Συγγραφέας | Γιαμαμότο Τσουνετόμο Tashiro Tsuramoto |
---|---|
Τίτλος | 葉隠 |
Γλώσσα | Classical Japanese |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1906 |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Το Χαγκακούρε (葉隱, κυριολεκτικά: κρυμμένος ανάμεσα στα φύλλα) είναι ένα έργο μοναδικό στο είδος του στη βιβλιογραφία του μπουσίντο, το οποίο προβάλλει μια λεπτομερή εικόνα της ζωής και του κώδικα συμπεριφοράς των σαμουράι. Συγγραφέας του είναι ο Ιάπωνας σαμουράι και μετέπειτα ζεν μοναχός Γιαμαμότο Τσουνετόμο (1659 - 1719). Η σύνταξη του έργου πραγματοποιήθηκε από τον έμπιστο σύντροφο του Τσουνετόμο, Τασίρο Τσουραμότο, με βάση τις υπαγορεύσεις του Τσουνετόμο τη χρονική περίοδο μεταξύ 1710 και 1716.[1]
Λέγεται ότι οι νεαροί πιλότοι καμικάζε που ανέλαβαν τις τελευταίες απέλπιδες προσπάθειες της Ιαπωνίας για νίκη στον Πόλεμο του Ειρηνικού το 1945 είχαν διαβάσει το Χαγκακούρε, ώστε να προετοιμαστούν καλύτερα για την αποστολή τους, ενώ και ο μεγάλος μεταπολεμικός Ιάπωνας συγγραφέας Γιούκιο Μισίμα (1925 - 1970) βρήκε στο Χαγκακούρε ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για μια ολόκληρη ζωή λογοτεχνικής δημιουργίας και, επιπλέον, το έρεισμα για τη δική του αυτοκτονία με το τελετουργικό του σεπούκου στις 25 Νοεμβρίου 1970. Παρ' όλ' αυτά, αρκετοί Ιάπωνες στοχαστές διατύπωσαν την άποψη ότι ο Μισίμα δεν κατάλαβε το πραγματικό νόημα του βιβλίου, ενώ είναι σίγουρα αληθές ότι οι αξίες που ενστερνίζεται το Χαγκακούρε υπερβαίνουν κατά πολύ οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία θα επιχειρούσε να το επικαλεστεί.[1]
Η συχνότητα των σεπούκου, εθελοντικών και επιβεβλημένων, οι εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες και οι αιματηροί διαπληκτισμοί που αφθονούν στο Χαγκακούρε μπορεί να σοκάρουν τον σύγχρονο αναγνώστη και τις σύγχρονες αντιλήψεις περί ιερότητας της ζωής, αλλά στην αυστηρή και άτεγκτη κουλτούρα ενός πολεμοχαρούς λαού που εδράζεται στις αξίες της τιμής και της αφοσίωσης η ύπαρξη τέτοιων παραδόσεων είναι εύλογη και κατανοητή, ενώ δε διαφέρουν σημαντικά και από τις αντιλήψεις που επικρατούσαν στη μεσαιωνική Ευρώπη.[1]