Χαλικοθήριο

Χαλκοθήριο

Αναπαράσταση
Αναπαράσταση
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Οικογένεια: Χαλκοθηρίδες


Το Χαλικοθήριο είναι γένος εξαφανισμένων περισσοδακτύλων της οικογένειας Chalicotheriidae, που έζησε στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία πριν 28.4-3.6 εκατομυρρια έτη πριν.

Το εν λόγω ζωο θα έμοιαζε πολύ με τα αλλά ειδη της οικογένειας Chalicotheriidae: ένα υπερμέγεθες χερσαίο φυτοφάγο με μεγάλα νύχια, και κοντά πίσω πόδια με οπλές, και σκούρα γούνα.

Το είδος C.goldfussi από τον Μειόκαινο μέχρι τον Πλειστόκαινο που έζησε στην Ευρώπη περιγράφτηκε από τον Τζόναθαν Τζέικομπ Καπ το 1833.

Περιγραφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα χέρια του ήταν μακριά, με βαριά νύχια, επιτρέποντάς του να περπατά μόνο στα αρθρώματά του. Τα χέρια του τα χρησιμοποιηουσε για να φτάςει στα κλαδιά των μεγάλων δέντρων και να τα φέρει κοντά στο μακρύ κεφάλι του για να τραφούν. Το ίδιο το κεφάλι που μοιάζει με άλογο δείχνει προσαρμογή σε μια δίαιτα μαλακής βλάστησης,

Στοιχεία υποδηλώνουν ότι αυτά τα ζώα θα κάθονταν στα γόνατά τους για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, πιθανώς κατά τη σίτιση. Η ενίσχυση των οστών στη ράχη στη ραχιαία πλευρά των χειροκίνητων φαλάγγων ερμηνεύεται ως ένδειξη πεζοπορίας, που πιθανότατα θα ήταν χρήσιμο να αποφευχθεί η φθορά των νυχιών, η διατήρησή τους για χρήση είτε ως τσουγκράνα συλλογής ζωοτροφών είτε ως τρομερή άμυνα όπλο, ή και τα δύο.

Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δείχνουν κάποια σύγκλιση με τέτοια άλλα πλάσματα οπωσ οι μεγάλοι πίθηκοι, οι αρκούδες (ειδικά τα πάντα ) και μια ομάδα δεινοσαύρων.

Ταξινόμηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δείγματα από το Chalicotherium goldfussi βρέθηκαν στο Μεγάλο Δουκάτο της Έσσης,στη Γερμανία. Ο Johann Jakob Kaup, όταν περιέγραψε αυτό το νέο ζώο το 1833, βρήκε τα δόντια να μοιάζουν με βότσαλα και ονόμασε το πλάσμα αναλόγως. Αργότερα, τα άκρα που βρέθηκαν σε στρώματα που βρίσκονταν στο Sansan στο τμήμα Gers της Νοτιοδυτικής Γαλλίας, περιγράφηκαν για πρώτη φορά ως Macrotherium από τον Édouard Lartet το 1837. Περαιτέρω μελέτη αυτών των απολιθωμένων υπολειμμάτων και επακόλουθα ευρήματα από τον Filhol δικαιολογούν την παραπομπή του υλικού που περιγράφεται ως Macrotherium στο Chalicotherium.