τραγούδια, που τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν σε όλη τη Γερμανία. Σημαντικό είναι και το ποίημά του «Feldeinsamkeit», που μελοποιήθηκε από τον Γιοχάνες Μπραμς. Ωστόσο το σπουδαιότερο ίσως από τα έργα του είναι το μονόπρακτο δράμα Ηλέκτρα (1872), εμπνευσμένο από την Ιφιγένεια εν Ταύροις του Γκαίτε (1787). Η Ηλέκτρα του Άλμερς παίχθηκε με συνοδεία μουσικής του Ντήτριχ στο θέατρο του Όλντενμπουργκ, όπου γνώρισε αποθεωτική υποδοχή.
Μερικές ποιητικές συλλογές του είναι οι:
Η ποίηση του Άλμερς κρίνεται ως εύστοχη, απαλλαγμένη από περιττά φιλολογικά-καλολογικά στοιχεία και γεμάτη από ανθρωπιά και ουσιαστικές αναζητήσεις.
Ο Άλμερς πέθανε στο Ρέχτενφλετ σε ηλικία 81 ετών. Ένα έτος ενωρίτερα είχε αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης με την ευκαιρία των ογδοηκοστών γενεθλίων του.